روزی که نقاب افتاد

از همان روزهای ابتدای جنگ روسیه و اوکراین آنها که مقصر این جدال خونین را ولادیمیر زلنسکی می‌دانستند برای تحقیر جایگاهش او را «دلقک» می‌خواندند. اشاره آنها هم به حضور او در برنامه‌های تلویزیونی پیش از ریاست جمهوری‌اش است، برنامه‌هایی که در نقش کمدین حسابی هم پربازدید بوده است. اما اولین گلوله که شلیک شد، جنگ که در پیش نگاه بهت‌آلود اروپایی‌ها پا گرفت جایگاه زلنسکی هم تفاوت‌هایی کرد، هر چقدر در جبهه نبر دست پایین‌تر را داشت، پروپاگاندای اروپایی سعی در قهرمان ساختن او کرد، تنها چند ماه بعد بود که برای بسیاری یک مرد با ته ریشی که اصلاح نشده و صورت تکیده‌ خسته اما استوار با تی‌شرت سبزرنگی که حتی در سفرهای دیپلماتیکش هم از تن بیرون نیامد تبدیل شد به یک قهرمان. این ذهنیت برای بخش قابل توجهی از ایرانی‌ها هم وجود داشت، اما هر چه گذشت شمایل واقعی او برای ایران روشن‌تر شد. در همه شش ماه گذشته او بارها و بارها به ایران و ایرانی‌ها اشاره داشته است، در یک هفته گذشته اما این اشاره‌ها به شکلی توهین‌آمیز به سمت مردم ایران  برگشته است. انتشار ویدئویی از او که در ابتدای گفته‌هایش اعلام می‌کند طرف حرفش با مردم ایران است حسابی باعث اعتراض کاربران ایرانی به رفتار زلنسکی شد. اما حالا مشخص شده این تنها واکنش او نبود و همین دیروز و در ادامه موضع‌های خصمانه‌اش بر ضد ایران پیشنهاد اعمال تحریم‌های ۵۰ ساله علیه جمهوری اسلامی ایران را مطرح کرد! در الحاقیه پیش نویس این قطعنامه در سایت پارلمان اوکراین آمده است: تحریم‌های ویژه اقتصادی و سایر محدودکننده‌های اقتصادی بخشی علیه ایران برای مدت ۵۰ سال اعمال شود. نقاب از چهره زلنسکی افتاده است، حتی آنها که او را چه‌گوارای زمانه می‌خواندند! عکسش را با شلوار خاکی و تی‌شرت سبز جنگی احتمالا روی دیوار کوبیده بودند هم می‌دانند رفتار او درباره ایران حداقل خصمانه است.