عراق چگونه اف ۱۴های ایران را سرنگون می‌کرد؟!

سرویس سیاسی فردا: سرتیپ اسماعیل موسوی در بخشی از گفتگوی خود با ایران می گوید: وقتی در بندر امام(ره) یک کاروان حرکت می‌کرد، کل نیروی هوایی بسیج می‌شد تا آن ناوگان دریایی و کاروان را حمایت کند. به این ترتیب دشمن متوجه شد که با این ترفند هیچ کاری نمی‌تواند از پیش ببرد. در این مرحله بود که امریکا وارد کار شد و نقاط ضعف هواپیمای اف14 را در اختیار عراق گذاشت و به دنبال آن هواپیمای میراژ را نیز در اختیار عراق قرار گرفت. وقتی هواپیمای اف14 وارد صحنه می‌شد، چند فروند هواپیمای میراژ به مقابله با آن می‌پرداختند و متأسفانه اینگونه بود که ما در یک روز، چند فروند هواپیمای اف14 را از دست دادیم. به‌عنوان مثال، وقتی اف 14 با یک هواپیمای میراژ از «پدال» درگیر بود و با تمام نیرو با استفاده از رادارهایش در مقابل میراژ مقاومت می‌کرد، ناگهان چند هواپیمای دیگر به‌صورت غافلگیرانه به اف 14 حمله می‌کردند و این سبب شد که ما چند هواپیما را طی یک‌روز با این ترفند از دست بدهیم.

البته نیروهای مستعد ما سعی کردند بسرعت این نقطه ضعف را پوشش دهند. منظور از طرح این مشکلات بیان این مسأله بود که در سال اول جنگ- بویژه ماه‌های اول- تا نیروهای ارتش منسجم و سازماندهی شوند و برای حضور در صحنه آمادگی کامل پیدا کنند، ما حضور شبانه‌روزی در منطقه داشتیم. زمانی که دشمن به پای پل کرخه رسید، پایگاه وحدتی- که دروازه ورودی خوزستان است- زیر آتش توپخانه دشمن بود. دشمن به‌گونه‌ای پایگاه وحدتی را به توپ بسته بود که دستور تخلیه پایگاه صادر شد. به این ترتیب، باید پایگاه تخلیه، شیلترها و باندها تخریب می‌شد. زمانی که به نیروی هوایی این دستور رسید، شهید فکوری -‌فرمانده وقت نیروی هوایی- گفت: «تا زمانی که یک‌نفر خلبان زنده باقی مانده باشد، اجازه تخلیه این پایگاه به نیروها داده نخواهد شد». فردای آن روز بود که روی تپه «چشمه» بمباران هوایی صورت گرفت که بعد مشخص شد توپخانه دشمن روی تپه چشمه مستقر شده و از آنجا پایگاه وحدتی را هدف قرار داده بود. هواپیماهای ما از پایگاه همدان برخاسته، توپخانه دشمن را به توپ بستند به‌طوری که توپخانه عراق منهدم شد.