حریرچی: مردم نباید برای درمان، دچار قرض شوند

خبرگزاری ایسنا: معاون کل وزارت بهداشت در تعریفی از پوشش همگانی سلامت گفت: پوشش همگانی سلامت به این معنی است که همه افراد و همه جوامع در هر نقطه جغرافیایی، خدمات سلامتی و بهداشتی مورد نیازشان را بدون فشار مالی دریافت کنند. دکتر ایرج حریرچی - سخنگوی وزارت بهداشت با بیان اینکه شعار جهانی روز سلامت امسال، "پوشش همگانی سلامت، برای همه و در همه جا" است، گفت: خدمات بهداشتی، شامل طیف گسترده‌ای از خدمات بهداشتی ضروری و وسیع است. ارتقاء سلامت، پیشگیری، درمان بیماری‌ها و مراقبت‌های تسکینی در بیماری‌های صعب‌العلاج از جمله خدمات بهداشتی محسوب می‌شوند. وی با بیان اینکه شرط مهم پوشش سلامت این است که دسترسی به بهداشت بدون مخاطره مالی باشد، افزود: مردم نباید برای درمان دچار قرض و یا مجبور به فروش اموال‌شان شوند. حریرچی به مبحث ارتقای سلامت اشاره کرد و گفت: ارتقای سلامت به این معنی است که همه مردم را نسبت به اهمیت سلامتی آگاه کنیم. خیلی از افراد به خصوص در سنین جوانی، اهمیت سلامتی را نمی‌دانند. دومین مسئله این است که سواد سلامت مردم را بالا ببریم تا بدانند چه اقدامات پیشگیرانه‌ای را باید انجام دهند و چه اقداماتی که برای سلامتی‌شان مضر است را نباید انجام دهند. وی افزود: مردم باید در قبال علائم و مشکلاتی که در مورد سلامت‌شان پیش می‌آید، حساسیت داشته باشند و بدانند در قبال علائم پیش آمده چه کای باید انجام دهند. همچنین مردم باید بدانند وقتی دچار بیماری شدند، چگونه خدمات بهداشتی و درمانی ارائه کنند و در مقابل ناخوشی جزئی، خود مراقبتی کنند و یا در مقابل ناخوشی‌های عمده، با پزشک همکاری کنند. حریرچی که در یک برنامه رادیویی صحبت می‌کرد، در ادامه گفتگویش فرهنگ‌سازی در حوزه بهداشت را اقدامی طولانی مدت دانست و گفت: البته بسیاری از افراد می‌دانند چه کاری باید انجام دهند و چه کاری نباید انجام دهند، اما باز هم توجه به سلامتی نمی‌کنند؛ مانند کسی که می‌داند سیگار ضرر دارد. همچنین مهم‌ترین مشکل سلامتی در حال حاضر چاقی است و همه نیز از ضرر‌های آن آگاهی دارند؛ بنابراین مسئله آگاهی و فرهنگ‌سازی یک امر طولانی مدت است. وی خاطرنشان کرد: در اهدافی که سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده است، باید تا سال ۲۰۲۵ باید چاقی و اضافه وزن افزایش پیدا نکند و اتفاقا مشخص شده به این هدف دست پیدا نخواهیم کرد. البته این بدان معنا نیست متولیان بهداشت و درمان کوتاهی می‌کنند، بلکه در جوامع مختصات دیگری به وجود می‌آید که باعث دور شدن از هدف می‌شود.