توصیه‎های انتخاباتی سبزعلیپور

خبرگزاری تسنیم: محمدرضا سبزعلیپور اقتصاددان و صاحب نظر تجارت جهانی روز پنجشنبه در نشستی تحت عنوان (( تأثیر انتخابات ریاست جمهوری بر آینده ایران)) در حضور جمع کثیری از فعالان اقتصادی و دانشگاهیان اظهار داشت: بابت حوادث و اتفاقات نگران کننده ای که طی ماهها و سالهای گذشته در عرصه اقتصادی کشور علی الخصوص در بازار ارز و سکه، سقوط وحشتناک ارزش پول ملی و رشد وحشتناک نقدینگی، رکود تورمی، افزایش بیکاری، تورم افسارگسیخته، فشارهای بین المللی و... رخ داده بسیار متأثر و متأسف شدیم زیرا کشور بزرگ و مقتدری همچون ایران و مردم بزرگوار آن استحقاقی بیش از این را دارند که به هر دلیلی عمداً و یا سهواً با چنین مشکلاتی مواجه شوند که همین وضعیت نه تنها زندگی عادی مردم را تحت فشار قرار داده بلکه سوژه خبری داغ و جذابی نیز برای رسانه های بیگانه بوجود آورده است. وی افزود: مشکلات اقتصادی حاکم بر کشور که عمدتاً مشکلات پولی و بانکی، رشد تورم، افزایش نرخ بیکاری، کاهش تولید و... دهها مورد دیگر میباشد تا حدود زیادی تمامی بخشها و بنگاههای اقتصادی کشور و حتی زندگی مردم کوچه و خیابان را درگیر و تحت تأثیر خود قرار داده است، اما اطمینان دارم که درصورت ساماندهی مطلوب اقتصاد، قطعاً عواقب این نابسامانی مدت زمان طولانی دامنگیر کشور و مردم عزیزمان خواهد بود لکن عوامل دخیل در بروز این حوادث خواسته یا ناخواسته مقصر و بنوعی در راستای تقویت تحریمهای اقتصادی غرب نیز قدم برداشته اند، هرچند که دولت به انحاء مختلف سعی کرده و میکند تا تمام تقصیر ها را به گردن دیگران و یا شبکه های مجازی بیاندازد اما باتوجه به شواهد و دلایل موجود دقیقاً مشخص است که بی تدبیری، عدم برنامه ریزی صحیح و تعلل بیش از حد تیم اقتصادی دولت موجب بروز غالب مشکلات اقتصادی اخیر شده است. علیپور با اشاره به انتخابات چند روز آینده ریاست جمهوری گفت: رئیس جمهور بعنوان فرمانده قوه مجریه نقش بسیار مهم و اساسی در هدایت و برنامه ریزی کشور برعهده دارد لکن با یک تصمیم نادرست و عملکرد سنجیده و یا نسنجیده خود میتواند کشور را به اوج عزت و یا برعکس به قعر ذلت بکشاند از همین رو با اوضاع پیش رو و وجود جنگ اقتصادی نابرابر برعلیه ایران، انتخاب شخصی کم تجربه، کوته بین، فارغ از نگرش ملی، افقی نگر، بد ذات، متظاهر، بی صداقت، ناآشنا به معادلات کلان جهانی، متخاصم و مسلط نبودن به ادبیات و گفتمان دیپلماسی و جذاب، زبان باز و پوپولیسم... و دارای دهها نقطه ضعف دیگر بعنوان رئیس جمهوری ایران اسلامی نه تنها گره ای از مشکلات اقتصادی، سیاسی، بین المللی و اجتماعی کشورمان باز نخواهد کرد بلکه کشور را بورطه نابودی سوق خواهد داد. از همین رو در ایام حساسی قرار داریم و باید بدور از احساسات، وابستگی ها و گرایشات سیاسی، انتخاب درستی را در جهت منافع ملی انجام دهیم. یکی از فاکتورهای مثبتی که جهت گذر از بحرانهای موجود و آشتی داخلی و بین المللی و تا حدود زیادی رفع تحریمهای خارجی نیاز داریم وجود فردی برجسته، شناخته شده و مدیر و مدبر در رأس قوه مجریه میباشد حال پیر و جوان بودن و روحانی و غیر روحانی بودن و چپ و راست بودنش خیلی مهم نیست فقط میبایست شخصی مطرح در عرصه داخلی و خارجی بوده و بر تعامل با گروههای داخلی و مقامات خارجی کاملاً مسلط و گفتمان دیپلماتیک توأم با ادب با دوست و دشمن را سرلوحه کار خود قرار دهد (یعنی فرق بفرما و بنشین و بتمرگ را بداند و با ایرانیان و جهانیان با غرور بی جا و از موضع قدرت سخن نگوید). وی تصریح نمود: قریب به چهار دهه از عمر نظام جمهوری اسلامی ایران میگذرد و در این مدت رؤسای جمهور مختلف و با دیدگاههای گوناگونی در رأس قوه مجریه و نظام سیاسی کشور قرار گرفته و به اجرای سیاست ها و دیدگاههای خود پرداخته اند. لکن باید رؤسای جمهور سابق و اسبق ایران را عادلانه نقد و از بـزرگنمایی نقاط ضعف و نادیده گرفتن نقاط مثبت شان جداً خـودداری کنیم. پس اگـر جانب انصاف را رعایت کرده باشیم نباید بگوئیم که آقایان هاشمی، خاتمی و حتی احمدی‌نژاد کاری برای کشور انجام نداده و آنان را فقط به کم ‌کاری و یا خیانت متهم کنیم. زیـرا هر یک از افراد فوق الذکر در کنار نقاط ضعف خود، دارای نقاط قوت و مثبتی نیز بوده اند پس چنانچه نقاط قوت و مثبت آنان را در وجود رئیس جمهور آینده ایران داشته باشیم مطمئناً در کوتاهترین زمان، ایرانی قدرتمند، فارغ از مشکلات سیاسی و اقتصادی و سربلند در عرصه جهانی خواهیم داشت. وی افزود: نقاط ضعف رؤسای جمهور پنجم الی دهم ایران بر اکثر صاحب نظران سیاسی و اقتصادی و حتی مردم عادی پوشیده نبوده و تا حدود زیادی همه از آن باخبرند پس نمیخواهم به آنها اشاره کنم لکن برای تکمیل عرائضم تمایل دارم تا به برخی از نقاط قوت و مثبت رؤسای دولتهای سازندگی، اصلاحات و مهرورز خیلی کوتاه و فهرست وار بپردازم و سپس نتیجه گیری کنم. برخی از نقاط مثبت دولتهای پیشین (سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و...): * تبیین و احترام به جایگاه رهبری جدید جامعه و تقویت وحدت ملی * سیاست تنش زدایی و ایجاد روابط با کشورهای دنیا * بهبود روابط خارجی ایران با کشورهای جهان و تقویت روابط خوب با کشورهای حاشیه خلیج فارس * تلاش در جهت خارج نمودن نام ایران از جوسازی های مسموم رسانه‌های غربی پس از پایان جنگ تحمیلی و معرفی چهره عقلایی و منطقی ایران اسلامی با توسل به سیاست تنش‌زدایی * اداره کشور طی هشت سال جنگ تحمیلی و تأمین هزینه های جنگ بدون گرانی و فشار به مردم * سرو سامان دادن به اقتصاد و آغاز دوران سازندگی پس از اتمام جنگ و هدایت کشور بمرحله رشد و شکوفایی * آغاز پروژه های بزرگ و توسعه و تجهیز زیرساختهای اقتصادی * جذب سرمایه گذاری خارجی * کلنگ زنی و آغاز سدسازی، تاسیسات زیربنائی، احداث کارخانجات پتروشیمی و نیروگاه​های برق و…. * تدوین برنامه های 5 ساله کشور * ترمیم ویرانه های جنگ تحمیلی * حل و فصل موضوعات امنیتی و داخلی از جمله قتلهای زنجیره ای بدون بروز هرج و مرج و اصطکاک میان ارگانهای درگیر مسئله و اطلاع رسانی شفاف به ملت و برخورد با عاملان * راه اندازی فازهای مختلف پارس جنوبی، تاسیس صندوق ذخیره ارزی، صداقت در ارائه آمار، ثبات قیمت ها و مناسب بودن قیمت کالاهای ضروری و ارز، کاهش هزینه ها، افزایش درآمدها و حفظ قدرت پول ملی * بهبود فضای دانشگاه ها و توجه ویژه به حقوق شهروندی و آزادی رسانه های گروهی و مطبوعات * عدم ورود به مسائل تنش زا، اعتدال گرایی و اقتدار ملی در کنار عزت جهانی و واگذاری محترمانه قدرت به منتخب مردم * سازش ناپذیری و عدم باج دهی به افراد و دولتهای خارجی * تقویت توان نظامی و صنایع دفاعی ایران و کاهش بسیاری از وابستگی های تجهیزاتی و افزایش توان اطلاعاتی * پایبند بودن به برنامه هسته ای و قاطعیت در پیشبرد برنامه هسته ای * رسیدگی به مناطق محروم و دورافتاده و اجرای موفق طرح​هایی مثل مسکن مهر * شجاعت در اجرای قانون هدفمندی یارانه و مدیریت مصرف سوخت * ایجاد زیرساخت هایی همچون فاضلاب و راه درون روستایی آسفالته، توسعه شبکه گاز تا دورترین شهرها و * ارتباط گسترده با مردم، انجام سفرهای استانی، رسیدگی به مشکلات روستائیان و توجه به کارهای عمرانی موارد مذکور بخشی از نقاط مثبت و عملکردهای قابل تأیید دولتهای پیشین میباشد لکن اطمینان دارم که هیچ انسان واقع بین و دلسوزی منکر ایـن عملکردهای مثبت نخواهد بود البته جدای از ایـن موارد، هـریک از رؤسای جمهوری سابق و اسبق از نظر شخصیت حقیقی نیز دارای نقاط قوتی بوده اند که غیر قابل انکار و برای همه حائز اهمیت میباشد. بطور مثال: سیاس بودن، دارای تجربه، دارای جذبه، شناخته شده در عرصه داخلی و بین الملل، مورد وثوق و دارای ارتباطات قوی با غالب مقامات ایرانی و خارجی، مؤدب و قابل احترام، آراسته، با جنبه و صبور، تحصیل کرده و باسواد، سخنور و دارای قدرت ناطقه و فن بیان تأثیرگذار، جسور، پر انرژی و خستگی ناپذیر و... دهها مورد دیگر از جمله مشخصات شخصیتی این عزیزان میباشد. علیپور ضمن تأکید بر استفاده از تجربیات مثبت رؤسای جمهور پیشین تصریح نمود که رئیس جمهور آینده ایران باید شخصیتی مرکب از رؤسای جمهور قبلی ایران باشد تا با قدرت و پشتوانه ملی بر مشکلات سیاسی و اقتصادی کشور فائق آمده و ایران و ایرانیان را سربلند نماید. زیرا کشور برای تجربه و ارتقاء مدیریت رؤسای جمهور فعلی و سابق و اسبق ایران کلی هزینه نموده و نقاط قوت این عزیزان ارزان بدست نیامده است که ارزان از دست داده شود. کسانی که وارد عرصه انتخابات شده اند نباید به مردم وعده های نادرست و غیرعملی و همچنین در باغ سبزهای غیرمنطقی نشان دهند و برای جمع آوری آراء مردم از هر طریق و به هر روش نادرستی، فقط به مردم بگویند که قبلی ها بردند و خوردند و ویران کردند و مملکت را نابودی کشاندند بلکه باید با سخنان منطقی و منطبق بر واقعیت کار خود را پیش ببرند. رئیس جمهور آینده ایران نباید شخصی مغرور، دارای زبانی تلخ و گزنده، تفرقه افکن، باند باز، بی توجه و بی ارتباط با اصحاب رسانه، هزار فامیل و دوست باز باشد بلکه میبایست حافظ منافع ایران و ایرانی، فارغ از تجمل گرائی، محبوب مردم و درکل دارای آستانه تحمل بالایی باشد. اینجانب نسبت به اظهارات و افکار برخی از کاندیداها نگران هستم زیرا شعارهای اغفال کنندۀ برخی از رؤسای جمهور دوره های قبل را تکرار می کنند که شاید ظاهر این شعارها جذاب و خوب باشد اما در عمل قابل اجرا نبوده و منجربه دلخوری و بدبینی مردم و فاصله افتادن بین آنان با مسئولین میگردد که این فاصله به این سادگیها قابل جبران و ترمیم نیست و همین بی اعتمادی مردم به مسئولین نظام، از سم نیز برای کشور خطرناکتر است!! درحالیکه اساس کشورداری و دیپلماسی امروز جهان مبتنی بر تنش زدایی در داخل و خارج میباشد. این صاحب نظر اقتصادی افزود: اگر رئیس جمهور آینده ایران انسانی با تقوا و درستکار باشد اما تجربه مدیریت کلان را نداشته باشد نتیجه اش برای کشور خرابی ببار می آورد و یا اگر فن بیان خوب داشته ولیکن دروغگو باشد و یا بطور مثال با دمپایی تردد کند یا چند روز یکبار دستی بر سر و رویش هم نکشد آیا با این وضعیت میتواند نمایندگی کشور مهم و بزرگی همچون ایران را برعهده داشته و پیشرفت و موفقیت ایران و ایرانی را تضمین کند؟ قطعاً خیر. پس رئیس جمهور آینده ایران میبایست شخصیتی جامع الشرایط باشد. پس سکان هدایت قوه مجریه را باید بدست شخصی سپرد که همه شرایط بزرگ بودن را داشته و لیاقت نمایندگی ایران و ایرانی را در داخل و عرصه جهانی داشته باشد. یعنی رئیس دولت دوازدهم باید شخصیتی ولایت مدار، شجاع، سیاستمدار، مدیر و مدبر، موجهه، صادق و راستگو، پاکدست، فراجناحی، حافظ منافع ملی، مؤدب، انتقاد پذیر و..... باشد تا بر مشکلات چندین ساله سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و بین الملل فائق آمده و موجب سربلندی ایران و ایرانی گردد. حال این وظیفه سخت و حساس برعهده ملت ایران میباشد تا واقع بینانه وضعیت حال و گذشته و توان و برنامه های کاندیداهای ریاست جمهوری را به دقت بررسی و نهایتاً شخصی را بعنوان رئیس جمهور ایران انتخاب نمایند که غالب شرایط مثبت ذکر شده را در وجود خود داشته و آن نقاط قوت را سرلوحه کار خود قرار دهد. قطعاً یکی از کاندیداهای محترم ریاست جمهوری بیش از سایرین دارای شرایط فوق میباشد که امیدوارم انتخاب مردم عزیزمان همان شخص باشد. شایان ذکر است که مناظره های زندۀ نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری با هم، یکی از بهترین راههای شناخت اخلاق و شخصیت واقعی آنان میباشد در ضمن باید اطراف آنان را نگریست و دید که در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری، چه کسانی نامزدها را همراهی میکنند و مشاورین آنان چه کسانی هستند و این افراد چه سابقه ای دارند، مدیر و مدبر و باشخصیت و خوشنام هستند یا نه؟!! رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در خاتمه اظهار داشت: به اعتقاد بنده سریعترین راهکار رئیس جمهور آینده جهت غلبه بر مشکلات اقتصادی، ارتباط برد برد با جهان خارج، جذب سرمایه گذاری خارجی، کنترل بازار ارز و کنترل واقعی تورم، غلبه بر رکود حاکم بر کشور و جلب اعتماد فعالان اقتصادی، رفع مشکلات حاکم بر تولید و احیاء صنایع بحران زده و ورشکسته و متعاقب آن ایجاد اشتغال و کاهش نرخ بیکاری، رفع محدودیتهای مالی شرکتها و ارائه تسهیلات بانکی به آنان، تقویت صادرکنندگان و رفع موانع پیش روی آنها، تثبیت نرخ ارز درحد 3000 تومان و تخصیص ارز به واردکنندگان با نرخ مصوب بدون بورکراسی زائد، نظارت و کنترل واقعی قیمتها توسط دستگاههای ذیربط، و متعاقب آن رسیدن به تفاهم با کشورهای 1+5 جهت کاهش تحریمها و رفع محدودیتهای پولی و بانکی و انتقال ارزهای حاصل از فروش نفت به داخل کشور و نهایتاً به فرجام رسانیدن برجام. ضمناً همچنانکه چندی قبل عرض کردم اولین حرکت رئیس جمهور منتخب میبایست کودتای مدیریتی و اقتصادی باشد. تنش زدائی با جهان خارج علی الخصوص کشورهای همسایه و استفاده از گفتمان دیپلماتیک، حاکم نمودن آرامش بر جامعه و حفظ حرمت و ارزش مردم، بازگرداندن اعتبار و احترام به پاسپورت ایرانی و رفع تنشهای داخلی و همچنین احترام به عقاید سایر گروهها و احزاب، و نهایتاً افزایش حقوق ها متناسب با نرخ تورم نیز ضروری میباشد.