طرحی برای جلوگیری از خام فروشی

وزارت نفت در نظر دارد تا سال 1396 تعداد 8 پالایشگاه کوچک در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس جنوبی توسط سرمایه‌گذاران بخش خصوصی ایجاد کند. ظرفیت پالایشی این 8 پالایشگاه طراحی شده که همانند پالایشگاه ستاره خلیج فارس از خوراک میعانات گازی برای تولید فرآورده استفاده می‌کنند جمعاً 480 هزار بشکه خواهد بود که این میزان 120 هزار بشکه بیشتر از ظرفیت پالایشی ستاره خلیج فارس است و توان تولید فرآورده‌های بنزین، نفتا(بنزین پایه) و گازوئیل و سایر فرآورده‌های نفتی را دارد. منصور معظمی معاون وزیر نفت در امور برنامه‌ریزی و نظارت بر منابع هیدروکربوری در گفت‌و‌گو با ایران به بیان ویژگی‌های این طرح و ارتباط آن با اقتصاد مقاومتی پرداخت که می‌خوانید. این پالایشگاه‌ها از چه نظر می‌توانند به تحقق اقتصاد مقاومتی کمک کنند؟ اقتصاد مقاومتی اقتدار ملی را در حوزه اقتصاد متکی بر فعالیت غالب بخش خصوصی، فعالیت‌های دانش‌بنیان و کارآفرینی فعالان حوزه اقتصادی نوید می‌دهد و وزارت نفت عملی کردن این سیاست‌ها را از وظایف و مسئولیت اصلی خود می‌داند. در همین خصوص وزارت نفت به عنوان متولی اصلی تأمین انرژی کشور با هدف تعیین راهبردهای اصولی برای تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، برنامه‌های افزایش ظرفیت تولید از میادین مشترک، افزایش تولید و صادرات فرآورده‌های نفتی را به عنوان بخشی از برنامه‌های خود مد نظر دارد. این طرح چه ویژگی هایی دارد؟ لذا به منظور دستیابی به اهداف برنامه‌‌ای، وزارت نفت در سال اقتصاد و فرهنگ با مدیریت جهادی و عزم ملی، در نظر دارد با هدف اجرایی کردن منویات مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) و به منظور جلوگیری از خام‌فروشی و ایجاد ارزش افزوده، طرح ساخت پالایشی «سیراف» را در قالب 8 پالایشگاه میعانات گازی با ظرفیت 60 هزار بشکه در روز در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس جنوبی (سایت 2 عسلویه) را اجرا کند. سرمایه مورد نیاز طرح از چه محلی تأمین می شود؟ ساخت این طرح اگرچه توسط شرکت‌های بخش خصوصی توانمند انجام خواهد گرفت، لیکن با توجه به تدابیر اندیشیده شده برای عرضه بخشی از سهام هر یک از 8 شرکت پالایشی «طرح فراگیر پالایشی سیراف» در بورس و همچنین لحاظ تمام مزایای این طرح با اطمینان می‌توان گفت که این طرح تمامی ابعاد یک طرح بزرگ ملی را در بردارد. اجرای این طرح که مجموع ظرفیت آن 480 هزار بشکه در روز خواهد بود، صنعت پالایش کشور را به سطحی خواهد رساند که میعانات گازی تولیدی در منطقه پارس جنوبی دیگر به صورت خام صادر نخواهد شد و از سوی دیگر تداوم پایدار تولید گاز طبیعی در کشور و برداشت گاز از میدان مشترک پارس جنوبی را رقم خواهد زد که این امر به لحاظ ایجاد امنیت تأمین انرژی در کشور از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. از مزایای دیگر اجرای طرح «فراگیر پالایشی سیراف» ایجاد ارزش افزوده است که این موضوع می‌تواند با توسعه و تکمیل زنجیره طرح‌های پایین دست علاوه بر درآمدزایی، اشتغالزایی در کشور و ارتقای وضعیت اجتماعی مناطق محروم و سبب حداکثرسازی ارزش افزوده نیز شود ضمن آن‌که محصولات میانی و نهایی این طرح علاوه بر تأمین نیاز داخلی می‌تواند با هدف صادرات و ورود به بازارهای فرآورده‌های نفتی نیز برنامه‌ریزی شود. به بحث اشتغالزایی اشاره کردید. آیا ما توان اجرای این طرح را در داخل کشور داریم؟ چه مشوق‌هایی برای مشارکت این بخش در نظر گرفته‌اید؟ بله. به لحاظ اجرایی قسمت اعظم دانش فنی مورد نیاز برای اجرای این‌گونه طرح‌ها در کشور موجود است بطوری که این طرح‌ها با به کارگیری دانش فنی بومی و توان داخلی اجرا خواهد شد و در این ارتباط به نحوی برنامه‌ریزی شده است که بهره‌برداری از این طرح در سال 1396 انجام پذیرد. برنامه وزارت نفت نیز برای رفع هر گونه مانع احتمالی در روند اجرا و بهره‌برداری از این طرح ملی این است که تأسیسات یوتیلیتی (خدمات جانبی)، پشتیبان و واحدهای فرایندی مشترک این طرح را بطور موازی و با مشارکت بخش خصوصی در قالب شرکتی جدید با عنوان شرکت «زیرساخت» انجام دهد. علاوه بر این قرار است که وزارت نفت برای اطمینان بخش خصوصی از سودآوری طرح، تأمین خوراک این 8 پالایشگاه را تضمین کند. سهم وزارت نفت چقدر است؟ وزارت نفت نیز به منظور حمایت از این طرح ملی و تسریع در روند ساخت و اطمینان از بهره‌برداری بموقع از آن، سهم 20 درصدی برای شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران در شرکت زیرساخت در نظر گرفته است. نکته آخری که درخصوص این طرح مد نظر است انتخاب سرمایه‌گذاران طرح براساس میزان توانمندی فنی و مالی است تا تحقق اقتصاد مقاومتی در صنعت نفت با مشارکت بخش خصوصی فعال داخلی تضمین شود. منبع: روزنامه ایران