برنامه‌های بلند پروازانه وزارت راه برای توسعه شبکه ریلی
وزارت راه همزمان با ارائه برنامه هایی بلند پروازانه برای توسعه شبکه ریلی در ۲۰ سال آینده باید به وضعیت فعلی محورهای ریلی در دست ساخت رسیدگی کرده و با تغییر رویکرد در مدیریت توسعه شبکه، عقب ماندگی ۲۰ ساله خود را جبران کند.
خبرگزاری تسنیم: وزارت راه همزمان با ارائه برنامه هایی بلند پروازانه برای توسعه شبکه ریلی در ۲۰ سال آینده باید به وضعیت فعلی محورهای ریلی در دست ساخت رسیدگی کرده و با تغییر رویکرد در مدیریت توسعه شبکه، عقب ماندگی ۲۰ ساله خود را جبران کند.
به تازگی یزدانی معاون فنی و زیر بنایی راه‌آهن راه‌اندازی قطارهای سریع‌السیر در کشور را به‌عنوان اقدامی کاملاً اقتصادی ضروری دانسته و گفته است: این امر نه‌تن‌ها موجب تسهیل توسعه اقتصادی و اجتماعی در مناطق شهری و نواحی پیرامونی آن می‌شود بلکه موجب صرفه‌جویی در مصرف سوخت، کاهش تصادفات و حفاظت از محیط‌زیست می‌شود. ۶۳۰۰ کیلومتر راه‌آهن سریع‌السیر در دست مطالعه است. با توجه به برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته خطوط این طرح برای افق ۲۰۲۰ تا ۲۰۴۲ ترسیم‌شده که به امید خدا ۲۰ خط سریع‌السیر طی ۴ فاز تا پایان سال ۲۰۴۱ ساخته و مورد بهره‌برداری قرار خواهد گرفت. این اظهارات در حالی صورت می‌پذیرد که مطابق قانون بودجه ۹۷ بیش از ۳۰ پروژه ریلی در دست ساخت وجود دارد و در این بین پروژه‌هایی با عمر اجرای بیش از ۱۵ سال کم نیست. به عنوان مثال یکی از همین محورهای سریع السیر با مزایای عنوان شده احداث راه آهن سریع السیر تهران ـ. قم ـ. اصفهان است که از سال ۷۹ آغاز شده در حالی که همچنان بحث تامین مالی این پروژه بعد از گذشت ۱۷ سال همچنان در حال بررسی مسئولان است. نمونه دیگر احداث راه آهن اصفهان ـ. شیراز است که پس از گذشت ۱۶ سال از آغاز آن
همچنان در دست ساخت قرار دارد. محور ۲۰۰ کیلومتری میانه-تبریز که به عنوان یکی از مهمترین مسیر‌های کریدور ترانزیتی شمال ـ. جنوب شناخته می‌شود از سال ۷۹ آغاز شده و همچنان بعد از گذشت ۱۷ سال به اتمام نرسیده است. با بررسی محورهای در دست ساخت از این قبیل پروژه‌ها بسیار دیده می‌شود. قابل توجه آنکه احداث این محور‌ها نیاز به دانش و فناوری پیچیده‌ای همانند قطارهای سریع السیر نداشته و با همان تکنولوژی وارداتی ۱۰۰ سال گذشته قابل اتمام بوده است با این حال سوال اینجاست که چرا ساخت خط آهن ۱۸۰ کیلومتری مانند مراغه ـ. ارومیه باید ۱۶ سال به طول بیانجامد؟ برنامه ریزیی جهت بهرهمندی از فناوری‌های روز دنیا در احداث خطوط پر سرعت و استفاده از فواید بی شمار آن اقدامی پسندیده و در خور توجه است و امید آن می‌رود تا راه آهن جمهوری اسلامی ایران به این واسطه وارد فضای جدیدی شود. اما نکته قابل توجه این است که باید نسبتی میان وضع موجود و اهداف ترسیمی برای آینده شبکه ریلی برقرار باشد. مهمترین نشانه برای سنجش هدفگذاری‌ها و میزان قابل تحقق بودن آن‌ها، عملکرد حال حاضر یک دستگاه است. مجموعه وزارت راه، شرکت راه آهن و شرکت ساخت لازم است
همزمان با ارائه طرح پروژه‌های بلند پروازانه اینچنینی، باید اقدامات موثری برای خروج از وضعیت اسف بار فعلی در نظام تعریف پروژه‌های جدید، اولویت بندی تکمیل پروژه‌های در دست ساخت، شیوه‌های تامین مالی پروژه‌ها و سرعت اجرای پروژه‌ها نمایند تا کارآمدی در این شیوه از حمل و نقل به حد نصاب خود رسیده و بتواند رسیدن به اهداف چشم انداز، که ۷ سال دیگر تا سررسید آن زمان باقی نمانده است را ممکن سازد و جذب ۳۰ درصد از بار کشور و ۱۸ مسافر را توسط حمل و نقل ریلی را محقق کند.
دیدگاه تان را بنویسید