چرا آتش سانچی طولانی شد؟

روزنامه جام جم؛ ایمان عبدی سرمهندس کشتی: این سانحه تلخ دریایی که باعث ناراحتی آحاد مردم ایران شد، اولین سانحه دریایی از این دست نیست؛ اما شدت آن و از دست دادن تنی چند از عزیزان دریانوردمان می‌طلبد همزمان با ابراز همدردی، این حادثه از نظر مسائل فنی و کاستی‌ها نیز مورد بررسی دقیق قرار گیرد. نخستین مساله به علت برخورد نفتکش سانچی با کشتی فله‌بر هنگ کنگی برمی گردد. هرچند احتمال برخورد دریایی همیشه وجود دارد، اما تمهیدات و تجهیزاتی در نفتکش‌ها تعبیه شده که احتمال این مساله را کاهش می‌دهد. در مورد نفتکش سانچی نیز خیلی بعید می‌دانم مسائل ساختاری - فنی از جمله مشکل رادار‌ها باعث برخورد شده باشد. ضمن اینکه خدمه کشتی کوچک‌ترین خطر را به مراجع ذی‌صلاح اطلاع می‌دهند؛ بنابراین باید قبل از سفر، همه تجهیزات مورد بررسی دقیق قرار گیرد. به نظرم با توجه به قوانین موجود و تجربه‌ای که در پرسنل نفتکش سانچی وجود داشت از باب مسائل ایمنی و ساختاری - فنی مشکلی وجود نداشت و عمده مساله، غفلت بوده باشد، آن هم نه لزوما از طرف نفتکش سانچی، چون در این حادثه دو فروند کشتی وجود داشت و غفلت هر کدام می‌تواند باعث این حادثه شده باشد. مساله دوم به زمان هشت روزه اطفای حریق و غرق شدن کشتی برمی‌گردد. این‌که آیا تیم‌های چینی در انجام عملیات اطفا کوتاهی داشتند یا خیر؟ مشخصا نمی‌توان براحتی درباره این موضوع قضاوت کرد. مسائل زیادی در خاموش کردن آتش‌های به این حجم وجود دارد. مثلا دمای بالای ۷۰۰ درجه سانتی گراد و ریختن آب روی فلز می‌تواند باعث ایجاد پدیده آتش فلزی شود یا ریختن آب و مواد آتش‌خوار روی کشتی باعث ناپایداری و غرق شدن آن شود. در اینجا، اما می‌توان به مساله توقف عملیات اطفا در شب از سوی تیم‌های اطفای حریق چین اشاره کرد. واقعیت این است توقف خنک کاری در شب و شروع دوباره آن در روز می‌تواند باعث احیای زنجیره آتش و افزایش آن شود و صدمات را بالا ببرد؛ بنابراین این مساله برای من جای سوال است. موضوع سوم نیز بحث میزان تلاش مسئولان ما برای پیشبرد سریع‌تر عملیات اطفاست. مطمئنا با وجود دیپلماسی قوی و نیروی اجرایی قدرتمند، از طرف کشور ما کوتاهی رخ نداد و همه اهرم‌های فشار اعمال شد.