شعر طنز: انیس و مونس انسان، پرستار
انیس و مونس انسان، پرستار | دوای درد بی‌درمان، پرستار || به رغم دیو و ددهای پزشکی | شبیه بچه‌ی انسان، پرستار || جدا از بحث جنسیت، خدایی | فرشته! عینهو مامان، پرستار
طنز پس پریروز؛ رضا احسان پور:
انیس و مونس انسان، پرستار
دوای درد بی‌درمان، پرستار
به رغم دیو و ددهای پزشکی
شبیه بچه‌ی انسان، پرستار
جدا از بحث جنسیت، خدایی
فرشته! عینهو مامان، پرستار
عذاب طول درمان را برایت
به نحوی می‌کند آسان، پرستار،
که عشقت می‌شود پیشش بمانی
بمیری در کنار آن پرستار!
همیشه دکتران در چشم هستند
و مانند خدا پنهان، پرستار
درون بخش‌ها، «ای وای دکتر!»
به گوش‌ت می‌رسد یا «جان! پرستار!»
ندارد میز ایضا زیرمیزی
نکرده باز هی دکان پرستار
تریت خون دل باشد خوراکش
اگر دارد کفی هم نان پرستار
خداوندا به فریاد دلش رس
امان ماند از «آقایان»، پرستار
دیدگاه تان را بنویسید