لندن نگران است با جدایی اسکاتلند قدرتش را از دست بدهد

سرویس اقتصادی « فردا »:‌ «مایک دانسون» (Mike Danson) استاد تجارت و کارآفرینی دانشگاه هریوت‌وات اسکاتلند (Heriot-Watt University) با بررسی مباحث اقتصادی و مالی مطرح شده در کارزارهای تبلیغاتی طرفین موافق و مخالف استقلال اسکاتلند از پادشاهی متحده همچنین هشدارها و ابراز نگرانی‌های لندن در مورد آینده این منطقه تصریح کرد این اقدامات وست‌مینستر به‌علت نگرانی آن بابت از دست دادن بخش مالی و درآمدهای مالیاتی و نفتی اسکاتلند همچنین از دست دادن قدرت و نفوذ پیشین خود بر اثر تبدیل شدن به یک کشور کوچک‌تر است. پروفسور جان دانسون در حوزه پژوهشی خود بر موضوعات توسعه اقتصادی، اقتصاد روستایی، بازاریابی مجازی و بررسی وضعیت استخدام و بازنشستگی متمرکز است. در ادامه متن این مصاحبه ارائه شده است:

در سطح کلان تحلیل، در صورت "رأی آری" به جدایی اسکاتلند از پادشاهی متحده، درآمد سالانه یک "دولتِ مستقل اسکاتلند" در دو افق کوتاه‌مدت و بلندمدت چه تغییری خواهد کرد؟

دانسون : در بازه زمانی کوتاه‌مدت، اسکاتلند بر بودجه‌های خود به‌طور کامل کنترل خواهد داشت. تخمین‌های انجام شده از سوی نشریه فایننشیال تایمز، دولت اسکاتلند و بسیاری از نهادهای معتبر پادشاهی متحده نشان می‌دهد که این منطقه کسری بودجه‌ای 4میلیارد پوندی برابر با 6 درصد مخارج و هزینه‌های خود را خواهد داشت. این در حالی است که تخمین‌ها در مورد دولت پادشاهی متحده نشان می‌دهد در همین بازه زمانی (سال‌های 2016-2017) کسری بودجه‌ای 82میلیارد پوندی یا 11 درصدی خواهد داشت.

در بازه زمانی بلند‌مدت، با وجود سیاست‌های مختلفی که از سوی کسانی که اسکاتلند و پادشاهی متحده را به شکست کشانده‌اند، ما تا سال 2020 کسری کمتری برابر با 2 درصد خواهیم داشت، و در یک بازه زمانی بلند‌مدت‌تر (طولانی‌تر) و بر اثر اولویت‌های مختلف دولت پادشاهی متحده و درآمد‌های نفتی ما شاهد مازاد بودجه خواهیم بود.

در مورد هزینه‌ها و مخارج عمومی در اسکاتلند، ممکن است که این میزان به یک بار سنگین بی‌سابقه برای دولت جدید‌ مستقل اسکاتلند تبدیل شود؟

دانسون : همان‌طور که در سؤال پیشین اشاره شد، نه، چنین چیزی رخ نخواهد داد. در حال حاضر اسکاتلند در تأمین دارایی و درآمدهای خزانه پادشاهی متحده بیش از آنچه دریافت می‌کند، مشارکت دارد. بنابراین با فشارِ بار (مالی هزینه‌ها و مخارج عمومی) کمتری را نسبت به بقیه پادشاهی متحده تجربه خواهد کرد.

در مورد ذخایر نفتی دریای شمال، تخمین‌های متفاوتی درباره آن وجود دارد، در حالی که وست‌مینستر یکی از بدبینانه‌ترین تخمین‌ها را دارد، اما هالی‌رود (پارلمان و دولت اسکاتلند) یکی از خوشبینانه‌ترین تخمین‌ها را دارا است، در مورد یک ارزیابی معقول از میزان و ارزش دخایر باقی‌مانده نفت (این نواحی) چه می‌توان گفت؟

دانسون : وست‌مینستر چنان تخمین شدیداً بدبینانه‌ای دارد که فراتر و خارج از تمامی شواهد و منابع (اطلاعاتی) موجود دراین‌باره است: برای مثال، نهاد مستقل صنعت نفت و گاز پادشاهی متحده موسوم به "OIL & GAS UK" میزان ذخایر باقی‌مانده را 24 میلیارد بشکه نفت تخمین می‌زند، شرکت بریتیش پترولیوم آن را برابر با 27 میلیارد بشکه نفت می‌داند، همچنین منابع مختلف آکادمیک میزان ذخایر باقی‌مانده را تا 35 میلیارد بشکه تخمین می‌زنند، حتی گفته‌های کارشناسان دولت پادشاهی متحده حاکی از ذخایر 16 تا 24 میلیارد بشکه‌ای نفت است، (اما) دولت پادشاهی متحده می‌گوید (تنها) 10 میلیارد بشکه نفت باقی مانده است، بسیار کمتر از تمامی منابع اطلاعاتی دیگر. این در حالی است که منابعی در آب‌های ساحلی غرب اسکاتلند کشف شده است که شاید به این منجر شود که حتی تخمین‌های آکادمیک صورت گرفته (تا 35 میلیارد بشکه) را در بازه زمانی بلند‌مدت بسیار محافظه‌کارانه نشان دهد.

اخیراً وزیر خزانه‌داری پادشاهی متحده ادعا کرده بود که "رأی آری" به ایجاد مشکلات مالی و اقتصادی دهشتناکی برای اسکاتلندی‌ها منجر خواهد شد، شما این نوع استدلال و مباحثه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

دانسون : اگر این‌گونه است پس چرا آن‌ها خواهان نگه‌داشتن اسکاتلند (در چارچوب پادشاهی متحده) هستند؟ پادشاهی متحده تقریباً دارای بالاترین نرخ/نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی در جهان است. کشورهای کوچک مانند اسکاتلند در شمال اروپا (در این زمینه) عملکرد بهتری دارند. مشکل کسری مالی مشکل دولت پادشاهی متحده است که آن‌ها مجبورند به آن رسیدگی کنند. فایننشیال تایمز و دیگر (نهادها) تأیید کرده‌اند اسکاتلند می‌تواند استقلالِ خود را با یک موقعیت برتر آغاز کند.

به نظر می‌رسد هشدارها و بیم‌هایی که وست‌مینستر تلاش دارد بین اسکاتلندی‌ها جا بیندازد، حداقل شامل سه بعد است، داشتن آینده‌ای همراه با یک بخش مالی عمومی/دولتی دچار مشکل، کاهش فعالیت‌های اقتصادی و تجاری بخش خصوصی در اسکاتلند، و خروج بخش بانک‌داری بین‌المللی از این منطقه؛ شما این‌گونه ادعاها و هشدارهای لندن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

دانسون : در مورد بخش مالی، ما وضعیتی بهتر از پادشاهی متحده داریم. همسایه‌‌های نزدیک (ما) بسیار بهتر هستند و ما باید توان آن را داشته باشیم تا برای رسیدن به یک موقعیت بهتر از آن‌ها پیروی کنیم. به‌منظور ایجاد کسب‌وکارهای بیشتر، ما طرح‌هایی برای استفاده از چارچوب‌های پیشتر آزمایش شده و امتحان پس‌داده، همچنین به‌کارگیری سیاست‌ها و راهبردهایی که متناسب با نیازهای‌مان جرح و تعدیل شده‌اند، داریم. (البته) در این مسیر از رهنمودهای بخش مالی لندن، صنایع نظامی آن و خود صاحب‌منصبان لندن استفاده‌ای نخواهیم کرد. در مورد بخش مالی (بخش بانک‌داری بین‌المللی) اعلام کرده بوده دفاتر مرکزی خود را انتقال خواهند داد و نه فرصت‌های شغلی را. این امر از مدت‌ها قبل در حال رخ‌دادن است و به هر حال اکثریت مشتریان، شاغلان و سهام‌داران "بانک‌های اسکاتلندی" در انگلیس مستقر هستند. دلیل اینکه آن‌ها همچنان در اسکاتلند حضور دارند، ناشی از کیفیت نیروی کار و ماهیت بین‌الملی این بخش است که پس از استقلال تغییر نخواهد کرد. ادعاها و استدلال‌های وست‌مینستر هراس‌آورانه بوده و برای تأیید این امر، ما شواهدی را از بخش مالی در اختیار داریم.

این‌گونه به‌نظر می‌رسد که تمامی تلاش‌های لندن درباره همه‌پرسی استقلال اسکاتلند، بر دادن هشدارهایی درباره وضعیت اقتصادی آینده استقلال مبتنی است، چرا وست‌مینستر بر این موضوع متمرکز شده است؟ آیا این یک موضوع و هشدار واقعی است یا اینکه تنها مسیر عملی برای مشروعیت‌بخشی به کارزار مخالفان استقلال است؟

دانسون : آن‌ها خواهان ترساندن مردم هستند، زیرا فکر می‌کنند که اقتصاد تنها موضوعی است که مردم درباره آن فکر می‌کنند و نگران‌کننده‌ترین امر است. واقعیت این است که کارزار "آری" نشان داده است که این ادعاها نادرست هستند و اغلب (موافقان و مخالفان استقلال) به آن‌ها باور ندارند، بنابراین این ادعاها و استدلال‌ها را وست‌مینستر از کف داده است و آن‌ها اکنون در حال تلاش برای استفاده از "ملی‌گرایی" و دیگر عرصه‌های "شور و شوق" هستند.

برای من، به‌عنوان یک ناظر بیرونی، این‌گونه به نظر می‌رسد که وست‌مینستر بسیار نگران "رأی موافق" به همه‌پرسی است،‌ در حالی که ادعا می‌کند که تأثیرات منفی استقلال برای اسکاتلندی‌ها جدی‌تر است، آیا این موضع تا حدودی متناقض‌ نیست؟ چه‌چیزی واقعاً مقامات پادشاهی متحده را نگران کرده است؟ آیا ممکن است که این نگرانی‌ها به جایگاه آتی انگلیس مرتبط باشد؟

دانسون : این صحیح است، در اینجا تناقضات بسیاری وجود دارد، اگر ما به این‌چنین میزانی نیازمند ارائه یارانه و کمک هستیم چرا آن‌ها خواستار حفظ ما در درون خود (پادشاهی متحده) هستند؟ اگر پس از استقلال ما تجارت و کسب و کارمان را در مقابل شرکت‌های انگلیسی از دست می‌دهیم (عرصه را به انگلیسی‌ها ببازیم) چرا آن‌ها به این امر علاقه‌مند نیستند؟ و (این سؤال) همچنین از بابت ادعاهای مطرح در مورد کسری مالی و بودجه، مشکلات اقتصادی مطرح است، اینکه آن‌ها از بابت از دست دادن این مردم نگرانی دارند به‌خاطر دلایلی دیگر است، دلایلی شامل از دست دادن بخش مالی، درآمدهای مالیاتی و نفتی اسکاتلند همچنین از دست دادن قدرت و نفوذ پیشین بر اثر تبدیل شدن به یک کشور کوچک‌تر.

بیشتر مباحثات جاری در مورد همه‌پرسی استقلال اسکاتلند بر موضوعات مالی و اقتصادی متمرکز است، در حالی که دیگر ابعاد این موضوع همچون هویت و فرهنگ در رسانه‌ها کمتر مورد بحث و مناقشه قرار گرفته است، این وضعیت به‌چه‌علت ایجاد شده است؟ آیا این امر بخشی از یک راهبرد برای انحراف و کنار گذاشتن برخی از مهمترین علل درخواستِ برگزاری همه‌پرسی و نهایتاً تضعیف کارزار موافقان استقلال نیست؟

دانسون : حدود یک‌هزار قبل، اسکاتلند اولین کشوری در تاریخ جهان بود که نه براساس قومیت، نژاد، مذهب، رنگ پوست و زبان بلکه براساس کسانی که در آن زندگی می‌کردند تأسیس شد. آن نظام ارزشی تا کنون تداوم یافته است و در طرح‌های پیشنهادی آمده است که شهروندان "یک اسکاتلند مستقل" بر همان اساس خواهند بود. بنابراین گروه‌های زیادی وجود دارند که هوادار استقلال هستند، گروه‌هایی شامل اسکاتلندی‌های آسیایی‌تبار، لهستانی‌تبار، ایتالیایی‌تبار، انگلیسی‌تبار، آفریقایی‌تبار و غیره. این راهبرد بخشی اساسی از کارزار موافقان استقلال است، ما هوادار ایجاد و بهبود یک اسکاتلند جامع‌تر، پذیراتر، پیوسته‌تر و متنوع‌تر هستیم. این موضع در مقابل و متضاد با گفتمان "شالوده پادشاهی متحده" ارائه شده از سوی حزب استقلال انگلیس (UKIP) است، گفتمانی که ضدمهاجرت، ضداروپایی و اسلام‌هراسانه بوده و سیاست‌هایی اعتراض‌برانگیز را در بر دارد. هویت ما مبتنی بر بین‌المللی‌گرایی و اسکاتلندی‌بودن است. ما چیزهای بیشتری برای عرضه به جهان داشته و به‌دنبال بهبود و گسترش صلح و حسن‌نیت هستیم.

منبع: تسنیم