روزنامه خراسان: دیروز رئیس جمهور، با استناد به ادبیات مقاومت، به درستی میدان اقتصاد را به میدان جنگ تشبیه کرد. با این حال، ایشان عباراتی را در خصوص اقتصاد مقاومتی به کار بردند که با توجه به جایگاهشان، انتظار می رفت دقیق تر از این ها سخن بگویند.
ایشان از طرح سوال پیرامون توفیق یا عدم توفیق در اقتصاد مقاومتی انتقاد کرد و گفت: «این چه سوالی است که می‌شود؟ ما پیروز اقتصاد مقاومتی هستیم چون یک ملت بزرگ و یک دولت کارآمد و یک رهبری فرهیخته و آگاه وجود دارد؛ ما در اقتصاد مقاومتی شکست می‌خوریم؟ از این سوال بدتر نمی‌شود.»
مطلب ایشان را می توان از یک منظر صحیح و درست عنوان کرد. چرا که وقتی پای مقاومت پیش می آید، یکی از اصلی ترین عناصر حرکت، حرکت در راستا و سوی اصلی است و تند و کند رفتن در این مسیر، موضوع بعدی و در درجه دوم اهمیت است. لذا این قطعاً صحیح است که اگر زمینه های اقتصاد مقاومتی نظیر آن چه ایشان برشمرده است (ملت بزرگ، دولت کارآمد و رهبری فرهیخته و آگاه)، مهیا باشد، پیروزی در مسیر اقتصاد، با ارزش های تعریف شده در فضای مقاومت، هر لحظه به دست می آید و به نظر می رسد این گزاره کاملاً با آن چه آموزه های قرآن کریم در خصوص رهروان مسیر حق بیان کرده است، مطابقت دارد.
اما موضوعی که به نظر می رسد محل افتراق سخنان ایشان با منتقدان اقتصادی است، بحث بر سر این است که آیا دولت در رابطه با اقتصاد مقاومتی در تراز یک دولت کارآمد، در مسیر صحیح گام برداشته است یا خیر؟
ما در این جا به دلیل این که به مجموعه اقدامات اجرایی اشراف کامل نداریم، به طور حتم، نظر قطعی نمی توانیم بدهیم و این انتظار را از دستگاه های ناظر دیگر داریم. اما از جایگاه رسانه، باید گفت نکته ای مهم در این زمینه قابل طرح است و آن به ادبیات و نحوه ارائه گزارش اقدامات دولت در این زمینه بر می گردد. ماجرا از این قرار است که دولت در مقام مجری و پاسخگو، تاکنون و در ابتدایی ترین گام ها باید قالب گزارش دهی خود را که شامل شاخص های شفاف و قابل سنجش باشد، تعیین می کرد و به اجماع ملی می رساند. اما تا الان چنین کاری انجام نشده است.
همین موضوع هم محملی شده برای این که اقتصاد مقاومتی بسان ماجرای فیل در اتاق تاریک باشد که در مثنوی مولانا آمده است. دولت مدام از طیفی گسترده از اقدامات خود، تعبیر به اقدامات اقتصاد مقاومتی می کند، اما در مقابل، دیگران نظراتی بر خلاف آن دارند.اگر چه از یک منظر و طبق سخنان رئیس جمهور، اقتصاد مقاومتی، چیز عجیب و غریبی نیست، اما رصد و رویت اقدامات آن مستلزم طراحی عینکی است که از دولت انتظار می رود با در اختیار داشتن دستگاه های اجرایی و نیز آماری، آن را طراحی کند. عینکی که هر کس آن را بر چشم بزند، همان چیزی را ببیند که دولت می بیند.لذا این که به تازگی و با گذشت سه سال از ابلاغ سیاست های اقتصاد مقاومتی (البته به درستی) مشاور اقتصادی رئیس جمهور خبر از وجود 6 ابر چالش عمده اقتصاد (بحران منابع آب کشور، مسائل زیست محیطی، صندوق بازنشستگی، بودجه دولت، نظام بانکی و بیکاری) می‌دهد، از یک سو کم توجهی به تعریف سازوکارهای سنجش کمی در این زمینه و از سوی دیگر حکایت از بی توجهی به شناخت دقیق مسائل در سطح اقتصاد مقاومتی دارد.
یعنی اقتصادی که می بایست در مسیر آن، تمام جوانب توسعه و پیشرفت را با هم دید و حل کرد. اقتصادی که رشد در آن تعارضی با حفظ محیط زیست، ندارد. بودجه دولت شفاف و با پرداخت مالیات همه اقشار جامعه به تناسب تامین می‌شود، رقابت بانکی چالشی برای تامین مالی اسلامی ایجاد نمی کند و نظام آموزشی آن مانعی بر سر اشتغال نیست. بنابراین در رابطه با سخنان رئیس جمهور و در شرایطی که با 6 ابر چالش عمده در اقتصاد کشور مواجه هستیم، نمی توان این گونه با قطعیت از موفقیت در اقتصاد مقاومتی سخن به میان آورد.
دیدگاه تان را بنویسید