جزئیات محور مذاکرات گازی ایران و اتریش

مهر: شرکت OMV اتریش شریک سابق نفت و گاز ایران یکی از شرکت‌هایی بود که پس از پایان نشست یکصد و شصت و چهارمین اجلاس اوپک با بیژن زنگنه وزیر نفت ایران در وین دیدار و گفتگو کرد. OMV یکی از سهامداران خط لوله ناباکو در ردیف بزرگترین توزیع کنندگان گاز طبیعی در بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا قرار دارد که در کشورهای مختلف اروپایی از ترکیه تا اتریش شبکه انتقال و توزیع گاز طبیعی در اختیار دارد. این شرکت چند ملیتی بازار نفت و گاز جهان در کنار شرکت‌هایی همچون MOL مجارستان، RWE آلمان، بوتاس ترکیه، انرژی هولدینگ بلغارستان و ترانس‌گاز رومانی، قرار بود با واردات گاز از کشورهای حاشیه دریای خزر همچون آذربایجان، ایران و ترکمنستان میزان وابستگی اتحادیه اروپا به گاز روسیه را کاهش دهند. با این وجود به دلیل ناکافی بودن حجم ذخایر گاز آذربایجان، تحریم ایران، در نهایت اجرای خط لوله ناباکو به عنوان یکی از رقبای گازی روسها متوقف و سپس به حالت تعلیق درآمد. تا پیش از شکل گیری کنسرسیوم خط لوله ناباکو با مشارکت OMV، این شرکت اتریشی سال 1386 تفاهم نامه‌ای با شرکت ملی نفت ایران به منظور مشارکت و سرمایه‌گذاری در طرح‌های بالادستی همچون فازهای پارس جنوبی، خرید ال.ان.جی و ترانزیت و صادرات گاز طبیعی ایران امضا کرده بود. غلامحسین نوذری مدیرعامل وقت شرکت ملی نفت ایران در زمان امضای تفاهم نامه با شرکت OMV اتریش با بیان اینکه توافقی به منظور فروش سالانه 2.2 ميليون تن LNG و مشاركت در طرح ايران ال‌.ان.جي با شرکت اتریشی انجام گرفته است، گفته بود: علاوه برLNG، فروش سالانه 5 ميليارد مترمكعب گاز و مشاركت در بخش‌هاي بالادستي و پايين‌دستي فاز 12 پارس جنوبی از دیگر توافق‌های گازی با OMV اتریش بود. با افزایش تحریم‌های بین‌المللی، شرکت OMV اتریش که مذاکرات متعددی با مدیران شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی صادرات گاز و برخی از شرکت‌های پیمانکاری برای مشارکت در توسعه پارس جنوبی و اجرای برخی از مفاد تفاهم نامه انجام داده بود، ادامه مذاکرات نفتی و گازی با ایران را متوقف کرد. در شرایط فعلی شرکت OMV اتریش در کشورهای مختلف اروپایی همچون ترکیه، جمهوری چک، آلمان، اتریش، مجارستان، رومانی، اسلوونی، اسلواکی، صربستان، بلغارستان، نروژ و اسلواکی دارای شبکه توزیع، انتقال و مخازن ذخیره سازی گاز طبیعی است. از سوی دیگر با توجه به وضعیت نامشخص مهمترین پروژه‌های کاهش وابستگی گازی اتحادیه اروپا به روسیه همچون " ترانس آناتولین" در صورت توافق‌های آینده شرکت ملی نفت ایران و شرکت OMV، این توافق می‌تواند به منزله ورود گازهای ترش پارس جنوبی به قاره سبز باشد. علاوه بر این مشارکت با پیمانکاران فازهای جدید و به اصطلاح 35 ماهه پارس جنوبی به منظور سرمایه گذاری مشترک و اختصاص بخشی از گاز تولیدی به منظور صادرات گاز به کشورهای عضو اتحادیه اروپا می‌تواند از دیگر توافق‌های احتمالی با این شرکت نفت و گاز اتریشی باشد. پیش از این ایران به منظور ترانزیت گاز خود از مسیر ترکیه به اروپا به توافق نهایی دست یافته بود و حتی پارلمان ترکیه مجوز برای ترانزیت گاز ایران به یونان و سوئیس را صادر کرده بود از این رو ترکیه می تواند کریدور ایران برای تحویل گاز به OMV اتریش باشد.