تحقیق و توسعه در اقتصاد ایران مهجور افتاده است

خبرگزاری تسنیم: مدرس دانشگاه تهران با انتقاد از سهم اندک تحقیق و توسعه در اقتصاد ایران گفت: بر اساس سند چشم انداز در سال ۱۴۰۴ ما باید شاهد سهم ۴ درصدی تحقیق و توسعه از تولید ناخالص داخلی کشور باشیم اما در سال ۲۰۱۶ این رقم کمتر از یک درصد بوده است.

سید محسن طباطبایی مزدآبادی کارشناس مسائل اقتصادی، با اشاره به اینکه امروز اهمیت و جایگاه دانش در حوزه اقتصادی روزبه روز در حال افزایش است، افزود: در سال ۱۹۹۹ میلادی بود که بانک جهانی (WB) پروژه دانش برای توسعه را راه اندازی نمود که در پی آن تلاش می‌شد درباره اهمیت دانش در فرایند پیشرفت جوامع به مدیران، سیاست مداران و افکار عمومی اطلاع رسانی شود.

وی با اشاره به اینکه در این راستا هم اکنون بیش از ۵۰ درصد GDP کشور‌های توسعه یافته از فعالیت‌های ماده بنیان تغییرپیدا کرده و از طریق فعالیت‌های دانش بنیان حاصل می‌شود، افزود: گزارش‌ها نشان می‌دهد که سرمایه گذاری جهانی در تحقیق و توسعه (R&D) با رشد ۵/۳ درصدی در سال ۲۰۱۶ به نزدیک ۲ تریلیون دلار رسیده است که مطابق انتظار بالاترین میزان آن مربوط به کشور‌های ایلات متحده، ژاپن، چین، آلمان و کره جنوبی بوده است.

کارشناس مسائل اقتصادی افزود: در سال‌های اخیر کشور‌های آسیایی بالاترین رشد را در سرمایه گذاری تحقیق و توسعه داشته اند و ۴۰ درصد از سهم جهانی مربوط به این کشورهاست.

طباطبایی ادامه داد: در مقیاس خرد نیز شرکت‌ها و موسسات بزرگ سهم قابل توجهی از هزینه خود را در تحقیق و توسعه برای فرایند مداوم تولید و بازیابی دانش هزینه می‌کنند.

وی با اشاره به مثالی در این خصوص گفت: جالب توجه است که بدانیم شرکت آمازون در سال ۲۰۱۶ بیش از ۱۶ میلیارد دلار و شرکت سامسونگ نزدیک به ۱۳ میلیارد دلار در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری کرده اند.

مدرس دانشگاه تهران با انتقاد از بی توجهی به تحقیق و توسعه در اقتصاد ایران گفت: بر اساس سند چشم انداز در سال ۱۴۰۴ ما باید شاهد سهم ۴ درصدی تحقیق و توسعه از تولید ناخالص داخلی GDP کشور باشیم، اما بر اساس آخرین گزارش‌ها در سال ۲۰۱۶ سهم R&D از تولید ناخالص داخلی ایران کمتر از یک درصد بوده است.

کارشناس مسائل اقتصادی با تاکید بر اینکه امروز استارت آپ‌ها به عنوان نماد‌های ظهور دانش و فناوری‌های نوین در حوزه اقتصادی، بستر اقتصادی کشور ما را تغییر داده اند، گفت: اگر فعالان اقتصادی، مدیران و تصمیم گیران نسبت به تغییر و تحولات دانش بنیان فضای اقتصاد بی تفاوت باشند نمی‌توانند در فضای رقابتی اقتصاد جهانی موثر بوده و حتی امکان دارد همین وضعیت فعلی نیز دچار تزلزل شود.