وقتی«خطای پزشکی» بخشی از «پزشکی» است!

پزشک و پرستار بر اساس سوگندی که در قبال بیمار خورده اند باید آنچه را که در توان دارند برای بیمار ارائه دهند تا به بهبودی او کمک کنند. در قبال آن بیمار نیز سعی می کند با انجام آنچه پزشک می گوید در تسریع بیماری خو تاثیرگذار باشد. در این بین برخی رفتارها چه سهوی و چه عمدی که هر یک دلایل خود را دارد موجب می شود سلامت بیمار به خطر بیفتد. قانون می گوید «اگر پزشک با جراح و یا سایر متصدیان امور پزشکی در جریان انجام امور پزشکی مرتکب بی احتیاطی یا بی مبالاتی شوند یا بدون مهارت در قسمتی از امور به انجام آن مبادرت ورزند و در نتیجه قتل یا صدمه بدنی حادث شود عمل وی با توجه به مفهوم مخالف ماده 59 قانون مجازات اسلامی و همچنین تبصره 3 ماده 295 همین قانون جرم بوده و در حکم شبه عمد خواهد بود.» اما باتوجه به فرآیند طویل مراحل پیگیری پروند و همچین حمایت های بیمارستانی احتمال رسیدن به چنینی جرمی تقریبا ناممکن جلوه می کند، علی الخصوص زمانی که قصور به مرگ بیمار منجر شود. اگر پای درد و دل بیماران بشینید، آن ها بیشتر از عدم نظارت به وضعیت بیمارستان ها و عملکرد کادر پزشکی انتقاد دارند. بیماری از عدم برخورد صحیح پرستار می گوید و بیماری دیگر نیز از اینکه بعد از عمل حتی یک بار نیز دکتر جراح خود را ندیده است گله دارد. یک شهروند که بیمار خود را بر اثر این اشتباهات از دست داده است به «ابتکار» می گوید: «پدرم درد شدیدی داشت، پزشک درخواست سونوگرافی کرد اما به دلیل خراب بودن آسانسور، تیم پرستاری از بردن او به آزمایشگاه خودداری کردند و چند ساعت بعد پدرم مقابل چشمانمان جان خود را از دست داد.» عدم نظارت بر اقدامات کادر بیمارستانی در برخی شهرستان ها باعث شده است مردم محلی به آن نام «کشتارگاه» بدهند و از بردن بیماران خود به این بیمارستان ها ممانعت می کنند. در سال های اخیر خبرهای زیادی درباره تخلفات پزشکی منتشر شده خبرهایی که مردم هم در مراجعه به مراکز درمانی با پوست و گوشت خود آن را درک می کنند. مساله ای که باعث شده است دیوار اعتماد میان پزشک و بیمار هر روز بیش از پیش تخریب شود. موضوعی که اگر به موقع برای آن چاره اندیشی نشود سلامت جامعه را نشانه می رود. موضوعی که بارها وبارها درباره آن نوشته و گفته شده است و هر بار وزارت بهداشت به آن پاسخ داده اما آب از آب تکان نخورده و بار دیگر در پرونده ای دیگر شاهد ماجرایی بودیم که به تخریب دیوار اعتماد میان پزشک و بیمار کمک کرده است.