برجام و فرصت طلايي براي اقتصاد

آرمان: اگر اقتصاد ايران را به لحاظ بزرگي و توليد ناخالص ملي تعريف کنیم بايد اذعان داشت در صف كشورهاي اول جهان قرار دارد و درصورتي‌كه چالش‌هاي سياسي سال‌هاي اخير نبود شايد به جاي تركيه و عربستان يكي از اعضاي موثر و برتر گروه جي20 «جانشين هشت‌كشور صنعتي جهان جي8» ايران بود. ذكر اين نكته از اين منظر اهميت دارد كه نشان داده شود ايران از يك ظرفيت اقتصادي بسيار بزرگي بهره مند است اما به خاطر سايه تحريم‌هاي ظالمانه و برخي از موانع سياسي تاكنون موفق نشده آن طور بايد و شايد از اين ظرفيت‌ها بهره ببرد. ايران از نظر ذخاير گاز و نفت رتبه‌های اول و دوم جهان را دارد. به لحاظ معادن در صف 10 كشور نخست جهان است، در صنعت گردشگري از مزيت‌هاي نسبي فراوان برخوردار بوده و از نظر عبور يا رواديد كالا، حتي كالاهاي تجاري ساير كشورها در کریدور شمال- جنوب و غرب -شرق دنیا قرار دارد. از ديگر سو ایران نقش بي‌نظيري در تحولات منطقه‌اي خاورميانه دارد و به لحاظ جمعيت، به تنهايي با مجموع كشورهاي عربي حاشيه خليج‌فارس برابري مي‌كند. اما شرط لازم توسعه عبور از موانع سياسي و شرط كافي هم اين است كه مسئولان ذيربط بتوانند از امكانات مادي درست استفاده کنند و نيروهاي كاردان، مدير و مدبر در بخش‌هاي مختلف به کار گیرند. مضاف بر اين بايد اقتصاد ايران سهم خود را از بخش دولتي به بخش خصوصي انتقال دهد يا به عبارت ساده سهم بخش خصوصي بايد در اقتصاد ايران افزايش پيدا كند. اقتصاد مقاومتي نیز بيش از هر چيز درون‌زا بودن اقتصاد كشور است. كالا و خدماتي كه توليد مي‌شود باید نخست بر پايه منابع داخلي و قابل رقابت با كالاهاي مشابه خارجي باشد. براي رسيدن به اين مهم قبل از هرچيز بخش خصوصي بايد متولي توليد شود زيرا دولت در طول تاريخ نتوانسته توليد‌كننده يا كارفرماي خوبي باشد. بخش خصوصي به‌خاطر انگيزه‌هاي قوي خود، كاراتر و سازنده‌تر عمل مي‌كند. به هر روي فرصت بزرگي ظرف چند ماه آينده نصيب اقتصاد ايران خواهد شد تا بتواند با توليد نفت و گاز از ظرفيت‌‌هاي خدادادی بهره ببرد، در معادن تكنولوژي جديد وارد اقتصاد کند تا عقب‌ماندگی از تكنولوژي روز جهان که ناشی از تحريم‌هاي ظالمانه بود را جبران کند. فرصتي پيش آمده كه بتوان تكنولوژي نو و مدرن را به كشور منتقل كرده و از آنها در جهت توليد كالاهاي باكيفيت‌تر با قيمت پايين‌تر بهره برد اما به‌طور قطع اين مساله به این معنی نیست كه ما گمان کنیم چون تحريم‌ها لغو شده به توسعه و پيشرفت دست پيدا خواهيم كرد زيرا طي سال‌هاي اخير به‌رغم درآمدهاي نفتي افسانه‌اي چون بر اساس برنامه و چشم‌اندازعمل نكرديم آن منابع به جاي اينكه مفيد حال اقتصاد ايران باشد منجر به تورم دو رقمي شد و فاصله طبقاتي را افزايش داد. به همین روي نبايد اشتباه گذشته را تكرار كرد. راهكار مناسب اين است كه براساس برنامه‌اي مدون عمل كرده و از اين فرصت طلایي به بهترين نحو بهره ببریم.