برسد به دست جامعه پزشکی
شما؛ خود شما جراح محترمی که اعلام کرده‌اید جامعه هنری را باید از درمان تحریم کرد و شما پزشک‌هایی که در مقابل اشتباه‌هاي همکارانتان سکوت می‌کنید، هیچ‌وقت با خود فکر کرده‌اید اگر هرکسی در جامعه، منتقدان خود را حذف می‌کرد یا به قول شما تحریم می‌کرد، چه اتفاقی می‌افتاد. هیچ فکر کرده‌اید چه نقص بزرگی در دنیای حرفه‌ای ما به وجود می‌آمد اگر بنا بر این بود كه منتقد را از جامعه حرفه‌ای خود حذف کنیم و اینکه چقدر باید قوانین انسانی خود را درگرگون می‌کردیم تا منتقد وارد دنیای ما نشود.
روزنامه شرق: شما؛ خود شما جراح محترمی که اعلام کرده‌اید جامعه هنری را باید از درمان تحریم کرد و شما پزشک‌هایی که در مقابل اشتباه‌هاي همکارانتان سکوت می‌کنید، هیچ‌وقت با خود فکر کرده‌اید اگر هرکسی در جامعه، منتقدان خود را حذف می‌کرد یا به قول شما تحریم می‌کرد، چه اتفاقی می‌افتاد. هیچ فکر کرده‌اید چه نقص بزرگی در دنیای حرفه‌ای ما به وجود می‌آمد اگر بنا بر این بود كه منتقد را از جامعه حرفه‌ای خود حذف کنیم و اینکه چقدر باید قوانین انسانی خود را درگرگون می‌کردیم تا منتقد وارد دنیای ما نشود.
اگر هنرمندان و سایر متخصصان جامعه هم فکر می‌کردند تافته جدابافته هستند و عنوان شغلی اعم از هنرمند، مهندس، فرهنگی و... سبب می‌شود خود را از طبقه خاص جامعه بدانند که مصون از اشتباه است، آیا هیچ‌وقت جامعه پیشرفت می‌کرد؟
اما باید در نظر داشته باشیم اگر روی اشتباه‌هاي پزشکی عده‌ای سرپوش بگذاریم، بزرگ‌ترین ظلم را به جامعه بزرگ و دلسوز پزشکی کرده‌ایم و درواقع اعتماد جامعه را به قیمت حمایت از چند پزشک خطاکار از آنان گرفته‌ایم. هیچ‌وقت به این موضوع فکر کرده‌اید چرا مدت‌هاست میان ایرانی‌ها رايج شده است با توصیه یکدیگر پزشک متخصص را انتخاب و سعی می‌كنند اول از حاذق‌بودن پزشک مطمئن شوند بعد مراجعه کنند؟
امروز در اکثر خانواده‌ها حداقل یک نفر از اشتباهات پزشکی آسیب دیده است و این فقط داستان کیارستمی نیست و ای کاش شاهد سکوت پزشکان دلسوز نبودیم. فکر می‌کنم باید به حمایت و اعتماد‌سازی از جامعه پزشکان شکل و قالبی جدید دهیم، شاید بهتر باشد همه شیوه‌های قبلی را کنار بگذاریم و با اعلام اشتباهات و قصور پزشکی در کل جامعه، کمک کنیم مسئله نظارت جدی‌تر دنبال و اعتماد مردم به این قشر خیلی بیشتر شود.
دیدگاه تان را بنویسید