جدیدترین ناوشکن ایرانی چه ویژگی‌هایی دارد؟

خبرگزاری میزان: در سال ۱۳۶۷ در حمله ناجوانمردانه آمریکا به نیروی دریای ارتش، یک ناوشکن و یک ناو موشک‌انداز جمهوری اسلامی ایران به شدت مورد حمله قرار گرفتند و دچار آسیب‌های بسیاری شدند.

از حدود چهار سال پیش، کار احیا و ساخت این ناوشکن و ناو موشک‌انداز که به ترتیب «سهند» و «جوشن» نامگذاری شدند، در نیروی دریایی آغاز شد. کار احیای سهند و جوشن به شرطی در نیروی دریایی ارتش آغاز می‌شود که ناو‌های جدید، به مراتب قوی‌تر و با قابلیت‌های بسیار بیشتر از ناو‌های قبل از حمله آمریکا باشند؛ به گونه‌ای که بتوان ناوشکن سهند و ناو موشک‌انداز جوشن را یک ناوشکن تماما ایرانی قلمداد کرد.

سرانجام امیر دریادار «حسین خانزادی» فرمانده نیروی دریایی ارتش در نشست خبری ۳۰ آبان امسال، از عملیاتی شدن این ناوشکن در آب‌های جنوب خبر داد و گفت: هفته آینده شاهد الحاق یک ناوشکن جدید با نام «سهند» و با ظرفیت‌های بالاتر از جماران و توانایی حمل بالگرد‌های بزرگ و سامانه‌های موشکی و جنگنده‌های به‌روز شده به ناوگان جنوب نیروی دریایی ارتش خواهیم بود.

پیش‌تر و در تاریخ ۹ مرداد امسال، فرمانده نداجا گفته بود: آخرین آزمایش‌های سهند در شهریور ماه در دریا انجام می‌شود و بعد از آن به نیروی دریایی راهبردی الحاق می‌شود.

طول ناوشکن سهند بین ۹۵ تا ۹۸ متر خواهد بود و بیشترین میزان عرض بدنه آن نزدیک به ۱۲ متر است. ضمن اینکه سنگینی «سهند» نزدیک ۲ هزار تُن خواهد بود، اما با این وجود، ۴ موتور دیزلی تعبیه شده در این غول دریایی ۲ تنی، هم به افزایش سرعت و هم به کاهش زمان چرخش ناو کمک بسیاری کرده‌اند.

از جمله قابلیت‌های مهم ناوشکن «سهند» این است که این ناو به مدد سازه قوی که از آن برخوردار است، بدون پشتیبانی قابلیت دریانوردی به مدت بیش از ۱۵۰ روز در آب‌های متلاطم را داراست. علاوه بر این، ناوشکن سهند قادر به طی مسافت ۱۵ هزار کیلومتر در مدت ۲۰ روز است.

اضافه شدن ناوشکن «سهند» به ناوشکن «جماران» و احیای ناوشکن «دماوند» (که قرار است تا پایان امسال صورت بگیرد) در کنار ناو‌های موشک‌انداز «پیکان»، «جوشن»، «درفش» و «نیزه» و همچنین ناو‌های پشتیبانی «بوشهر» و «بندرعباس»، قدرت ناوگان دریایی کشور را به حد قابل ملاحظه‌ای ارتقا می‌دهد و دست برتر را در آب‌های منطقه و پیرامونی کشورمان، در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار می‌دهد.