متوسط هزینه-درآمد روستاها اعلام شد

مهر: مرکز آمار ایران یافته های مهم آمارگیری از طرح هزینه و درآمد خانوارهای روستایی سال 1391 را ارائه کرد. آمارگیری از هزینه و درآمد خانوارهای روستایی کشور در سال 1391 با مراجعه به 19657 خانوار نمونه با جمعیت 76859 نفر، طی دوازده ماه انجام گرفته است. در بخش خصوصیات اجتماعی و اقتصادی خانوار بر اساس نتایج طرح در سال 1391، متوسط تعداد افراد خانوار 3.9 نفر بوده است و توزیع خانوارهای نمونه بر حسب تعداد افراد خانوار، نشان می دهد که خانوارهای 4 نفری با 25.6 درصد، بیش ترین و خانوارهای 9 نفری با 0.8 درصد کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده اند. خانوارهای نمونه بدون فرد باسواد 14.4 درصد بوده است و خانوارهای دارای 3 نفر باسواد با 22.3 درصد بیشترین سهم را در کل خانوارهای نمونه داشته اند. متوسط تعداد افراد شاغل خانوارهای نمونه 1.3 نفر و متوسط تعداد افراد دارای درآمد 1.5 نفر بوده است. خانوارهای دارای یک نفر شاغل با سهم 49.5 درصد از کل خانوارهای نمونه، بیشترین و خانوارهای دارای 5 نفر شاغل و بیش تر با 1.1 درصد، کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده اند. خانوارهای بدون فرد شاغل 20.5 درصد از خانوارهای نمونه را تشکیل داده است. بررسی فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار نشان می دهد که 36.8 درصد از سرپرستان خانوارهای نمونه در بخش "کشاورزی، شکار و جنگلداری"، 12.3 درصد در بخش ساختمان، 6.5 درصد در بخش حمل و نقل، ارتباطات و انبارداری، 5.3 درصد در بخش عمده فروشی، خرده فروشی، تعمیر وسایل نقلیه موتوری و موتورسیکلت ها و کالاهای شخصی و خانگی، 4.8 درصد در بخش صنعت، 1.5 درصد در بخش اداره امور عمومی، دفاع و تامین اجتماعی اجباری و 5.7 درصد در سایر بخش ها به کار اشتغال داشته اند. نتایج طرح نشان می دهد که در بین خانوارهای روستایی وضع شغلی سرپرست اغلب خانوارها کارکن مستقل و پس از آن مزد و حقوق بگیر بخش خصوصی است. بررسی خانوارهای نمونه روستایی برحسب سطح سواد سرپرست خانوار نشان داده است. 41.7 درصد خانوارهای نمونه دارای سرپرست بی سواد می باشند. خانوارهای دارای سرپرست با سطح سواد فوق لیسانس و بالاتر 0.1 درصد خانوارهای نمونه را تشکیل می دهد. امکانات و تسهیلات مورد استفاده خانوار در سال 1391 نحوه تصرف بیش از 87 درصد خانوارهای نمونه به صورت ملکی (ملکی عرصه و اعیان و ملکی اعیان) است. بررسی خانوارها از نظر تعداد اتاق در اختیار آنها نشان می دهد که 34.7 درصد خانوارهای نمونه دارای 3 اتاق، 29.6 درصد دارای 4 اتاق، 18.5 درصد دارای 2 اتاق، 10.3 درصد دارای 5 اتاق، 3.3 درصد دارای 1 اتاق و 3.6 درصد دارای 6 اتاق و بیشتر بوده اند. نتایج این بررسی نشان می دهد 95.9 درصد از اجاق گاز، 94.9 درصد از تلویزیون رنگی، 81.4 درصد از تلفن همراه، 75.8 درصد از یخچال، 58.6 درصد از جاروبرقی، 56.3 درصد از پنکه، 46.5 درصد از ویدئو، وی سی دی و دی وی دی، 44.5 درصد از ماشین لباسشویی، 40.6 درصد از چرخ خیاطی، 30.5 درصد از موتورسیکلت، 25.6 درصد از یخچال فریزر، 22.3 درصد خانوارهای نمونه از اتومبیل شخصی، 16.1 درصد از رادیو ضبط، ضبط و پخش صوت، 14.3 درصد از فریزر، 12.3 درصد از رایانه، 7.5 درصد از دوچرخه، 4.1 درصد از رادیو، 4.1 درصد از کولر آبی متحرک، 3.3 درصد از کولر گازی متحرک، 1.2 درصد از تلویزیون سیاه و سفید، 0.7 درصد از ماکروویو و فرهای هالوژن دار و 0.3 درصد از ماشین ظرفشویی استفاده کرده اند. هزینه های خانوار بر اساس نتایج این طرح در سال 1391، متوسط هزینه سالانه خانوار روستایی برابر 108187676 ریال بوده است که از این مقدار 42.3 درصد مربوط به هزینه های خوراکی و دخانی و 57.7 درصد مربوط به هزینه های غیرخوراکی بوده است. متوسط هزینه سالانه یک خانوار روستایی در مقایسه با رقم مشابه در سال 1390، 28.8 درصد افزایش یافته است. هزینه های خوراکی و دخانی خانوار نسبت به سال 1390 معادل 39 درصد و هزینه های غیرخوراکی خانوار 22.3 درصد افزایش یافته است. در سال 1391 متوسط هزینه خوراکی و دخانی یک خانوار روستایی، برابر 45796227 ریال بوده است که در مقایسه با سال 1390 به میزان 39.0 درصد افزایش یافته است. بر اساس نتایج این بررسی، در بین هزینه های خوراکی و دخانی بیشترین سهم 25.0 درصد مربوط به «آرد، رشته، نان، غلات و فرآورده های آن» بوده است. هزینه «گوشت» با 22.6 درصد، «میوه ها و سبزی ها» با 14.7 درصد، «شیر و فراورده های آن و تخم پرندگان» با 10.5 درصد، «قند، شکر، شیرینی ها، چای، قهوه و کاکائو» با 8.2 درصد، «نوشابه ها، غذاهای آماده و دخانی ها» با 6.5 درصد، «خشکبار و حبوب» با 4.9 درصد، «روغن ها و چربی ها» با 4.8 درصد، «ادویه ها، چاشنی ها و سایر ترکیب های خوراکی» با 2.9 درصد در مراتب بعدی اهمیت قرار داشته است. در سال 1391 هزینه های مربوط به «نوشابه ها، غذاهای آماده و دخانی ها» 54.7 درصد، «شیر و فراورده های آن و تخم پرندگان» 51.7 درصد، «خشکبار و حبوب» 45.2 درصد، «روغن و چربی‌ها» 43.6 درصد، «میوه و سبزی ها» 41.0 درصد، «ادویه ها، چاشنی ها و سایر ترکیب های خوراکی» 40.9 درصد، «گوشت» 38.1 درصد، «قند، شکر، شیرینی ها، چای، قهوه و کاکائو» 34.1 درصد و «آرد، رشته، غلات، نان و فراورده های آن» 30.2 درصد نسبت به هزینه های مشابه سال قبل افزایش داشته است. در سال 1391 متوسط هزینه های غیرخوراکی یک خانوار روستایی برابر 62391449 ریال بوده است، که در مقایسه با سال 1390، افزایشی برابر 22.3 درصد داشته است. هزینه های «مسکن» با سهمی معادل 28.1 درصد از کل هزینه های غیرخوراکی، بیش ترین سهم را دارا بوده است. هزینه «حمل و نقل و ارتباطات» با 20.1 درصد، «بهداشت و درمان» با 14.0 درصد، «کالاها و خدمات متفرقه» با 13.7 درصد، «پوشاک و کفش» با 10.9 درصد، «لوازم، اثاث و خدمات خانوار» 34.3 درصد، «تفریحات، سرگرمی ها، تحصیل و آموزش» 31.5 درصد، «پوشاک و کفش» 30.9 درصد، «بهداشت و درمان» 28.2 درصد، «کالاها و خدمات متفرقه» 25.4 درصد، «حمل و نقل و ارتباطات» 17.3 درصد، «مسکن» 14.2 درصد نسبت به هزینه های مشابه سال قبل افزایش یافته است. درآمدهای خانوار بر اساس نتایج به دست آمده متوسط درآمد اظهارشده سالانه یک خانوار روستایی در سال 1391 برابر 101281362 ریال بوده که نسبت به سال قبل 27 درصد افزایش داشته است. بررسی منابع تامین درآمد خانوارهای روستایی نشان می دهد که 46.4 درصد از منابع متفرقه، 28.8 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیر کشاورزی و 24.9 درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق بگیری به دست آمده است. بررسی متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی، بر حسب فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار، نشان می دهد خانوارهایی که سرپرست آنها در بخش واسطه گری های مالی به کار اشتغال داشته اند، با درآمدی معادل 182460487 ریال، بیشترین درآمد و خانوارهای معمولی دارای مستخدم، با داشتن درآمد 815963 ریال، کمترین درآمد را در سال 1391 داشته اند. متوسط هزینه ها و درآمد خانوار بر حسب استان بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار روستایی نشان می دهد که استان زنجان با 157176727 ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با 66808125 ریال کمترین هزینه را در سال 1391 داشته اند. بر اساس نتایج به دست آمده استان تهران با 90529800 ریال بیشترین و استان سیستان وبلوچستان با 30020671 ریال کمترین متوسط هزینه های غیرخوراکی سالانه یک خانوار روستایی در سال 1391 را دارا بوده اند. استان زنجان با 70070439 ریال بیشترین و استان کرمان با 31992060 ریال کمترین متوسط هزینه خوراکی و دخانی سالانه یک خانوار روستایی را در سال 1391 نشان می دهد. همچنین استان تهران با 139199406 ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با 60944261 ریال کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی را در سال 1391 به خود اختصاص داده است.