شافعی: هیچ کس مخالف مجازات محتکر نیست

خبرگزاری فارس: غلامحسین شافعی امروز در هفتاد و هفتمین جلسه شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی گفت: در این شرایط اقتصادی باید دانست که چگونه در داخل کشور رفتار کرد تا در مقابل ناملایمات بیرونی مقاوم بود.

وی افزود: در مقابل ناملایماتی که از بیرون به ما تحمیل می‌شود، داخل را باید آمده کرد و فعالان اقتصادی در حال حاضر نگرانی بیشتری نسبت به ناملایمات داخلی تا ناملایمات خارجی دارند.

رئیس اتاق بازرگانی ایران افزود: واقعیت این است که همه فعالان اقتصادی هر شب دعا می‌کنند که روز بعد با یک معضل جدید روبرو نشود و اشکال در آن است که جا‌هایی که مسئول هستند، به جای آن‌ها افراد غیر مسئول تصمیم می‌گیرند و هر کسی در وظایف خود میدان عمل ندارد و اکنون در هر جایی یک کمیته تشکیل شده و هر کسی کاری انجام می‌دهد و مسئول مربوطه نه دخالت دارد و نه پاسخگو است.

وی اظهار داشت: باید وظایف در چارچوب وظایف انجام شود، ضمن اینکه مسئول مربوطه پاسخگو باشد.

شافعی در مورد گران فروشی و احتکار گفت: هیچ کس مخالف مجازات خلاف کار نیست، اگر وزارت صنعت کنترل قیمت‌ها را بر عهده دارد و اگر موضوعات تعزیراتی را کسی باید دنبال کند، باید وزارت صنعت در مجموعه برنامه ریزی حضور داشته باشد و پاسخگو باشد.

وی افزود: در بین فعالان اقتصادی افراد درست کار بنکداری را می‌شناسیم که در این شرایط اقتصادی با مشکلات عدیده‌ای مواجه شده‌اند.

رئیس اتاق بازرگانی ایران اظهار داشت: همواره تاکید می‌شود که درجه اعتماد باید بالا رود و از طرفی با انجام برخی اقدامات اعتماد حداقل هم از بین می‌رود و متزلزل می‌شود.

شافعی اظهار داشت: در اقداماتی که در مورد مبارزه با احتکار صورت می‌گیرد، نباید خشک و‌تر با هم بسوزند.

وی اظهار داشت: از شریعتمداری می‌خواهم که با تغییر و تحولات جدید اگر قرار باشد، یک بنگاه مانند سابق کار کند حداقل نیاز سرمایه در گردش سه برابر گذشته دارد، بنابراین با توجه به اینکه در استان‌ها حدی برای سرمایه در گردش در نظر گرفته‌اند که پاسخگو نیست.

وی اظهار داشت: میزان مصرف دارو به عنوان کالای استراتژیک باید ملاحضه کرد که آِیا خانواده‌های برخوردار از یارانه دارو بیشتر استفاده می‌کنند یا خانواده‌های نیازمند؟ ما پیشنهاد می‌کنیم که ارز ۴۲۰۰ تومانی برای واردات دارو حذف شود و افراد نیازمند از یارانه برخوردار شوند، زیرا به طور یقین میزان دارویی که در خانوداده‌ها مرفه وجود دارد، بیش از میزان دارویی است که در خانه خانوار‌های روستایی وجود دارد.