دولت دهم به اقتصاد کشور خیانت کرد/ شیوه غلط مقابله با تحریم‌ها / روحانی راه هاشمی و احمدی‌نژاد را نرود
اگر آقای هاشمی 150 میلیار دلار، آقای خاتمی 170 میلیار دلار واردات داشته اند در دولت آقای احمدی نژاد رکورد شکنی صورت گرفت و 540 میلیارد دلار واردات داشتند. یعنی انگار نه انگار ما در برابر تجاوز و تحریم قرار داریم. مخصوصا پس از اینکه آمریکا تحریم ها را علنی کرد. اما متاسفانه مسئولان دولتی کوچکترین اقدامی به عمل نیاوردند که این تحریم را با ایستادگی و مقاومت پاسخ دهند.
سرویس اقتصادی «فردا»: تحریم های اقتصادی علیه ایران چیزی است که غربی ها به عنوان ابزاری برای فشار به ایران از آن استفاده می کنند. اما هنوز برای بسیاری این سوال مطرح است که آیا این تحریم ها توانسته اس 
ت بر اقتصاد ایران تاثیرگذار باشند یا خیر؟ شاهدیم که تحریم ها سبب شد تا از ارزش واحد پول ملی این کشور کاسته شده و هزینه های اقتصادی آن افزایش یابد اما هم زمان ایرانی ها توانسته اند اقتصاد خود را به سمت اقتصادی ریاضتی هدایت کنند و بازاری جدید را برای تولیدات خود بیابند که این مساله سبب شده تا هزینه هایی که انتظار می رفت از قبل تحریم ها متوجه ایران شود، به اندازه پیش بینی ها نباشد هرچند نمی توان چندان به تدابیری که در این زمینه اندیشیده شده است امیدوار بود. یکی از کارشناسان برجسته مسائل اقتصادی کشور در گفتگو با خبرنگار «فردا» معتقد است: راجع به این موضوع دو نگاه وجود دارد، یکی دیدی است که آقای روحانی و احمدی نژاد آن را دنبال می کردند و براساس صحبت آقای نوبخت که مقاوم سازی اقتصاد را مطرح می کند عمل
کنیم که تا کنون این گونه بوده است و این نظر مانند خانه ای است که پی های آن در حال فرو ریختن است و می خواهند آن را مقاوم سازی کنند و همچنین در ادامه این دید دل متجاوز را به دست آوریم که بر علیه ما هجوم نیاورد. دید دیگر این است که در برابر جنگ اقتصادی و تهاجم مقاومت کنیم. همان اقتصاد مقاومتی که رهبری بارها فرموده اند. در اینجا دو دید با نگاه متفاوت برای یک پدیده معین وجود دارد. یکی بر مبنای مقاومت و دیگری چاره جویی برای راحت ترین کار یعنی وادادگی. این اقتصاددان همچنین تاکید کرد: وقتی وصیت نامه امام را میخوانیم می بینیم مدام تاکید بر تولید دارند. البته نه تولیدی که تمام قطعات را از خارج می آورند و در داخل سوار می کنند و به اسم تولید ملی ایران نام می برند این مورد قبول نیست و متاسفانه در این سال های پس از انقلاب وادادگی اقتصادی بسیار داده ایم. کار‌شناس مسائل اقتصادی کشور همچنین ادامه داد: برای مثال، در دوره جنگ حدود سال 67، 12 میلیارد دلار نیاز نفتی داشتیم اما سال 90، 130میلیارد دلار واردات داشتیم.اگر آقای هاشمی 150 میلیار دلار، آقای خاتمی 170 میلیار دلار واردات داشته اند در دولت آقای احمدی نژاد رکورد شکنی
صورت گرفت و 540 میلیارد دلار واردات داشتند. یعنی انگار نه انگار ما در برابر تجاوز و تحریم قرار داریم. مخصوصا پس از اینکه آمریکا تحریم ها را علنی کرد. اما متاسفانه مسئولان دولتی کوچکترین اقدامی به عمل نیاوردند که این تحریم را با ایستادگی و مقاومت پاسخ دهند. وی در ادامه افزود: برای مثال دارو را برای کشور ما تحریم کردند مسئولین تصمیم گرفتند 17 کارخانه داروسازی در 17 استان کشور راه اندازی کنند که البته این اقدام برای این هم بود که دل نماینده های مجلس در استان های مختلف را نیز به دست بیاوریم. یکی از اشکالات سیستم این است که متاسفانه مجلس از دولت باج می گیرد دولت هم کار خودش را جلو می برد و مجلس سکوت می کند و این یک تبانی مشکل ساز برای ایران است. اگر این اقدام صورت می گرفت تمام سیستم داروی ایران درونی می شد اما متاسفانه این کار صورت نگرفت. رزاقی یادآور شد: در آغاز تحریم ها دارایی های ارزی مان بسیار بالا بود. تحریم ها که از روز اول به این شکل نبود پله پله زیاد شد پس می توانستیم کارهای تولیدی را توسعه دهیم. اوباما هم که گفته بود تا 2050 صادرات ایران را به صفر می رساند در مقابل نگاه مسئولین ما، نگاه وادادگی،
تسلیم و اضمحلال بوده و هست. آقای روحانی هم که آمدند فقط تلاش می کند که قراردادهایی را امضا کند که آنها از ما نفت بخرند در صورتیکه اگر به طرف درونی کردن تولید با کمک دولت حرکت می کردیم وضعیت به شکل امروز نبود. اگر هم می خواستیم با طرف غربی قرارداد ببندیم در شرایط استوارتری این قرارداد بسته می شد. وی در ادامه خاطر نشان کرد: متاسفانه از سال 68 یعنی از زمان فوت امام، سیاست تعدیل اقتصادی در ایران پیاده شده و تمام روسای جمهوری هم به آن معتقد اند. سود بخش خصوصی هم در تولید نیست پس فقط دولت می تواند از عهده این کار برآید دولت هم این کار را نکرده است. این بحث را با صنایع دفاعی مقایسه کنید. اگر صنایع دفاعی ما دولتی نبود چه به روزگار ما می آمد ولی آن روز تدابیری اندیشیده شد که امروز در سطح دنیا جز بهترین ها هستیم. رزاقی با انتقاد از خام فروشی نفت و مواد کانی نیز گفت: اقتصاد ما بیمار است. در بازار جهانی فقط نفت خام و مواد و اولیه خام و مواد کانی می فروشیم و در ازا پولی که به دست می آوریم ماشین آلات، صنایع و مواد اولیه میخریم. بدبختانه اختیار اقتصاد ایران به دست بازار جهانی افتاده است و نتیجه اش کمبود ارز و کمبود
واردات است. این اقتصاد باز هم تحت تاثیر سیاست های لیبرالی است وقتی ارز را ارزان ارائه می کنیم چه برای واردات گندم، چه برای واردات اتومبیل های لوکس باز هم دیدمان لیبرالی است. وی اظهار داشت: در دوران آقای احمدی نژاد وارد کنده برای واردات کالاهای اساسی ارز دریافت کرد وبه جای آن کالای لوکس وارد کردند این یعنی خیانت به اقتصاد کشور. مسئولین ما در این چند سال گذشته دلار را ارزان به فروشنده داده اند. تورم در داخل بالا است اما نمی گذارند قیمت دلار به خاطر تورم در داخل کشور بالا رود درست برخلاف آنچه که باید انجام شود. یعنی ما صد در صد پولی را که به دلار می دهیم برای واردات ما یارانه محسوب می شود. تولید داخلی هم با افزایش قیمت ها، مزد و ... ضرر می کنند دولت هم با کالای یارانه ای تولید کننده را مجبور می کند ارزان بفروشند و ضرر می کنند. وی تاکید کرد: دولت با نگاه لیبرالی و وادادگی و عدم احساس مسئولیت در برابر تولید کننده مقصر است و با این شرایط قطعا تحریم ها تاثیر گذار خواهد بود. از لحاظ اجتماعی هم اگر درنظر بگیریم قیمت کالاهای اساسی برای مردم بالا است اما مزد حقوق بالا نمی رود. مثل اینکه قرار است دولت با این روند و
دلار ارزان، بیکاری را در داخل کشور رواج دهد و شغل را به خارجی ها تقدیم کند. این استاد اقتصاد در پاسخ به این سوال که تحریم ها عامل این وضعیت اقتصادی در کشور است یا کنشهای مسئولین اقتصادی ما گفت: در آغاز تحریم ها اگر واکنش های مساعدی نشان می دادیم ودفاع می کردیم از اقتصاد وطن، این تحریم ها یکی از عوامل موفقیت اقتصادی به حساب می آمد و شور و هیجان عظیمی ایجاد می کرد که از طریق تعاونی ها بخش دولتی بخش خصوصی به طرف تولید حرکت کنیم و دهنه بزنیم بر مصرف غیر عادی تجملی دلار ارزان برای زندگی تجملی ندهیم. رزاقی در پایان خاطر نشان کرد: اگر از این شرایط فعلی تدبیری اندیشیده نشود آرام آرام به نقطه ای می رسیم که ارز بسیار کم خواهد شد و نیازمندی های اساسی خانواده های کم درآمد برطرف نمی شود. متاسفانه مسئولین اقتصادی و روسای جمهور ما شیفته نظام سرمایه داری آمریکایی هستند. انها به دید خودشان از این رویه نتیجه گرفته اند اما نه برای مردم. تولید کننده در این کشور درمانده است اما ببینی اعتبارات بانکی به چه کسانی تعلق می گیرد این اقدامات برنامه ریزی شده و هماهنگ است در مقامات دولتی .به جای ادامه وضع موجود باید راه حلی پیدا کرد.
باید برای استقلال اقتصادی باید کاری کرد که بیکاری ریشه کن شود. امام که بارها گفته اند ثروت اگر مشروع باشد منشا باید به مزرعه و کارخانه برود. بااین روند دراین هشت سال آینده هم هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. البته ارائه کالای اساسی به قشر کم درآمد اقدام مثبتی است.
ت بر اقتصاد ایران تاثیرگذار باشند یا خیر؟ شاهدیم که تحریم ها سبب شد تا از ارزش واحد پول ملی این کشور کاسته شده و هزینه های اقتصادی آن افزایش یابد اما هم زمان ایرانی ها توانسته اند اقتصاد خود را به سمت اقتصادی ریاضتی هدایت کنند و بازاری جدید را برای تولیدات خود بیابند که این مساله سبب شده تا هزینه هایی که انتظار می رفت از قبل تحریم ها متوجه ایران شود، به اندازه پیش بینی ها نباشد هرچند نمی توان چندان به تدابیری که در این زمینه اندیشیده شده است امیدوار بود. یکی از کارشناسان برجسته مسائل اقتصادی کشور در گفتگو با خبرنگار «فردا» معتقد است: راجع به این موضوع دو نگاه وجود دارد، یکی دیدی است که آقای روحانی و احمدی نژاد آن را دنبال می کردند و براساس صحبت آقای نوبخت که مقاوم سازی اقتصاد را مطرح می کند عمل
کنیم که تا کنون این گونه بوده است و این نظر مانند خانه ای است که پی های آن در حال فرو ریختن است و می خواهند آن را مقاوم سازی کنند و همچنین در ادامه این دید دل متجاوز را به دست آوریم که بر علیه ما هجوم نیاورد. دید دیگر این است که در برابر جنگ اقتصادی و تهاجم مقاومت کنیم. همان اقتصاد مقاومتی که رهبری بارها فرموده اند. در اینجا دو دید با نگاه متفاوت برای یک پدیده معین وجود دارد. یکی بر مبنای مقاومت و دیگری چاره جویی برای راحت ترین کار یعنی وادادگی. این اقتصاددان همچنین تاکید کرد: وقتی وصیت نامه امام را میخوانیم می بینیم مدام تاکید بر تولید دارند. البته نه تولیدی که تمام قطعات را از خارج می آورند و در داخل سوار می کنند و به اسم تولید ملی ایران نام می برند این مورد قبول نیست و متاسفانه در این سال های پس از انقلاب وادادگی اقتصادی بسیار داده ایم. کار‌شناس مسائل اقتصادی کشور همچنین ادامه داد: برای مثال، در دوره جنگ حدود سال 67، 12 میلیارد دلار نیاز نفتی داشتیم اما سال 90، 130میلیارد دلار واردات داشتیم.اگر آقای هاشمی 150 میلیار دلار، آقای خاتمی 170 میلیار دلار واردات داشته اند در دولت آقای احمدی نژاد رکورد شکنی
صورت گرفت و 540 میلیارد دلار واردات داشتند. یعنی انگار نه انگار ما در برابر تجاوز و تحریم قرار داریم. مخصوصا پس از اینکه آمریکا تحریم ها را علنی کرد. اما متاسفانه مسئولان دولتی کوچکترین اقدامی به عمل نیاوردند که این تحریم را با ایستادگی و مقاومت پاسخ دهند. وی در ادامه افزود: برای مثال دارو را برای کشور ما تحریم کردند مسئولین تصمیم گرفتند 17 کارخانه داروسازی در 17 استان کشور راه اندازی کنند که البته این اقدام برای این هم بود که دل نماینده های مجلس در استان های مختلف را نیز به دست بیاوریم. یکی از اشکالات سیستم این است که متاسفانه مجلس از دولت باج می گیرد دولت هم کار خودش را جلو می برد و مجلس سکوت می کند و این یک تبانی مشکل ساز برای ایران است. اگر این اقدام صورت می گرفت تمام سیستم داروی ایران درونی می شد اما متاسفانه این کار صورت نگرفت. رزاقی یادآور شد: در آغاز تحریم ها دارایی های ارزی مان بسیار بالا بود. تحریم ها که از روز اول به این شکل نبود پله پله زیاد شد پس می توانستیم کارهای تولیدی را توسعه دهیم. اوباما هم که گفته بود تا 2050 صادرات ایران را به صفر می رساند در مقابل نگاه مسئولین ما، نگاه وادادگی،
تسلیم و اضمحلال بوده و هست. آقای روحانی هم که آمدند فقط تلاش می کند که قراردادهایی را امضا کند که آنها از ما نفت بخرند در صورتیکه اگر به طرف درونی کردن تولید با کمک دولت حرکت می کردیم وضعیت به شکل امروز نبود. اگر هم می خواستیم با طرف غربی قرارداد ببندیم در شرایط استوارتری این قرارداد بسته می شد. وی در ادامه خاطر نشان کرد: متاسفانه از سال 68 یعنی از زمان فوت امام، سیاست تعدیل اقتصادی در ایران پیاده شده و تمام روسای جمهوری هم به آن معتقد اند. سود بخش خصوصی هم در تولید نیست پس فقط دولت می تواند از عهده این کار برآید دولت هم این کار را نکرده است. این بحث را با صنایع دفاعی مقایسه کنید. اگر صنایع دفاعی ما دولتی نبود چه به روزگار ما می آمد ولی آن روز تدابیری اندیشیده شد که امروز در سطح دنیا جز بهترین ها هستیم. رزاقی با انتقاد از خام فروشی نفت و مواد کانی نیز گفت: اقتصاد ما بیمار است. در بازار جهانی فقط نفت خام و مواد و اولیه خام و مواد کانی می فروشیم و در ازا پولی که به دست می آوریم ماشین آلات، صنایع و مواد اولیه میخریم. بدبختانه اختیار اقتصاد ایران به دست بازار جهانی افتاده است و نتیجه اش کمبود ارز و کمبود
واردات است. این اقتصاد باز هم تحت تاثیر سیاست های لیبرالی است وقتی ارز را ارزان ارائه می کنیم چه برای واردات گندم، چه برای واردات اتومبیل های لوکس باز هم دیدمان لیبرالی است. وی اظهار داشت: در دوران آقای احمدی نژاد وارد کنده برای واردات کالاهای اساسی ارز دریافت کرد وبه جای آن کالای لوکس وارد کردند این یعنی خیانت به اقتصاد کشور. مسئولین ما در این چند سال گذشته دلار را ارزان به فروشنده داده اند. تورم در داخل بالا است اما نمی گذارند قیمت دلار به خاطر تورم در داخل کشور بالا رود درست برخلاف آنچه که باید انجام شود. یعنی ما صد در صد پولی را که به دلار می دهیم برای واردات ما یارانه محسوب می شود. تولید داخلی هم با افزایش قیمت ها، مزد و ... ضرر می کنند دولت هم با کالای یارانه ای تولید کننده را مجبور می کند ارزان بفروشند و ضرر می کنند. وی تاکید کرد: دولت با نگاه لیبرالی و وادادگی و عدم احساس مسئولیت در برابر تولید کننده مقصر است و با این شرایط قطعا تحریم ها تاثیر گذار خواهد بود. از لحاظ اجتماعی هم اگر درنظر بگیریم قیمت کالاهای اساسی برای مردم بالا است اما مزد حقوق بالا نمی رود. مثل اینکه قرار است دولت با این روند و
دلار ارزان، بیکاری را در داخل کشور رواج دهد و شغل را به خارجی ها تقدیم کند. این استاد اقتصاد در پاسخ به این سوال که تحریم ها عامل این وضعیت اقتصادی در کشور است یا کنشهای مسئولین اقتصادی ما گفت: در آغاز تحریم ها اگر واکنش های مساعدی نشان می دادیم ودفاع می کردیم از اقتصاد وطن، این تحریم ها یکی از عوامل موفقیت اقتصادی به حساب می آمد و شور و هیجان عظیمی ایجاد می کرد که از طریق تعاونی ها بخش دولتی بخش خصوصی به طرف تولید حرکت کنیم و دهنه بزنیم بر مصرف غیر عادی تجملی دلار ارزان برای زندگی تجملی ندهیم. رزاقی در پایان خاطر نشان کرد: اگر از این شرایط فعلی تدبیری اندیشیده نشود آرام آرام به نقطه ای می رسیم که ارز بسیار کم خواهد شد و نیازمندی های اساسی خانواده های کم درآمد برطرف نمی شود. متاسفانه مسئولین اقتصادی و روسای جمهور ما شیفته نظام سرمایه داری آمریکایی هستند. انها به دید خودشان از این رویه نتیجه گرفته اند اما نه برای مردم. تولید کننده در این کشور درمانده است اما ببینی اعتبارات بانکی به چه کسانی تعلق می گیرد این اقدامات برنامه ریزی شده و هماهنگ است در مقامات دولتی .به جای ادامه وضع موجود باید راه حلی پیدا کرد.
باید برای استقلال اقتصادی باید کاری کرد که بیکاری ریشه کن شود. امام که بارها گفته اند ثروت اگر مشروع باشد منشا باید به مزرعه و کارخانه برود. بااین روند دراین هشت سال آینده هم هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. البته ارائه کالای اساسی به قشر کم درآمد اقدام مثبتی است.
دیدگاه تان را بنویسید