پژو این‌بار هم پیروز میدان بود

روزنامه دنیای اقتصاد؛ مرجان شهریاری: پژو بار دیگر شریک اول خودروسازی ایران شد. سه سال پیش که این شرکت فرانسوی به یکباره ایران را ترک کرد، بازگشت آن شاید برای بسیاری از دست‌اندرکاران صنعت خودرو قابل تصور نبود؛ چراکه رویگردانی این فرانسوی از ایران بزرگ‌ترین خودروساز کشور را در مرز سقوط و ورشکستگی قرار داد. هر چند پژو نیز بابت قطع همکاری با ایران‌خودرو ضرر 4 میلیارد دلاری را در کارنامه خود به ثبت رساند، اما اوضاع به شکلی پیش رفت که با ظهور اولین موفقیت‌ها در مذاکرات هسته‌ای، پژو زودتر از دیگر برندهای جهانی برای مشارکتی دوباره پیشقدم شد.بدین ترتیب بعد از توافق هسته‌ای و به‌دنبال آن لغو تحریم‌ها، قرارداد ایران‌خودرو و پژو برای تولید مشترک در حالی پنج‌شنبه گذشته در سفرحسن روحانی به پاریس کلید خورد که منتقدان این قرارداد ظاهرا نمی‌توانند عملکرد پژو در دوران تحریم را به فراموشی بسپارند.

فریاد این منتقدان زمانی بلندتر می‌شود که بسیاری از رسانه‌های خارجی از قرارداد پژو و ایران‌خودرو به‌عنوان پیروزی این شرکت فرانسوی یاد می‌کنند و آن را برگ برنده‌ای برای شریک دیرین صنعت خودرو کشورمان می‌خوانند. در هر حال خودروسازی کشور در شرایطی به قول برخی از دست‌اندرکاران صنعت خودرو، گام‌های مدرن‌سازی را با شریک قدیمی خود برداشته که این فرانسوی به غیر از دلخوری خودروسازان و مقامات صنعتی کشور به دلیل ترک ناگهانی ایران، با مشتریان ناراضی مواجه است که سال‌ها منتقد کیفیت محصولات پژو بوده‌اند و طی این سال‌ها هیچ‌گاه مقامات پژو در پی پاسخگویی به اعتراضات مصرف‌کنندگان ایرانی برنیامدند. در نهایت اینکه با بخشش پژو از سوی مسوولان صنعتی و بزرگ‌ترین خودروساز کشور، برخی مسوولان این شرکت، کیفیت نازل محصولات تولیدی در ایران را به گردن ایران‌خودرو انداختند و تاکید کردند که طرف ایرانی تعیین‌کننده سطح کیفی محصولات پژو بوده است.

حال در شرایطی قرار داریم که این شرکت قرار است بار دیگر شریک صنعت خودرو کشور شود؛ بنابراین این سوال مطرح است که اگر طرف ایرانی بازهم سطح کیفی نازلی را برای تولیدات خود بخواهد این شرکت فرانسوی چه موضعی در برابر این خواست ایران‌خودرو اتخاذ خواهد کرد؛ موضعی شبیه سال‌های گذشته؟بسیاری از مسوولان صنعتی کشور عنوان می‌کنند که بازگشت پژو با رویکردی متفاوت از گذشته خواهد بود، رویکردی جدید که گام‌های بلندی در جهت مدرن‌سازی صنعت خودرو است.حال این سوال مطرح است که چرا دو شرکت در راستای مدرن‌سازی صنعت خودرو ایران مبادرت به تولید محصولات جدید پژو نکردند و پاسخ منتقدان را با فیس لیفت محصولات قدیمی می‌دهند. از سوی دیگر پایه این قرارداد بر شروط وزارت صنعت و معدن و تجارت مبنی‌بر صادرات 30 درصدی و داخلی‌سازی 40 درصدی بنانهاده شده، حال آنکه بهتر است دست‌اندرکاران این قرارداد مشخص کنند بازارهای هدف محصولات فیس‌لیفت پژو کدام کشورها است. در این بین به‌نظر می‌رسد که اگر پژو در صادرات محصولات خود از ایران حساب ویژه‌ای باز کرده بود، به‌طور حتم اقدام به تولید محصولات بیشتر و جدیدتری در سبد همکاری خود با ایران‌خودرو می‌کرد حال آنکه ظاهرا ضمانتی نیز برای صادرات پژو از ایران وجود ندارد.در هر صورت با توجه به اینکه هر قراردادی در هر زمینه‌ای با موافقان و مخالفان زیادی روبه‌رو است، قرارداد ایران‌خودرو و پژو نیز با در نظر گرفتن عقبه حضور این فرانسوی در ایران با انتقاد همراه است. حال آنکه به‌نظر می‌رسد این انتقادات نباید سدی در مقابل توسعه صنعت خودرو کشور باشد.