درمان‌های گیاهیِ پسوریازیس

خبرگزاری ایسنا: پسوریازیس یک بیماری التهابی است که باعث ایجاد نقاط قرمز و زبر روی پوست و اغلب در ناحیه آرنج‌ها، زانو‌ها یا کف سر می‌شود.

اگرچه هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد، اما راهکار‌ها و درمان‌های طبیعی می‌تواند به مبتلایان کمک کند تا علائم بیماری خود را کنترل کنند. بسیاری از گیاهان توانایی کاهش التهاب یا کاهش رشد سلول‌های پوستی که علائم پسوریازیس را تشدید می‌کنند، دارند.

در ادامه برخی گیاهانی که طبق مطالعات قوی‌ترین شواهد برای درمان و بهبود پسوریازیس را دارند، معرفی شده‌اند:

انگور اورگن

"انگور اورگن" گیاهی گلدار است که از درختچه "ماهونیا" به دست می‌آید. این گیاه تاریخچه مصرف در بیماری‌های التهابی مانند پسوریازیس را دارد.

انگور اورگن حاوی "بربرین" است که به مهار برخی از التهاب‌هایی که عامل پسوریازیس هستند، کمک می‌کند. این گیاه هم‌چنین تأثیرات ضد تکثیری دارد. این بدان معناست که می‌تواند رشد سلول‌های پوست را کاهش دهد. این قابلیت به تسکین پسوریازیس کمک می‌کند چرا که در این بیماری سلول‌های پوست با سرعت بیش از حد تقسیم می‌شوند که منجر به زبر و پوسته پوسته شدن پوست می‌شود.

طبق اعلام مرکز ملی آمریکا برای سلامت مکمل و یک پارچه (NCCIH)، انگور اورگن یکی از قوی‌ترین گیاهان تأیید شده برای درمان پسوریازیس است و چند بررسی منظم و مطالعه تأثیرات آن را در بهبود این بیماری تأیید کرده‌اند.

برای استفاده از این گیاه می‌توان کرم‌ها، روغن‌ها یا اسانس‌های حاوی انگور اورگن را خریداری کنید. پیش از استفاده از اسانس‌های این گیاه باید آن‌ها را رقیق کنید. هم‌چنین کرم‌های موضعی حاوی انگور اورگن را می‌توان به طور مستقیم روی پوست مبتلا به پسوریازیس اعمال کرد.

گیاه نیل

"گیاه نیل" یک گیاه سنتی چینی است که مردم برای درمان بیماری‌های پوستی از آن استفاده می‌کنند. تحقیقات اخیر بالینی حاکیست که این گیاه می‌تواند به درمان پسوریازیس کمک کرده و در کنار انگور اورگن درمان خوبی برای این عارضه پوستی به شمار می‌رود.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ میلادی تأثیرات گیاه نیل را بر درمان پسوریازیس در ۲۴ نفر مبتلا به آن مورد آزمایش قرار داد و آشکار ساخت افرادی که از این گیاه به عنوان درمان استفاده کرده‌اند، علائم کمتری نسبت به گروهی که از دارونما استفاده کرده‌اند، از خود بروز دادند. این افراد هم‌چنین سطوح پایین‌تری اینترلوکین -۱۷ را که نشانه التهاب در افراد مبتلا به پسوریازیس است، داشتند.

آلوئه ورا

کرم‌ها و ژل‌های حاوی عصاره گیاه آلوئه ورا خواص ضد باکتری و ضدالتهابی دارند. این محصولات ممکن است پوست را تسکین داده و با باکتری‌هایی که عامل عفونت هستند، مبارزه کنند.

طبق اعلام مرکز ملی آمریکا برای سلامت مکمل و یک پارچه (NCCIH) برخی شواهد حاکی از تأثیر آلوئه ورا در تسکین پسوریازیس است. اگرچه این تأثیر از تأثیر انگور اورگن و نیل طبیعی به مراتب کمتر است.

روش‌های مختلفی برای بهره‌مندی از خواص آلوئه ورا وجود دارد، اما برای تسکین پسوریازیس می‌توان مقداری از ژل آلوئه ورا را به طور مستقیم روی مناطق آسیب دیده پوست ناشی از پسوریازیس اعمال کرد.

دیگر درمان‌های طبیعی

در حال حاضر شواهد کافی برای تأیید تأثیر درمان‌های گیاهی دیگر برای پسوریازیس وجود ندارد، اما برخی گیاهان دیگر وجود دارند که امکان دارد بتوانند مؤثر واقع شوند. برخی از این گزینه‌های درمانی شامل چریش، آب پنیر شیرین، کپسایسین، کورکومین، فندق افسون‌گر، عصاره شیرین بیان و قاصدک هستند.

برخی مطالعات هم‌چنین حاکی از مؤثر بودن استفاده از کرم‌های ویتامین دی در درمان پسوریازیس است. به طوری که یک مطالعه نشان داد کرم‌های ویتامین دی می‌توانند علائم بیماری را به اندازه درمان‌های کورتیکواستروئید تسکین دهند. اگرچه کورتیکواستروئید‌ها برای درمان علائم بیماری روی پوست کف سر مؤثرتر واقع می‌شود.

عوارض و خطرات

استفاده از درمان‌های گیاهی در عین حال می‌تواند عوارض جانبی مانند تحریکات پوستی، ورم، خارش، سوزش و درد برای پوست به همراه داشته باشد. به هنگام استفاده از اسانس‌ها بهتر است آن‌ها را همیشه با یک روغن حامل رقیق کنید. تنها در صورتی که سازنده یک کرم گیاهی توصیه کرده می‌توانید آن را به طور مستقیم روی پوست اعمال کنید.

پیش از استفاده از هر گونه کرم ابتدا آن را روی ناحیه کوچکی از پوست امتحان کنید تا بروز واکنش‌های آلرژیک را بررسی نمایید.

بنا بر گزارش سایت تخصصی مدیکال نیوز تودی، بهتر است پیش از استفاده از هر گونه درمان گیاهی با پزشک متخصص مشورت کنید چرا که برخی از این گیاهان ممکن است با برخی دارو‌های مصرفی شما تداخل ایجاد کرده یا برای برخی از بیماری‌های شما مشکل‌آفرین باشند.