رسوب کالاهای اساسی در بندر چابهار

خبرگزاری مهر: یزدان سیف در مراسم امضای قرارداد همکاری سرمایه گذاری بخش خصوصی در بنادر کشور گفت: برآورد ما از سرمایه های فیزیکی بخش حمل و نقل اعم از جاده، ریل، ریلی، زیرساخت های بندری، کامیون به استثنای کشتی ها و شناورها سرمایه ای نزدیک به ۳۰ میلیون میلیارد ریال است که رقم بسیار بزرگی محسوب می‌شود.

وی افزود: اگر این میزان سرمایه را در سایر بخش های اقتصادی متناظر با بخش حمل و نقل مقایسه کنیم می بینیم که سهم ۷ درصدی حمل ونقل از GDP(تولید ناخالص داخلی) در مقایسه با سرمایه ضبط شده در این بخش سهم اندک و قابل اغماضی است.

معاون وزیر جهاد کشاورزی با بیان اینکه تمام تلاش خود را برای صرفه جویی در هزینه های مبادله کالا انجام می‌دهیم اما به دلیل بالا بودن هزینه های حمل و نقل باز هم نمی‌توانیم هزینه حمل کالاهای اساسی را کاهش دهیم، افزود: به دلیل وجود مشکل لجستیک به عنوان گلوگاه اقتصادی حمل کالاهای اساسی، هزینه های جابجایی این نوع کالاها بسیار بالاست و نمی توانیم در این بخش نسبت به سایر بخش ها ایجاد رقابت کنیم.

وی با اشاره به ضعف زیرساخت های بنادر یادآور شد: به عنوان مثال سیلویی که ۳۰ سال پیش در زمان جنگ در بندر امام خمینی تخریب شد هنوز هم بازسازی نشده است. بنابراین در مقوله کالاهای اساسی نمی توانیم الگوهایی با سلایق صاحبان لجستیک پیاده کنیم.

مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران تصریح کرد: یکی دیگر از مشکلات بالا بودن هزینه حمل کالاهای اساسی، گران بودن کرایه حمل بار با کشتی است در حالی که سوخت کامیون ها لیتری ۳۰۰ تومان محاسبه می‌شود اما ما به عنوان صاحب بار مجبوریم کرایه کشتی را با دلار ۱۱ هزار تومان پرداخت کنیم.

سیف با اشاره به اهمیت انتقال بخشی از بار کالاهای اساسی از جاده به دریا گفت: در حالی که ما در بندر امام خمینی غلات تخلیه می کنیم این کالا را با کامیون به بندر بوشهر و بندرعباس منتقل می کنیم، حال آنکه ناوگان دریایی کوچک برای انتقال این بار از طریق دریا وجود دارد که در شرایط تحریمی می تواند اشتغال ایجاد کند.

معاون وزیر جهاد کشاورزی یادآور شد: یکی دیگر از نقاط ضعف بنادر ما هزینه های بالای خدمات بندری که ناشی از ناهماهنگی میان بخش های مختلف بوده که منجر به رسوب کالا در بنادر می‌شود. به عنوان نمونه در بندر چابهار به دلیل کمبود زیرساخت های بندری وقتی کالاهای اساسی را در این بندر تخلیه می کنیم به قدری فشار بر ما وارد می‌شود که به این نتیجه می رسیم که بهتر بود بار اصلا در چابهار تخلیه نشود.