زنگنه: اگر تحریم شویم، هیچ پولی به توتال نخواهیم داد

خبرگزاری مهر: بیژن زنگنه امشب در گفتگوی ویژه خبری شبکه یک سیما افزود: شرکت نفت اجازه داشت در قرارداد توتال تا ۵۰ درصد تعهد درآمدی برای کنسرسیوم قایل شود؛ اما سهم کنونی ۱۴ درصد است و نیازی به آن کار نداشتیم. وی افزود: اگر تحریمی اتفاق بیافتد؛ ما هیچ پرداختی نمی کنیم. تا زمانی که تولید میدان آعاز شود. ما هیچ پرداختی جز از محل تولید مخزن نخواهیم داشت. اگر تولید به هر دلیلی متوقف شود، بازپرداخت متوقف می شود. زنگنه در این برنامه تلوزیونی با بیان اینکه قرارداد توتال یک نوع سرمایه گذاری خارجی است که دو میلیارد فوت مکعب گاز غنی در روز تولید می کند گفت: در مرحله اول ۲.۵ میلیارد دلار هزینه دارد که در بازه زمانی سه سال و نیم باید به تولید اولیه برسد. این در حالی است که فازهای پارس جنوبی کم کم شروع به افت تولید می کنند؛ مهم این است که فشار را سر چاه ها نگه داریم که بتوانیم تولید را به خشکی برسانیم؛ برای این که فشار را سر چاه نگه داریم، یک سازه در دریا ساخته می شود که ۲۰ هزار تن وزن دارد این ۲۰هزار تن یک سرمایه گذاری جدی می خواهد که الان برای این فاز در حال انجام است؛ ما نه تنها برای این فاز احتیاج به این سازه داریم بلکه برای باقی فازها هم باید صاحب این تکنولوژی شویم تا از افت تولید جلوگیری کنیم. این مقام مسوول ادامه داد: این قرارداد اولین قراردادی است که در قالب الگوی جدید قراردادهای نفتی اجرا می شود، قراردادهایی که قبلا هم هم صدا و سیما روی قراردادهای جدید بحث کرده ،البته فقط انتقاد، به هرحال ما بعد از یکسال به یک اجماع ملی رسیدیم، مصوباتی به آنها اضافه شد و نهایتا مورد تایید مجلس قرار گرفت و عملا قانون شد. زنگنه تصریح کرد: به دنبال تصویب این قانون، متن قرارداد توتال را نوشتیم و بحث ها و به دنبال تفاهمنامه ای که از سال ۹۴ با توتال داشتیم، بالاخره توتال امد و در دوازدهم تیر قرارداد منعقد شد. وی گفت: عمده کاری که توتال در ایران انجام می دهد نرم افزاری است، نه چاه حفر می کند، نه لوله می سازد؛ تنها توتال مدیریت مهندسی و تامین مالی انجام می دهد و مابقی را شرکت ایرانی انجام می دهد، یک شریک چینی هم توتال آورد که یک شرکت بزرگ بین المللی است. این مقام مسئول ادامه داد: البته ما اجازه قانونی داشتیم که با ترک تشریفات عمل کنیم و من بر این اساس این قرارداد را با ترک تشریفات انجام دادم، و شرکت های خارجی بین المللی جز توتال به طور جدی دنبال این کار نبودند، برای همین هم با یک شرکت نمی شد به مناقصه رفت. وی اظهار کرد: اما اینکه چرا ایرانی ها در این طرح شرکت نداشتند؟ به این دلیل که طبق برنامه توسعه ششم ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز داریم که ۱۳۰ تای آن باید از خارج کشور وارد شود، خب اگر قرار است شرکتهای ایرانی وارد شوند پس پول چطور از خارج تامین شود؟ بحث دیگر هم این است که سرعت برای ما مهم است، هر سالی که این طرح انجام نشود خیلی ضرر می کنیم، ضمن اینکه توتال نه سکو می سازد نه پایه نه حفاری و نه لوله؛ تمام اینها به مناقصه می رود و شرکتهای ایرانی می توانند در آن شرکت کنند. وزیر نفت گفت: قراردادی که ما بستیم ۵ میلیارد دلار سرمایه گذاری است که در دو مرحله انجام می شود، و در مرحله اول کار دو میلیارد فوت مکعب تولید می شود که در مرحله دوم باید این میزان حفظ شود.اضافه بر این ۵ میلیارد، یک میلیارد دلار هم توتال به خزانه ایران مالیات می دهند،؛ درآمدی که ما در ۲۰ سال داریم با نرخ ۲۰ سنت معادل ۸۴ میلیارد دلار می‌شود. وی تصریح کرد: این که گفته می شود برای ۲۰ سال ما مخزن را به توتال دادیم، کاملا اشتباه است؛ این مبلغی که می گیریم برای ما ۱۴ درصد سود دارد. زنگنه ادامه داد: یکی از انتقادهایی که شنیدم، این است که چرا قرارداد را منتشر نمی کنید؛ در پاسخ باید گفت قراردادهای تجاری عموما منتشر نمی شود در دنیا، ضمن اینکه قانون مجلس در سال ۹۰ تصویب کرد که قراردادها منتشر نشود، الان دو راه هست یا قانون را می توانید عوض کنید یا وزیر را عوض کنید.