روایتی از پزشکان پول پرست که دلال دارو می‌شوند!/ داروهای خارجی به جای داروهای ایرانی در روزهای حمایت از تولید

سرویس اقتصادی فردا: اپیزد اول بیمار است و نگران.نگران بیماریی که می تواند او را از پای درآورد و نگران هزینه های کمر شکن دارو و درمان.در واقع بیمار که می شوی علاوه بر فشار روحی و جسمی بیماری باید نگران پول های نداشته ای باشی که باید برای دارو و درمان خرج کنی.دوران پزشکان متعهد هم که گذشته و مادیات برای پزشکان همه چیز است.شاید هم چون پزشکان می دانند گذر هر انسانی روزی به آنها می افتند، هر چه دوست دارند با بیمار می کنند. در هر حال قدم اول بعد از بیماری مراجعه به پزشک است.پزشکی که اگر متخصص باشد برای هر ویزیت از 20 هزار تومان تا 50 هزار تومان از بیمار دریافت می کند.البته اگر معروف و حاذق باشد، اگر از نحوه وقت پرفتن و زیر میزی هایی که باید به خانم و آقای منشی داد، بگذریم، مبلغ ویزیت می تواند بیشتر از این ها هم باشد!از 7 خان وقت گرفتن و ملاقات با پزشک هم که گذر کنی، نوبت داروهایی است که اکثرا ایرانی اش جواب نمی دهد و باید خارجی اش را از فلان داروخانه که دکتر می گوید، خرید! با وجود این که بیش از 90 درصد داروها در کشور تولید می شود، پزشک ، بیماران را به خوردن داروی مشابه خارجی تشویق می کند. دارویی که همان اثر گذاری را دارد و تنها گران تر است و تنها فایده اش پولی است که پزشک از قرارداد فرستادن مشتری برای این دارو می گیرد! حکایت آزمایش دادن هم به نوبه خود قابل توجه است.آزمایشی که توسط هر آزمایشگاهی می تواند انجام شود، به توصیه پزشک باید در یک آزمایشگاه خاص انجام داد و اگر غیر از این باشد ، پزشک آزمایش را نمی پذیرد. آزمایشگاهی که پول بیشتری دریافت می کند و بی تردید حق مشتری فرستادن پزشک را می دهد! اپیزد دوم خیابان شلوغ و پر رفت و آمد است.دلالان اما آنقدر چهره شناسند که دردمندی و استیصال را از دور تشخیص می دهند و کنار گوش ها زمزمه می کنند ، همه دارویی موجود است.از داروهای ضد سرطان گرفته تا داروی تازه کشف شده برای بیماری ام اس!و مکمل های غذایی برای چاقی و لاغری که در بازار رسمی وجود ندارد.ناصر خسرو است دیگر، محلی برای خالی کردن جیب مردمی که بیماری عزیزان، امانشان را بریده و برای دارو رساندن به آنها حاضرند هر مبلغی بدهند.اینجا هم برای خیلی ها آخر دنیاست.شاید هم آخرین امید به دنیا و کسی به داد مردم نمی رسد. داروهای قاچاق و خارجی پسندی مردم در هر حال می توان گفت، داروهای قاچاق این روزها به عضو جدایی ناپذیر از سیستم بهداشت و درمان کشور است و هنوز هیچ قدرتی نتوانسته قاچاق دارو در ایران را ریشه کن کند. عدم نظارت دقیق بر سیستم توزیع دارو ، در کنار سوء مدیریت هایی که از مسئولین سر می زند ، باعث شده تا روزبه روز جیب قاچاقچیان دارو پر پول تر شود. این در حالی است که ماده قانونی نیز برای مبارزه با داروهای قاچاقی در کشور وجود دارد اما از کارایی لازم برخوردار نیست. بر اساس ماده ۲۲ لایحه مبارزه با قاچاق کالا و ارز که از سال ۸۸ به مجلس رفته و هنوز سرنوشت آن معلوم نیست، هر شخص حقیقی و حقوقی اقدام به واردات و صادرات دارو، مکمل ها، ملزومات و تجهیزات پزشکی، مواد و فرآورده های خوراکی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی بدون اخذ مجوز از وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی کند، به مجازات کالاهای قاچاق محکوم می شود. از سوی دیگر، قاچاق مواد و فرآورده های دارویی، مکمل ها و ملزومات و تجهیزات پزشکی مشمول مجازات قاچاق کالاهای ممنوع، موضوع ماده ۱۹ این قانون است. بر اساس لایحه مبارزه با قاچاق کالا و ارز، قاچاق دارو در فصل قاچاق کالاهای ممنوعه قرار گرفته است و مجازاتی که برای آن در نظر گرفته شده یک درجه بالاتر از مجازاتی است که برای متقلبان در نظر گرفته شده است. بر این اساس قاچاق دارو، لوازم آرایشی و بهداشتی در لایحه مبارزه با قاچاق کالا و ارز، 2 تا ۱۰ برابر قیمت اصل کالا جریمه دارد و علاوه بر این حبس و شلاق نیز برای مجازات مجرم دیده شده است و حتی قاچاق سازمان یافته دارو و لوازم بهداشتی و آرایشی می تواند حکم محارب هم داشته باشد. در این میان، نکته اینجاست که قاچاق دارو ، هم رديف تجارت اسلحه و قاچاق کوکائين در سراسر دنيا سودهای ميلياردی برای قاچاقچیان به همراه دارد و به همان نسبت نیز می توان گفت قربانی می گیرد.با این حال مردم نیز در کنار بی توجهی مسئولین، با خرید داروها با برند خارجی ، حتی مسکن هایی که در ایران با کیفیت بسیار بالا و با مواد مخدر کمتر در آنها تولید می شوند، به ورود غیر قانونی و حتی قانونی داروهای خارجی که هدفی جز سود جویی پشت انها نیست، لبیک می گویند چرا که همواره معتقدند جنس خارجی با کیفیت تر است!در این میان بسیاری از پزشکان و داروخانه ها نیز دل به دل دلالان می دهند و با ماهیگیری از آب گل آلود خاجر پسندی، مردم را وادار به خرید داروهای خارجی می کنند.حتی در برخی داروخانه ها دیده شده وقتی نسخه پزشک تحویل داروخانه می شود، اروی خارجی با نرخ گران تر به بیمار داده می شود و این در حالی است که داروی ایرانی مشابه با کیفیت ارزان تر موجود است.البته در بسیاری موارد هم دیده شده که پزشکان به جای نوشتن نام علمی دارو در نسخه، نام یک برند خاص را می نویسند تا بتوانند پورسانت فروش آن را بگیرند.نکته مهم تر در این میان ورود داروهای خارجی مشابه با تولیدات داخلی کشور به صورت قانونی است که نمونه های آن را می توان در داروخانه ها به خوبی مشاهده کرد و معلوم نیست در روزهای گرانی هزینه دارو و درمان، چرا به جای حمایت از تولیدات ایرانی، باید به جای ضروریات، داورهای مشابه وارد شوند؟! افشاگری وزیر بهداشت درباره دلالی دارو کار به جایی رسیده است که بالاترین مقام بهداشتی کشور، یعنی وزیر بهداشت نیز به نوعی زیر پوستی به دلالی هایی که در خصوص دارو صورت می گیرد انتقاد کرده است.ماجرا هم از این قرار بود که بعد از پخش شدن خبر فراگیر شدن بیماری آنفلوانزا و پیش آمدن شایعاتی دراین خصوص، به گزارش ایسنا، دکتر هاشمی در مراسمی اعلام کرد: در حال حاضر همانند دوران گذشته اپیدمی مانند فلج اطفال در کشور وجود ندارد اما برخی اوقات مانند امسال، افرادی که واکسن های زیادی را انبار کرده اند، قصد نشان دادن اپیدمی آنفلوآنزا را دارند.سخنانی که به طور ضمنی به ماجرای ضد و بند های دارویی اشاره می کند و از عمق فاجعه در کشور خبر می دهد و این مردم هستند که حتی با اجرای طرح تحول سلامت که دولت روی آن بسیار مانور می دهد باید این مسائل و مشکلات را تحمل کنند.