ماجرای اتاق‌های "خاکستری" هتل‌های ایران

ایسنا: معنی رزرو سفید را مدیرکل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری این‌طور توضیح می‌دهد: هتل‌هایی هستند که مسافر ندارند، اما اعلام می‌کنند که ظرفیت‌شان تکمیل شده است! مثلا آژانسی با هتلی تماس می‌گیرد و برای 50 نفر تخت می‌خواهد، پاسخ هتل در حالت معمول و عرف باید این باشد مشخصات مسافران را بدهید و چند درصد از هزینه را برای رزرو پیش‌پرداخت کنید، اما جواب فعلی هتل‌ها این است؛ رزرو را انجام می‌دهیم، اما تا تاریخ مشخصی 50 درصد پول را بپردازید. این هتل‌ها هیچ مشخصاتی از مسافر نمی‌گیرند و معلوم نیست اتاق‌ها را برای چه کسانی گارانتی می‌کنند؟!

رزرو سفید باعث اشغال کاذب هتل هم می‌شود، برای همین با وجود ظرفیت خالی در برخی هتل‌ها، مسافران عادی با پاسخ منفی مواجه می‌شوند و اتاق پیدا نمی‌کنند.

ولی تیموری، مدیرکل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری این رفتار را غیرحرفه‌ای می‌داند و می‌گوید: وقتی استفاده‌کننده نهایی مشخص نیست، اتاق آنِ هتل هم چند دست می‌چرخد و در نهایت قیمت اولیه خرید آن اتاق چند برابر می‌شود، در حالی‌که هیچ کجای دنیا رزروها به این شکل انجام نمی‌شود، اتاق‌ها به اسم مسافر ذخیره می‌شود.

مرتضی رحمانی‌موحد، معاون گردشگری کشور نیز چندی پیش با رزروهای سفید در برخی ‌هتل‌ها مخالفت کرد و با تأکید بر این‌که اگر مراکز خدمات گردشگری مطابق با قوانین کشور عمل نکنند، براساس ضوابط موجود برخورد می‌شود، گفت که «رزور سفید» در برخی هتل‌ها مطابق قانون نیست. رزرو انبوه، خلاف مقررات است و ما این موضوع را به هتل‌ها اطلاع داده‌ایم. برخورد با این مسئله به طور جدی خواهد بود.

با وجود چنین مخالفت‌هایی اما به نظر می‌رسد هتل‌ها کماکان تمایل دارند برخی اتاق‌هایشان را در وضعیت خاکستری حفظ کنند.

جمشید حمزه‌زاده، رییس جامعه هتل‌داران ایران برخلاف انتقادهای مطرح شده، «رزرو سفید» را عمل منطقی می‌داند که سبب گارانتی شدن گردشگری کشور می‌شود.

او در عین حال که تاکید دارد رزرو سفید را رسما تایید و یا رد نمی‌کند، به ایسنا می‌گوید: این اتفاق در تمام دنیا مرسوم است، چون باید برای آژانس‌های گردشگری فرصت لازم را فراهم کرد تا محصول سفر خود را بفروشند. آژانس‌ها نیاز به گارانتی دارند، به همین منظور هتل‌ها رزروهای سفید را ثبت می‌کنند.

حمزه‌زاده رزرو سفید را خارج از رسم معامله جهانی نمی‌داند و اظهار می‌کند: این فرصتی برای آژانس است تا با توجه به ظرفیت اقامتی تحت اختیار خود، برای جذب مشتریان بیشتر برنامه‌ریزی و تبلیغ کند. اگر آژانس برای پیدا کردن جای خالی مدام در تردید باشد، چگونه می‌تواند برنامه سفر خود را تنظیم کند و بفروشد.

وی از سوی دیگر می‌گوید: هتل‌دار هیچ‌وقت منتظر آژانس نمی‌ماند، چون آن‌ها دنبال سود خود هستند، بنابراین هر مشتری که زودتر مراجعه کند، اتاق خالی نصیب او می‌شود، بنابراین برخی از هتل‌ها که دست به رزرو سفید می‌زنند، فرصت و گارانتی را برای آژانس‌های گردشگری فراهم کرده‌اند و به نوعی نفع این صنعت را در نظر گرفته‌اند.

البته رییس جامعه هتلداران ایران معتقد است، رزرو سفید همیشه درست و منطقی هم نیست، مخصوصا اگر در روزهای محدود تعطیلات تقویم و یا عید نوروز اتفاق افتد.

او می‌گوید: از نظر حرفه‌ای رزرو بدون نام برای دوره زمانی طولانی و نه در غیر پیک سفر، منطقی است و به صنعت گردشگری کمک می‌کند، اما وقتی هتل‌ها در زمان خاص و محدود رزرو سفید انجام دهند، این جای بحث و پیگیری دارد، چون نوعی تخلف محسوب می‌شود و با متخلف باید برخورد جدی شود.

هرچند حمزه‌زاده کمتر از 50 درصد هتل‌ها را درگیر با موضوع «رزرو سفید» اعلام می‌کند و معتقد است تخلف به آن شکل که توضیح داده در معدود هتل‌های کشور اتفاق افتاده است.

رییس جامعه هتلداران ایران می‌گوید: اگر آژانس‌ها و هتل‌ها تا یک هفته پیش از ورود مسافر، مشخصات آن‌ها را ثبت کنند مشکلی وجود ندارد، تخلف زمانی اتفاق می‌افتد که هتل اتاق را بدون اسم بفروشد و مسافر را هم بدون نام وارد اتاق کند که البته این اتفاق هم رخ نمی‌دهد، چون تمام مراکز اقامتی تحت نظارت اداره اماکن نیروی انتظامی فعالیت می‌کنند.