گاهی به آسمان نگاه کن!

فیروز نادری، ترند توئیتر فارسی است. بهانه پرتکراری نام او این بار اما یک بیماری است، اینکه افت فشار او باعث ضربه به عصب حرکتی‌اش شده و او حالا از گردن به پایین فلج شده است. آنطور که خودش در پست فیس‌بوک نوشته تا چندین ماه آینده وضعیت او به همین منوال است، اینکه باید درمان‌های سختی را پشت سر بگذارد و غیره. انتشار تصویر او در شمایکی بی‌حرکت روی تخخت بیمارستانی با نگاهی خیره به بیروه از قاب هم از جمله تصاویر پرتکرار امروز است. اما آنچه این اتفاق را بیشتر از یک حادثه معمولی از خبر بیرون می‌آورد نه حادثه فلج شدن او که موج واکنش‌های متناقض در رابطه با این خبر است. واکنش‌هایی که گاه چنان ادامه پیردا کرده  که اساسا خود خبر فراموش شده و به بحث و جدل به معانی بیرون از متن خبر انجامیده است. نمونه‌اش توئیت عطاءالله مهاجرانی که با طعنه‌های تند و تیز به نوع رفتار فیروز نادری پیش از بیماری‌اش البته برای او آرزوی بهبودی کرده است. موضوع اشاره اغلب این واکنش‌ها به مصاحبه‌ای باز می‌گردد که این دانشمند ناسا مدتی پیش صورت داده و علاوه بر اعلام اینکه به بهشت و جهنم اعتقادی ندارد با طعنه و استهزا نسبت به بخشی از مردم ایران موضع گرفته است. حجم قابل توجهی از واکنش‌ها به همین موضوع است. در این میان البته که برخی هم گفته‌اند بیماری عقوبت گناه نیست! البته نگاه این افراد بر این موضع معطوف بوده که به نوعی بیماری‌ستیزی رخ ندهد. به این معنا که آنها گفته‌اند این حجم از محتوا از  ارتباط گفته‌های فیروز نادری با فلج شدنش باعث می‌شود برخی از معلولان هم باور کنند معلولیت‌شان دلیلی مشابه دارد. ازاین نگاه درست که بگذریم اما شاید نتوان از حجم استهزای حرف‌های فیروز نادری آن هم در بزنگاهی سیاسی و اجتماعی در ایران گذشت و این اتفاق برای هر ذهنی چنین است که این دو اتفاق را به موازات همدیگر نگاه کند.