خبرگزاری تسنیم: ساسان شاه ویسی کارشناس مسائل اقتصادی گفت: با توجه به کاهش صادرات اسلحه و بودجه ریزی در این بخش، تراز تجاری امریکا با چالش روبرو شده است بنابراین این کشور در پی بازارهای دیگر از جمله بازار فناوری است. وی افزود: چینیها هر مشکل را در بازارهای جهانی با رجوع به بازار مصرف کننده داخلی حل میکنند. شاه ویسی گفت: رفتار امریکا در ایجاد جنگ اقتصادی با چین نشان میدهد سیاست گذاریهای سازمانهای بین المللی از جمله سازمان تجارت جهانی به آسانی دچار چالش میشود. وی افزود: این جنگ امکان دارد تا نرخ کالاهای مصرفی ایران را نیز افزایش دهد. شاه ویسی گفت: چینیها میدانند ایران در مدار حمایت از اقتصاد داخلی است، اما نمیپذیرند که ما در جنگ اقتصادی این کشور با امریکا بی طرف باشیم و از ما بدلیل کمک هایشان در زمان تحریمها انتظار دارند. وی افزود: البته چینیها میتوانند در ایجاد اقتصادی بزرگتر، سریعتر، چابکتر و رقابت پذیرتر به ما کمک کنند و از ظرفیتهایی که این اقتصاد برای آنها ایجاد میکند استفاده کند. شاه ویسی گفت: اقتصاد دولتی ایران نمیتواند ظرفیت بهره وری از شکاف اقتصادی امریکا و چین را فراهم کند و
نمونه آن در ناکارآمدی این اقتصاد برای استفاده از فرصتهای گذشته مانند بازار روسیه و قطر مشخص است. وی افزود: اقتصاد امریکا در راهبرد ۵ سال آینده خود ۷ ماده از قوانین سازمان تجارت جهانی را زیر سوال برده که این به معنای درگیری با سازمان تجارت جهانی است. شاه ویسی گفت: سازمان تجارت جهانی مبتنی بر اقتصاد لیبرالی شکل گرفته و منافع را در این چارچوب برای اقتصاد بین المللی تعریف میکند. وی افزود: شاخصهای اقتصادی کشور برای پیوستن ما به سازمان تجارت جهانی باید بهبود یابد، اما در ۵ سال گذشته نه تنها این شاخصها بهبود نیافته بلکه کاهش نیز داشته است. شاه ویسی با بیان اینکه پیوندهای منطقهای رقیب سازمان تجارت جهانی است گفت: سازمان تجارت جهانی نظامات حاکمیتی دولتها را در مسیری قرار میدهد که تفکر لیبرالیستی بر آنها حاکم شود. وی در عین حال افزود: اگر ۷۵ درصد اقتصاد کشور خصوصی بود و دولت شرایط پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی را فراهم میکرد میتوانستیم وارد این سازمان شویم. شاه ویسی گفت: برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی باید تعرفهها کاهش یابد، اما اگر دولت از تولیدکننده داخلی حمایت نکند دیگر تولیدکنندهای در
کشور باقی نمیماند. وی افزود: جنگ اقتصادی امریکا و چین به ما گوشزد میکند که اگر این کشورها احساس کنند سهم شان در تجارت جهانی کاهش مییابد همه توافقات اقتصادی را نادیده میگیرد.
دیدگاه تان را بنویسید