هزینه درمان کرونا در ایران از ۵ تا ۱۵۰ میلیون تومان!؟

تجارت‌نیوز: بر خلاف وعده‌های مسئولان نه درمان کرونا رایگان است و نه همه افراد می‌توانند تست رایگان کرونا بدهند. از طرف دیگر گزارش‌های میدانی نشان می‌دهد هزینه‌های درمان کرونا بالاست. از ۵ میلیون تومان در بیمارستان‌های دولتی تا ۱۵۰ میلیون تومان در بیمارستان‌های خصوصی.

هزینه تست کرونا هم متفاوت است. جز تعدادی که به تشخیص بیمارستان و پزشک می‌توانند تست رایگان بدهند، بقیه افراد باید بین ۴۵۰ هزار تومان تا یک میلیون تومان هزینه تست بدهند. تستی معتبر که ابتلای آنها به ویروس کرونا را مشخص کند.

این هزینه‌ها زمانی نگران‌کننده می‌شود که آن را در کنار سخنان ایرج حریرچی، معاون کل وزارت بهداشت قرار دهیم. او گفته بود وقتی یک خانواده ۲۵ درصد درآمدش صرف درمان و هزینه‌های سلامت شود، به زیر خط فقر می‌رود و کمر خانواده می‌شکند.

بر این اساس با احتساب حقوق پایه دو میلیون و ۸۰۰ هزار تومانی امسال، اگر یک خانوار یک چهارم درآمدش یعنی حدود ۷۰۰ هزار تومان را صرف درمان کند، با مشکل مواجه می‌شود. اما هزینه درمان کرونا چقدر است؟

هزینه درمان کرونا؛ ۵ میلیون یا ۵۰ میلیون؟

مجموع هزینه‌های بیماران کرونایی مشخص نیست. چون عوامل متعددی در هزینه در مان موثر است. از شدت بیماری و نوع داروی مصرفی گرفته تا نوع بیمارستان و بستری بیمار در بخش مراقبت‌های ویژه یا بخش‌های عمومی. روایت مردم از بستری خود یا اقوامشان در بیمارستان برای درمان کرونا اما اعدادی بالاتر از این را نشان می‌دهد.

حسین علی شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در گفتگو با رونامه خراسان از فاکتورهای ۵۴ میلیونی، ۲۰ میلیونی و ۱۵ میلیونی بیمارستان‌های خصوصی برای بیمارانش خبر داده بود. اگرچه به گفته مردم هزینه بستری در بیمارستان‌های دولتی هم کمتر نیست.

بیمارستان دفترچه بیمه خدمات درمانی را قبول نکرد و ما یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان هزینه بیمارستان دادیم»ٰ،« هزینه ۵ روز بستری در بیمارستان ۵ میلیون و ۳۰۰ شد. این فقط هزینه سرم و دارو است»، «۸ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان از خانواده ما دریافت کردند. مگر قرار نبود درمان رایگان باشد؟، بیمارستان … ۲۰ میلیون تومان برای درمان کرونا گرفت.

قاسم جان بابایی معاونت درمان وزارت بهداشت هم به خبرنگار ایسنا گفته بود: متوسط هزینه درمان کرونایی‌ها در هر پرونده برای بیمارستان بین پنج میلیون در بخش مراقبت‌های ویژه و ۲٫۵ میلیون در بخش عادی است.

البته وزارت بهداشت می‌گوید ۹۰ درصد این هزینه بر عهده دولت و بیمارستان است. اما درمان رایگان یا ارزان‌تر به شرطی است که بیماران بیمه باشند و بیمارستان‌های دولتی تخت خالی و امکان پذیرش بیماران را داشته باشند.

در غیر این صورت بیماران یا مجبور به مراجعه به بیمارستان‌های خصوصی و پرداخت هزینه بالا هستند یا مجبورند در انتظار تخت خالی بیمارستان دولتی بمانند یا قید درمان را بزنند.

مساله زمانی نگران‌کننده می‌شود که بدانیم بخش زیادی از طبقات کم درآمد جامعه نه شغل ثابت دارند و نه دفترچه بیمه درمان و نه بیمه تکمیلی.

حال باید پرسید با شیوع گسترده ویروس کرونا، بیکاری شاغلان پاره‌وقت و کاهش درآمد خانوارهای کم درآمد، در آینده نزدیک باید شاهد چه چیزی باشیم؛ بیمارانی که توان درمان ندارند و یا خانوارهای فقیری که هزینه درمان کمر آنها را خم کرده و فقیرتر شده‌اند؟