سرویس اقتصادی فردا: ۱۱۰ تولیدکننده و کارآفرین اصفهانی با تحریم بانک ملت حسابهای خود را به بانکهای دیگر منتقل کردند. بانک ملت در روزهای اخر سال در شبکههای اجتماعی خبرساز شده است یک روز بیلبورد تبریک سال ۱۳۹۷ در گروههای تلگرامی دست به دست میشود و یک روز عدم ارسال پیامک تراکنشهای زیر ۳۰ هزارتومانی و حالا ماجرای تحریم این بانک توسط کارآفرینان اصفهانی. همسر مرحوم محمدعلی موسیخانی با شکایت بانک ملت بازداشت شد. این امر موجب اعتراض تولید کنندگان اصفهانی قرار گرفته است. موسیخانی صاحب برند و کارخانجات صنایع غذایی کافیکولا و کیک خویی بود که سال ۹۴ پس از طی یک دوره بیماری درگذشت. روز چهارشنبه ۲۵ اسفندماه سید عبد الوهاب سهل آبادی رئیس اتاق بازرگانی اصفهان در مصاحبه با خبرنگاران با اعلام خبر آزادی همسر مرحوم موسی خانی که با شکایت یکی از بانکها برای دریافت مطالبات خود از این شرکت زندانی شده بود، گفت: باور نمیکنم بانکها تا این اندازه از انصاف دور شده باشند که برای وصول مطالبات خود به شیوههای غیر اخلاقی متوسل شوند. رئیس اتاق بازرگانی اصفهان افزود: و این در حالی است که میدانند تمام دارایی باقی مانده از این
تولید کننده در توقیف خود آنها است و خانواده این فرد نیز حتی توانایی پرداخت هزینههای روز مره زندگی خود را ندارند، همسر سالخورده و بیمارش را به زندان میاندازند. وی با ابراز گلایه شدید از عدم پیگیری برای آزادی وی گفت: متاسفانه در هفته گذشته که این بانوی سالخورده به زندان افتاد، بنده به همراه هیاتی برای بازدید از نمایشگاه سالیانه گردشگری در کشور آلمان به سر میبردم و واقعا متاسفم که در این مدت ١٠ روز هیچ نهاد یا مسوولی از بخش دولتی و یا خصوصی اندک پیگیری در خصوص آزادی وی انجام نداده اند. وی از همراهی دستگاه قضایی کشور و استان اصفهان در جهت حل مشکلات تولید کنندگان و صنعتگران قدردانی کرد و افزود: بانکها و موسسات مالی بی هیچ هراسی مبالغ سنگینی را بابت بهره مرکب وسود و جرائم دیر کرد دریافت میکنند و حتی فتوی مکرر مراجع معظم تقلید نتوانسته است این روند ظالمانه را متوقف کند. وی افزود: این آخرین اخطاربه بانکها است، ما گردش مالی خود را از چرخه بانکهای که رفتار خود را با تولید کنندگان اصلاح نکنند، خارج خواهیم کرد. گفتنی است همسر مرحوم موسی خانی با شکایت بانک ملت و به خاطر ضمانت وی برای وامهای شرکت کافی کولا در
هفته گذشته زندانی و عصر روز چهارشنبه ۲۵ اسفندماه با کفالت رئیس اتاق بازرگانی اصفهان آزاد گردید. به گفته رناسی نائب رئیس اتاق اصفهان کلیه اموال موسیخانی در حال حاضر در رهن بانکها است، اما پس از فوت وی، فشار آنها برای گرفتن اصل و فرع وامها زیاد شد. این تسهیلات از سالها قبل باقی مانده بود و سودهای بانکی، وجه التزام و جریمه موجب سنگین شدن آن شده و در حقیقت ۳۰ الی ۴۰ درصد آن مربوط به اصل وام است. تحریم بانک ملت هرچند گفته میشود بانک ملت شکایت خود را از همسر مرحوم موسیخانی پس گرفته است و در روزهای اخیر جلسات متعددی با اعضای اتاق بازرگانی و تولیدکنندگان اصفهانی داشتهاست، لیکن تاکنونی ۱۱۰ نفر و مجموعه اقتصادی اصفهان با پیوستن به کمپین دفاع از تولیدکنندگان حسابهای خود را در این بانک بسته و به دیگر بانکها منتقل کردهاند. برنا باطری، سایش سنگ، اصفهان سیتی سنتر، شهرک سلامت، صنایع پلاستیک، پرستیزلند، هلث هایپر، بنیاد مسعود، مجموعه گردشگری فدک، شرکت بهشت، سحر باطری، مجموعه نور، تمام پیمانکاران عمار مجموعه، پزشکان همراه شهرک سلامت و قرض الحسنه کارکنان سیتی سنتر حسابهای خود را از این بانک خارج خواهند کرد.
مسعود صرامی مدیرعامل مجموعه اصفهان سیتی سنتر با انتشار اطلاعیهای اعلام کرد که با بانکی که همسر مرحوم موسی خانی، کارافرین بزرگ و برجسته را برای بدهی آن مرحوم زندان میکند، همکاری نخواهند کرد. زور موسیخانی به بوروکراسی اداری نرسید دختر مرحوم موسیخانی ماه گذشته و یکسال پس از مرگ پدر به بهانه برگزاری مراسم تقدیر از کارآفرینان اصفهانی در یادداشتی نوشته بود: «بسیاری از مسئولان دولتی و خصوصی به هنگام مرگ پدرم در وصف او بسیار سخن گفتند؛ اینکه او انسان بزرگی بود، کارهای بزرگی کرد، خیّر بود، چند صد خانواده در کنارش ارتزاق میکردند و ...، اما دریغ و صد افسوس که چه در دوران حیاتش و چه پس از مرگش هیچ اقدام و کمکی در جهت رفع مشکلش نشد یا اگر هم شد مؤثر نیفتاد و سرنوشت موسی خانی همانی است که امروز فرزندانش با مشکلات زیادی مواجه هستند و همسرش نگران و مضطرب از اینکه طلبکاری به سراغش آید. چگونه است که در این شهر میلیونها تومان خرج برنامههای مختلف میشود؛ اما نتوانستند به موسی خانی کمک کنند؟! موسی خانی که روزی دست خیلیها را گرفت، اما کسی دست او را نگرفت یا اگر گرفت زورش به کلاف سر درگم موسی خانی؛ بروکراسی نظام اداری،
قوانین دست و پاگیر نظام اقتصادی و دستگاه عدالتگستر قضا نرسید تا شاید پس از مرگش خانوادهاش آسودهخاطر شوند و شب را سر آرام بر زمین گذارند.» مالیات ۲۵ درصدی و آغاز مشکلات مالی آغاز ماجرای تعطیلی کارخانه و مشکلات موسیخانی به حوالی سال ۸۱ و ۸۲ باز میگردد و مطالبه مالیات سنگین از این واحد صنعتی. رضاچینی از صنعتگران و کارآفرینان نامآشنای استان پس درگذشت موسیخانی در مصاحبهای گفت: وی شخصی بسیار خوب و فعال بود، اما متأسفانه با دو مشکل عمده بانکی و مالیاتی روبرو شد و این دو موضوع مسائلی را برای آن مرحوم ایجاد کردند. وی اضافه کرد: دولت در سال ۸۱ و ۸۲ درخواست دریافت مالیات ۲۵ درصدی از فروش نوشابه به دلیل تحویل شکر یارانهای کرد، در آن مقطع زمانی، بسیاری از کارخانههای نوشابه، دولتی بودند، اما یکی از واحدهای خصوصی متعلق به مرحوم موسیخانی بود که متأسفانه به دلیل عدم پرداخت این مالیات، برخورد بدی در آن زمان در قبال این کارآفرین انجام شد که جای تأسف داشت. مشکلات مالیاتی او در سال ۸۴ حادتر میگردد و خودروهای توزیع کافیکولا در اصفهان به علت بدهیهای مالیاتی توقیف میگردد. تا این کارخانه که با ۱۲۰۰ کارگر مشغول به
کار بود به تعطیلی برسد. حسابهای بانکی او بسته و ممنوعالمعامله گردد. مصطفی رناسی نائب رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی اصفهان در شرح ماجرای تعطیلی کارخانجات خویی به فارس گفت: در برههای، سازمان دارایی کلیه تجهیزات وی را بلوکه کرد و در همان زمان، بانکهایی که قرار بود به وی تسهیلات بدهند، خط اعتباری خود را قطع کرده و فشار طلبکاران موجب زندان رفتن وی شد و از آن زمان این ضربه مهلک به وی وارد شد. این عضو هیأت رئیسه اتاق بازرگانی استان اصفهان همچنین تصریح کرد: موسیخانی هیچگاه ورشکستگی را قبول نکرد و تلاش بسیاری برای احیای بنگاه خود و حفظ کارگران کرد، اما در زندان سرطان گرفت و چند سال پس از آن فوت کرد. مرثیه اقتصاددانان برای مظلومیت موسیخانی و کارآفرین ایرانی پس از درگذشت مرحوم موسیخانی پنج استاد اقتصاد کشور در بیانیهای نوشتند: «بیگمان موسیخانی نیز همانند هر انسان دیگری در تصمیمات اقتصادی خویش دچار اشتباهاتی شده است. اما تفاوت است میان جامعهای که وقتی کارآفرینش اشتباه میکند و به مشکلاتی در میافتد به حمایت از او بر میخیزد، تا جامعهای که وقتی کارآفرینش، تصمیمی اشتباه گرفت یا در گردش روزگار
به مشکلاتی برخورد و دوران شکوفاییاش به پایان رسید، نه تنها او را رها میکند بلکه در راه نجات او هم سنگ اندازی میکند. آری اگر چند سال پیش که شورای اداری استان اصفهان از بودجه نجات بنگاههای مشکلدار برای او هم سهمی درنظر گرفته بود، تنگ نظری و سیاست بازی نکرده بودند و مصوبه شورا اجرا شده بود، شاید اکنون موسیخانی و صنعت موسیخانی همچنان زنده بود؛ و این همان موسیخانی بود که در طول چهل سال فعالیت اقتصادیاش دهها موسسه خیریه را تاسیس و حمایت کرد. اما وقتی خودش نیازمند دست خیر دیگران بود او را رها کردیم. موسی خانی با تحمل تندباد حوادث ویرانگری که در این سالها دمید به نماد مظلومیت کارآفرینی در این دیار تبدیل شد. کارآفرینان این دیار مظلومند، زیرا هنوز هستندکسانی که تفاوت میان یک کارآفرین نوآور را با یک رانتخوار سیریناپذیر یا اشرافزاده ثروتمند نمیدانند. مظلومند، چون هیچ دست یاری رسانی پیرامون خود نمیبینند، بلکه هر دستی میبینند یا یاری خواه است یا مطالبهگر. مظلومند، چون هنوز بسیاری از دولتمردان ما نمیدانند که سرمایه اصلی برای جهش اقتصادی در هر کشوری بویژه اقتصاد رکود زده ما، کارآفرینان ریسک پذیر،
صبور و نوآورند نه منابع نفت وگاز و کانسارهای رنگارنگی که آنها را دچار غرور و سرمستی میکند و از توجه به گنجهای نهفته در میان شهروندان غافل میسازد. مظلومند، چون هنوز دستگاههای نظارتی ما نمیدانند که ارزش برخی از کارآفرینان ما حتی از ارزش برخی آثار باستانی ما بیشتر است و بنابراین کارافرین را نباید با ارزش پول سنجید و او را به خاطر شکستهایی که بخش اعظم آن ناشی از بیثباتیها و سوء مدیریت کلان اقتصادی کشور بوده است مقصر دانست. مظلومند، چون کودکان ما نام بسیاری از بازیگران، خوانندگان و فوتبالیستهای داخلی و جهانی را میشناسند، ولی هیچ نامی از هیچ کارآفرین ایرانی در ذهن آنها ننشاندهایم. مظلومند، چون در دنیایی که همه به کوچکی خو گرفته اند آدمهای بزرگ را برنمیتابیم. مظلومند، چون در عصری که پیدرپی فسادهای افسانهای پدیدار میشود بازشناسی یک کارآفرین حقیقی از یک رانتخوار فاسد کاری بس دشوار است.»
موسی خانی که بود؟ موسی خانی، متولد ۱۳۲۶ شهرستان خوی استان آذربایجان شرقی بود که از دوران کودکی به اصفهان مهاجرت کرد و فعالیت تولیدی خود را از سال ۱۳۴۸ از کارگاه تولید گز در خیابان کهندژ آغاز کرد. خلاقیت و نوآوری وی باعث شد که کارگاه تولید گز خود را بر اساس ذائقه مردم به کارگاه پخت کیک و کلوچه تبدیل کند. دوچرخه لاری مشهور وی که با آن تخته های کیک را حمل می کرد امروز درب ورود دفتر کارخانه اش خودنمایی میکند. تلاش و پشتکار تمام نشدنی او باعث شد که واحد تولیدی کیک خویی و نوشابه کافی کولا را در سال ۱۳۷۵ در سه راهی فرودگاه اصفهان راه اندازی کند. این واحد تولیدی توانست در دهه ۸۰ زمینه اشتغال ۱۲۰۰ نفر را به صورت مستقیم و چندین هزار نفر را به صورت غیر مستقیم فراهم کند. موسی خانی پس از برندسازی محصولاتش در ایران با همت و تلاش خود به سمت بازارهای بین المللی حرکت کرد و توانست به عراق و کشورهای خلیج فارس و حتی به آلمان صادرات کند. صادرکننده نمونه استانی و ملی در سالهای متوالی ۸۱ و ۸۲ باعث شد که آوازه تولیدات مرغوبش به بازارهای منطقه کشانده شود. انتخاب به عنوان نایب رئیس اتاق بازرگانی اصفهان در دهه ۷۰ از دیگر
سوابق تشکیلاتی وی است. فعالیتهای خیرخواهانه وی در خیریههای اصفهان بویژه کمیته امداد خمینی (ره) باعث شد که وی به عنوان خیر نمونه در سال ۸۰ شناخته شود.
دیدگاه تان را بنویسید