خبرگزاری فارس: یک فروند بالگرد MI۱۷ شرکت نفت خزر در صبحگاه هفتم آذرماه سال گذشته برای انتقال یک مصدوم از سکوی نیمهشناور ایران امیرکبیر به نزدیکترین مرکز درمانی مأموریت پرواز یافت. این بالگرد با دو خلبان به نامهای سیدحسن محمدی کهنگی و غلامرضا میرزایی بهسمت سکوی نفتی خزر پرواز کرد و پس از فرود، به همراه علی مرداسی از کارکنان شرکت نفت خزر که دچار عارضه قلبی شده بود و همچنین دو سرنشین دیگر به نامهای رضا سنقری مهندس پرواز و حسین جعفرزاده سرهنگ بازنشسته آماده حرکت بهسمت ساحل شدند. کمتر از ۲۰ ثانیه از پرواز نگذشته بود که بالگرد در سه کیلومتری سکو آتش گرفت و در آب سقوط کرد، در همانروز جسد چهار سرنشین در آبهای خروشان خزر کشف شد و تنها یک سرنشین یعنی علی مرداسی (مصدوم حادثه) مفقود ماند، با وجود جستوجوهای فراوان، اما اثری از این سرنشین یافت نشد. خانواده علی مرداسی در این مدت، بارها وارد بندر امیرآباد شدند و از مسؤولان تقاضا میکردند تا دور جدیدی از جستوجوها آغاز شود، گشتهای ساحلی و جمعی از غواصان به دل آب میزدند تا شاید نشانههایی از آخرین سرنشین بالگرد نفت خزر پیدا کنند، صیادان و کارکنان شرکتهای
صیادی با یافتن هر چیزی که احتمال میدادند بتواند سر نخی از آخرین سرنشین بالگرد باشد، به مسؤولان اطلاع میدادند. سرانجام در ۱۸ شهریورماه امسال بود که در نوار ساحلی بهشهر، یک جسد توسط صیادان کشف شد و در بررسی اولیه با توجه به ظواهر امر از جمله پوشش آن، احتمال اینکه جسد متعلق به تنها سرنشین بالگرد سقوطکرده در دریای خزر باشد، قوت گرفت. جسد به پزشکی قانونی مازندران تحویل داده شد، تعدادی از کارکنان سکوی نیمهشناور امیرکبیر بهطور صددرصدی اعلام کردند که این جسد متعلق به علی مرداسی است، لذا خانواده او از شهر ایذه به مازندران سفر کردند و از دندانهای ایمپلنت و لباسهای فرد متوفی و آزمایشهای مربوطه مشخص شد که جسد متعلق به تنها سرنشین باقیمانده از بالگرد MI۱۷ یعنی علی مرداسی است. پیکر فرد متوفی پس از طی مراحل قانونی، نهایتاً در ۲۲ شهریورماه سالجاری به ایذه در خوزستان منتقل و در ۲۳ شهریورماه تشییع شد، این مراحل در حالی طی شدهاند که پزشکی قانونی مازندران هیچ خبری در ارتباط با اعلام هویت آخرین بازمانده از سرنشین بالگرد MI۱۷ را تا امروز اعلام نکرده بود. فرماندار بهشهر در این زمینه گفت: در آن حادثه، بالگرد نفت خزر
برای انتقال فرد مصدوم به سکوی نفتی اعزام شده بود؛ لذا این فرد در آن زمان با لباس مخصوص بر روی برانکارد قرار گرفته و حتی کاور به تن داشت. سیدخالق سجادی اظهار کرد: مقداری از جسد پس از ماهها سالم مانده بود و همکاران متوفی با توجه به لباسها، و خانواده او نیز از دندانهای ایمپلنت احتمال قوی دادند که جسد باید متعلق به علی مرداسی باشد. وی در پایان درباره علت تأخیر در اعلام کشف جسد بیان کرد: الزام و پیگیری خاصی برای اعلام این خبر به رسانهها نبود، ضمن اینکه بخشی از ماجرا به استان خوزستان مرتبط بوده است. پزشکی قانونی مازندران نیز پس از ۲۰ روز از انتقال جسد مرحوم علی مرداسی به خوزستان و حتی تشییع جنازه او در خوزستان، امروز این خبر را رسانهای کرد، خبرنگاران، اما ترجیح دادهاند که از سکوت آبهای خزر تا خروش امواج جنوب، در این ماجرا تنها به یک انتقاد کوچک بسنده کنند و بیشتر به این بیندیشند که یک خانواده از چشمانتظاری بیرون آمدند و دیگر نگاهشان را بهسمت آبهای خزر نمیدوزند.
دیدگاه تان را بنویسید