فارس: گلف نیوز در گزارشی در مورد تحریمهای اقتصادی ایران، این تحریمها را در عمل بیفایده و از بین رفته خواند. به گزارش گلف نیوز، آمریکا برای دستیابی به اهداف سیاسی و استراتژیکی به سرعت دست به تحریمهای اقتصادی علیه ایران زده است، اما اجرای ضعیف و کنترل نادرست این تحریمها از سوی واشنگتن اثرات آنها را کاهش داده است. آمریکا 50 سال است که کوبا را مورد تحریم قرار داده و حالا ایران هدف این تحریمها قرار گرفته است، بر صادرات نفت و اقتصاد این کشور تاثیر گذاشته و سبب کاهش ارزش پول ملی این کشور شده است. هر کس که اثرات این تحریمها را دنبال کند، میتواند دریابد که آنها برای مذاکرات بر سر برنامه هستهای ایران و هدف خاورمیانه بزرگ چه معنایی دارند اما از طرفی دیگر باید این پرسش مطرح شود که اثرات این تحریمها چه بوده است. نخست، کاخ سفید برای مجازات واردکنندگان نفت ایران قانونی تصویب کرد که به موجب آن بیشتر کشورها خود را با تحریمها هماهنگ کردند. این اقدام سبب کاهش صادرات نفت ایران به میزان 50 درصد شد و این امر بیش از هر چیز دیگر، تهدید ایران برای بستن تنگه هرمز در صورت ادامه تحریمهای نفتی را تقویت کرد. واردات نفت
ژاپن از ایران تا 50 درصد کاهش یافته و واردات نفت چین، هند و کره جنوبی از این کشور 25 تا 30 درصد کاهش یافته است، این در حالی است که قیمت بالای نفت به طرز قابلتوجهی به ایران برای کنار آمدن با این کاهشها کمک کرده است. با وجود افول موقعیت مالی ایران، آمریکا سال گذشته چین و هند دو واردکننده بزرگ نفت را از تحریمهای ایران معاف کرد. ماه گذشته، آمریکا 10 کشور آسیایی از جمله کره جنوبی، مالزی، سنگاپور را از تحریمهای نفتی ایران معاف کرد، تصمیمی که به دنبال درگیریهای القصیر سوریه اتخاذ شد. این اقدام واشنگتن به این معنی است که تحریمهای نفتی ایران از زمانیکه این کشورها بیش از 65 درصد نفت صادراتی ایران را خریداری کردهاند، در عمل از بین رفته است. ماه گذشته، آمریکا، تحریمهای فروش برخی از صنایع آیتی به ایران را لغو کرد، حرکتی دیگر که تردیدها نسبت به جدیت این تحریمها را افزایش داد به خصوص اینکه این اقدام با انتخابات ریاست جمهوری در ایران همزمان شده است،این اقدامات اثرات تحریمها را زیر سوال برده است. به علاوه از نظر جنبههای سیاسی و چانهزنی در رابطه با تحریمهای اقتصادی، بازارهای سیاهی وجود دارد که از نفت و
محصولات نفتی قاچاق از طریق دیگر کشورها سود میبرند. همچنین شرکتهایی وجود دارند که علیرغم موقعیتهای سیاسی مختلفشان سودهای کلانی از فعالیتهای قاچاق به دست میآورند. برای مثال، پس از تجاوز عراق به کویت، عدی (پسر صدام) و مهدی (پسر هاشمی رفسنجانی) یک شرکت مشترک برای قاچاق نفت عراق تاسیس کردند و با وجود خصومت عمیق میان دو کشور، نفت این کشور را از طریق ایران صادر کردند. درنتیجه، به علت وجود چانهزنیهای سیاسی و مسائل مربوط به منافع، سفتهبازی و فعالیتهای قاچاق که دشمنان را به هم نزدیک میکند، هیچکس نمیتواند بسیار بر تحریمهای اقتصادی تکیه کند.
دیدگاه تان را بنویسید