تلاش وارونه دولت برای توسعه اقتصاد

سرویس اقتصادی فردا: اشتغال زایی مهمترین دغدغه جوانان روستایی است. در حال حاضر نرخ بیکاری روستا آماری بالای 60درصد را به خود اختصاص داده است. به همین دلیل دولت و مسئولان در سال های اخیر سعی کرده اند از طریق اعتبارات بانکی مشکل بیکاری روستائیان را حل کنند. ناگفته نماند این موضوع تنها محدود به روستاها نیست، بلکه اعطای اعتبار سیاست تازه دولت برای حل مشکلات بیکاری و رکود حاکم بر بازار است با این حال مسئله ی اشتغال روستائیان به اعتقاد کارشناسان به گونه ای نیست که با چند میلیون وام بانکی بشود آن را حل کرد. در این زمینه با معاون سابق وزارت کار، تعاون گفتگویی کردیم که در ادامه به تشریح آن می پردازیم:

معاون سابق وزارت کار، تعاون رفاه اجتماعی در گفتگو با خبرنگار «فردا» می گوید: در حال حاضر تخصیص اعتبارات و تسهیلات برای توسعه طرح های کارآفرینی و اشتغال زایی در مناطق روستایی، از آنجایی که بدون جهت دهی است تنها به معنی هدر رفت منابع است و کمکی به توسعه ی اشتغال این مناطق نخواهد کرد.

وی با تشریح اینکه اخیرا وام های میلیونی برای به سرانجام رساندن طرح های اشتغال زایی روستائیان در نظر گرفته شده، می افزاید: در خبرهایی که شنیده می شود صحبت از تخصیص وام های میلیونی برای روستائیان است. این میزان وام ها بدون در نظر گرفتن سودآوری لحاظ شده است.حال آنکه تجربه نشان داده زمانی که وامی بدون جهت و هدف مشخص اعطا می شود نتیجه آن تنها غیرسودآور شدن فعالیت مورد نظر است. سرمایه گذاری در روستا الزامات و شرایط خاصی دارد. یک روستا باید تجهیزات لازم و امکانات مورد نیاز روستائیان را در خود داشته باشد. در حالی که بسیاری از روستاها از امکانات اولیه برای توسعه محروم اند. باید گفت که سرمایه گذار تنها سرمایه لازم ندارد. آب، برق، خدمات و امکانات روستا برای آنها نیز یک ضرورت است. حال آنکه اعتبارات بدون لحاظ این شرایط به عده ای صرفا به این دلیل که به داشتن یک سرمایه نیاز دارند، وام پرداخت می کند.

معاون سابق وزارت کار، تعاون رفاه اجتماعی تاکید می کند سیستم اعتباردهی در کشور ما بر اساس برنامه ریزی نبوده و از طرفی دیگر دارای جهت دهی مشخص نیست. تخصیص اعتبار برای ایجاد اشتغال بدون در نظر گرفتن وضعیت فرد مورد نظر و طرح اشتغال زای وی، به ضرر منابع ملی است. بسیاری از مواقع منابع در اختیار یک فرد روستایی برای ایجاد شغل، مرغوب و مناسب نیست، مثلا زمینی که در اختیار دارد و یا نوع محصولی که می کارد برای کشاورزی به صرفه نیست، کسانی که اعتبار می دهند معمولا این شرایط را بررسی نمی کنند.

نثاری حقیقی فرد می گوید: قرار نیست به بهانه اشتغال زایی و یا کارآفرینی برخلاف همه اقتصادهای دنیا حرکتی وارونه داشته باشیم. در تمام اقتصاد های دنیا سعی بر این است که اقتصاد به سمت توسعه حرکت کند و مسیر حرکت از روستا به شهر است. حال آنکه در کشور ما مسئولان سعی می کنند این حرکت را وارونه سازند.اگر قصد واقعی دولت کمک به روستائیان است، باید خود را از دخالت های بی رویه در امور اقتصادی کنار بکشد. از طرفی لازم است نگاه مستضف پروری از اقتصاد کشور کنار گذاشته شود و کمک به روستائیان منتهی به راکد ماندن تولید نباشد. به جای اینکه به قشر روستائیان به عنوان قشر مستضععف نگاه کنیم. باید به انها فرصت تولید بدهیم. کمک های دولت در قالب صدقه و بخشش مشکل روستائیان را حل نکرده است. آنچه که به روستائیان کمک می کند، بالا بردن سطح امکانات روستا و ارائه خدمات به آنها است پس از آن است که باید در مسیر توسعه اقتصاد روستا گام برداشت.