باشگاه خبرنگاران جوان: کارشناسان باستان شناسی با پژوهش برروی اسکلت یک زن متعلق به قرون وسطی اروپا دریافتند، پزشکان در هفته ۳۸ بارداری مجبور به انجام جراحی مغز برروی یک زن شده اند. باستان شناسان همچنین بقایای استخوانهای نوزاد را برروی اسکلت مادر پیدا کرده اند و دریافتند نوزاد پس از مرگ مادر از بدن او خارج شده است، اما به دلیل مرگ، مادر و فرزند را با همدیگر دفن کرده اند. کارشناسان بقایای حفر یک سوراخ را برروی مغز مادر کشف کرده اند و دریافتند مادر حداقل تا یک هفته پس از جراحی زنده مانده است. اسکلت مادر و فرزند در منطقه Imola ایتالیا در سال ۲۰۱۰ کشف شده است و دانشمندان دو دانشگاه فرارا و بولونیا در یک پژوهش مشترک سن مادر را بین ۲۵ الی ۳۵ سال برآورد کرده اند.
روش درمانی که برروی مادر انجام شده است، ترپانشن (trepanation) نام دارد که قدمت انجام آن به دوران نوسنگی باز میگردد؛ شیوه درمان بیماری به این شکل است که با استفاده از ابزارهای تیز جمجمه بیمار را سوراخ میکنند تا فشار جمجمه کم یا مواد سمی داخل آن خارج شود؛ در برخی موارد نیز برای تجویز برخی داروها از این شیوه درمانی استفاده میشده است، مشابه این روش امروزه هم در علم پزشکی جدید کاربرد دارد. محققان یکی از بیماریهای خطرناک در دوران بارداری را پِرِه اِکلامپسی یا اختلال چند اُرگانی در بدن میدانند که معمولاً پس از هفته ۲۰ بارداری رخ میدهد و سبب واکنشهای متفاوتی در مادر از جمله افزایش فشارخون، تب، تشنج، عفونت گوش داخلی، فشار داخل جمجمه و خونریزی مغزی میشود. بیماری فشارخون بالا هنوز از جمله دلایل اصلی مرگ مادران باردار در دنیاست و نیز سبب سقط جنین نیز میشود. کارشناسان با مطالعه اسکلت مادر که مبتلا به پره اکلامپسی بوده است، دریافتند نشانههایی از کاهش فشار درون جمجمه در او وجود داشته و جراحی تا حدودی موفقیت آمیز بوده است، اما متاسفانه هم مادر و هم جنین جان خود را از دست داده اند و پس از مرگ هر دو، بنابر
رسوم باستانی جنازه نوزاد در آغوش مادر قرار داده شده است. نتیجههای پژوهش برروی این دو اسکلت و بررسی ابزارهای اولیه جراحی مغز در مجله World Neurosurgery منتشر شده است؛ کارشناسان کشف این دو اسکلت را در زمینه پیشرفت علم جراحی و پزشکی در قرون وسطی اروپا دارای اهمیت میدانند، زیرا آثار باستانی مربوط به علم پزشکی و جراحی بسیار اندکی از این دوران باقی مانده است.
دیدگاه تان را بنویسید