این تصور که شرایط زندگی میلیاردر‌ها طی این قرنطینه شبیه زندگی ما است را کنار بگذاریم

دیوید گفن میلیاردر بعد از این که تصویری از قایق تفریحی بزرگ رایزینگ سان خود را در اینستاگرام فرستاد و نوشت «ایزوله در جزایر گرنادین برای دوری از ویروس» با واکنش شدید مردم مواجه شد.

در این همه گیری، متاسفانه شرایط زندگی همه ما مشابه نیست.

اکثر آمریکایی‌ها حتی یک قایق پارویی هم ندارند. اما بعضی از میلیاردر‌ها با قایق‌های تفریحی خود به دریا‌های آزاد رفته اند تا از این همه گیری در امان باشند. در حالی که تعداد زیادی از کارگران ساده از کار مرخص یا اخراج می‌شوند، میلیاردر‌ها در واقع شاهد افزایش ثروت خود هستند.

بین ۱۸ مارس و ۱۰ آپریل ۲۰۲۰، بیش از ۲۲ میلیون آمریکایی شغل خود را از دست داده اند. طی این سه هفته، من و همکارانم در مطالعه جدیدی برای موسسه مطالعات سیاسی متوجه شدیم که ثروت میلیاردر‌های آمریکایی تا ۲۸۲ میلیارد دلار افزایش یافته - یعنی یک افزایش تقریبا ۱۰ درصدی

در حقیقت، شاهد فاصله اجتماعی-اقتصادی بارزی میان افراد آسیب پذیر و افراد محافظت شده هستیم - میان آن‌هایی که بیمه سلامت دارند و آن‌هایی که بیمه ندارند، آن‌هایی که به حمل و نقل عمومی وابسته اند و آن‌هایی که هواپیمای شخصی دارند، و آن‌هایی که در خط مقدم کار می‌کنند و آن‌هایی که از خانه‌ها (یا کشتی‌های تفریحی) آرام خود ارتباط از راه دور برقرار می‌کنند.

بسیاری از میلیاردر ها، که از نعمت داشتن چندین ملک دور از مراکز پرجمعیت بهره می‌برند، در بهشت‌های ثروتمندان مانند جکسون هول، پالم بیچ، جزایر هیلتون هد و سان، ولی از این همه گیری فرار کرده اند. بر اساس گزارش خبرنگاران هواپیما‌های شخصی آن‌ها فرودگاه‌های کوچک نانتاکت و مارتا وین یارد را پر کرده، در حالی که فروشگاه‌های مواد غذایی باکیفیت در همپتون توسط مسافرین ثروتمند خالی شده است.

بعضی مناطق گردشگری فصلی که با کمبود تخت بیمارستانی یا پزشک برای مراقبت از جمعیت بیماران مواجه اند مجبور شدند از مسافرین ثروتمند خواهش کنند به خانه هایشان برگردند. ایالت نیوجرسی حتی از ستاره برنامه ساحل جرسی، مایک سورنتینو کمک خواسته تا مردم را از شهر دور نگه دارد

مانند تجملات ثروتمندان در شهر‌های گردشگری سطح بالا، کانون‌های جدید کووید-۱۹ در محله‌های کارگران و مهاجران مانند چلسی، ماساچوست و بخش‌های خارجی شهر نیویورک در حال گسترش است، محل‌هایی که مردم در فضا‌های پرتراکم‌تر زندگی و کار می‌کنند و اجرای دستورالعمل‌های فاصله گذاری اجتماعی در آن‌ها دشوار‌تر است - به ویژه برای کارکنان خط مقدم که مرخصی استعلاجی ندارند.

با وجودی که بعضی کارکنان ضروری در دوران همه گیری بدون مرخصی استعلاجی شجاعانه به کار خود ادامه می‌دهند، میلیون‌ها نفر دیگر پس از اخراج از کارهایشان بیمه سلامت خود را از دست داده اند. اما چنین نگرانی‌ای برای ثروتمندترین آمریکایی ها، که به خدمات اختصاصی پزشکی (concierge medicine) دسترسی دارند - که در عوض هزینه سالانه هنگفت، به راحتی به تست و درمان کووید-۱۹ دسترسی دارند - وجود ندارد. در یک محله خصوصی در جزیر فیشر فلوریدا، حتی مستخدمین هم به تست و غربالگری پزشکی‌ای که سایر کشور در انتظار آن است دسترسی پیدا کرده اند.

ثروتمندان نه تنها «فاصله گذاری اجتماعی» را رعایت می‌کنند، به طور خلاصه از «فاصله گذاری اقتصادی» هم بهره‌مند شده اند. طی دهه ها، این افراد از سایر جامعه جدا شده و گنجینه هایشان را با خود برده اند، که باعث تضعیف موسسات عمومی و انسجام اجتماعی شده.

گزارش ما نشان می‌دهد دهه‌ها کاهش مالیات و سیاست‌های عمومی دوستدار میلیاردها، باعث شده ثروت میلیارد‌ها بین ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۸ بیش از ۱۱۰۰% افزایش یابد. با این حال تعهدات مالیاتی آن‌ها به عنوان درصدی از ثروتشان بین ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۸، به میزان باورنکردنی ۷۹% کاهش یافته.

شاید میلیاردر‌ها باعث این همه گیری نباشند. اما نابرابری شدید و فقر، مشکلاتی هستند که از پیش در اورژانس سلامت عمومی وجود داشته اند. دست کم، همه درآمد مالیاتی جمع آوری نشده میتوانست سرمایه‌ای برای یک نظام سلامت عمومی پاسخگو‌تر فراهم کند.

مثال‌های الهام بخشی از اتحاد اجتماعی در سراسر کشور وجود دارد از جمله پیشنهادات مالی پرمعنا و کمک از سوی ثروتمندان. اما سطح فداکاری‌ای که از آمریکایی‌های طبقه کارگر انتظار می‌رود حقیقتا قرون وسطایی است.

نخستین قدم در معکوس ساختن این نابرابری‌های شدید؟ این تصور که شرایط زندگی مشابهی داریم را کنار بگذاریم.