ارائه آمار جدید از اشتغالزایی/بالاخره آمار چه کسی را باور کنیم!؟
با وجود اینکه دولت نتوانسته طی سالهای ۸۹ و ۹۰ آمارهای اعلام شده برای تحقق استغال در کشور را به سامان رساند، مدعی شده که برای سال ۹۱ نیز 2/5 میلیون شغل جدید ایجاد خواهد کرد. اما اینکه اساسا از چه طریق و با چه راهکاری دولت قادر خواهد بود که به صورت سالیانه اشتغال میلیونی ایجاد کند، خود جای سئوالی است که باید به آن پاسخ داده شود.
سرویس اقتصادی «فردا»؛ طی روز های گذشته در حالی آمار جدیدی از ایجاد اشتغال در سال گذشته اعلام شد که رئیس جمهور نیز چندی پیش آماری کاملا متفاوت با آنچه وزیر کار اعلام داشته، عنوان کرده بود. رئیس جمهور اواخر فروردین ماه امسال در جریان سفرهای‌های استانی خود در بندرعباس از ایجاد یک میلیون و ۶۰۰ هزار شغل در سال ۹۰ خبر داد و گفت که دولت برای سال ۹۱ نیز ایجاد ۵. ۲ میلیون شغل دیگر را محقق می‌کند. هنوز چند روزی از کش و قوس‌ها و تایید و تکذیبه‌های میزان اشتغال از سوی رئیس جمهور نگذشته بود که محمد عطاردیان عضو شورای عالی اشتغال گفت: «وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در آخرین جلسه شورای عالی اشتغال از ایجاد ۱. ۲ شغل در سال ۹۰ تا دهم اسفند خبر داده است». البته عطاریان خود تاکید کرد که واقعیت این رقم بسیار بعید است. آمارهای ضد ونقیض مسئولان دولتی در اعلام نرخ اشتغال در حالی است که موضوع مربوط به تعریف اشتغال و اینکه در آماردهی و گزارشات مرکز آمار ایران از چه مکانیسمی برای بیکار و شاغل دانستن افراد استفاده می‌شود هم قابل تامل است چرا که فرق فرد بیکار و شاغل
در حال حاضر فقط ۱ ساعت کار در هفته است. همچنین از نظر مرکز آمار ایران اگر فردی نتواند در هفته یک تا دو ساعت کار با ویژگی‌هایی که نام برده شد داشته اشد، بیکار محسوب می‌شود. گفته می‌شود در سالهای گذشته دولت در ارائه آمارهای اشتغالی از مشاغل موقتی و غیردائم پروژه‌های مسکن مهر نیز به عنوان فرصت‌های شغلی ایجاد شده نام برده در حالی که عمر اینگونه مشاغل کوتاه است و افراد نمی‌توانند برای آینده شغلی خود در طرح‌های پروژه‌ای، دورنمای روشنی داشته باشند. ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار بیکار از سویی دیگر مرکز آمار ایران نرخ بیکاری سال ۹۰ را معادل ۱۲. ۳ درصد اعلام کرد، بر اساس این گزارش تعداد بیکاران در کشور در زمستان به ۲. ۸ میلیون نفر رسیده است در حالی که این رقم در پاییز سال گذشته در حدود ۲. ۶ میلیون نفر بوده، بنابر گزارش مرکز آمار ایران تعداد جمعیت بیکار کشور در گروه سنی بالای ۱۰ سال طی تنها سه ماه معادل ۲۰۰ هزار نفر افزایش پیدا کرد. البته بر مبنای گزارش منتشره متوسط نرخ بیکاری چهار فصل در سال ۹۰ معادل ۱۲. ۳ درصد بوده است و این نرخ در مقایسه با سال ۸۹ معادل ۱. ۲ درصد کاهش نشان می‌دهد ولی در نهایت می‌توان گفت در پایان سال
۹۰ بالغ بر ۲ میلیون و ۸۷۷ هزار و ۶۰۷ نفر سال ۹۰ را بدون شغل به پایان رسانده‌اند و در سال ۹۱ باید برای شروع به کار این افراد کاری صورت گیرد. نگاهی به روند نرخ بیکاری در سالهای ۸۵ تا ۹۰ نشان می‌دهد، متوسط نرخ بیکاری سالانه در کشور بین ۱۰. ۵ تا ۱۳. ۵ درصد در نوسان بوده است ولی مسئله‌ای که در مورد آن پاسخی داده نمی‌شود دلیل سیر نزولی نرخ مشارک اقتصادی است که در واقع گویای کاهش جمعیت فعال در کشور است.
نرخ بیکاری کل کشور
در سال ۸۴، نرخ مشارکت اقتصادی در حدود ۴۱ درصد بوده ولی در سال ۹۰ این نرخ به ۳۶. ۹ کاهش پیدا کرده و به حدود ۲۳ میلیون نفر رسیده و این کاهش جمعیت فعال خود گویای کاهش جمعیت شاغل یا بیکاری پنهان است. با وجود اینکه دولت نتوانسته طی سالهای ۸۹ و ۹۰ آمارهای اعلام شده برای تحقق استغال در کشور را به سامان رساند، مدعی شده که برای سال ۹۱ نیز 5 /2 میلیون شغل جدید ایجاد خواهد کرد. اما اینکه اساسا از چه طریق و با چه راهکاری دولت قادر خواهد بود که به صورت سالیانه اشتغال میلیونی ایجاد کند، خود جای سئوالی است که باید به آن پاسخ داده شود. از نظر آمارهای مربوط به نرخ بیکاری نیز هرچند طبق گزارشات مرکز آمار در یکی دو سال اخیر نرخ بیکاری کمی کاهش یافته اما میزان آن به حدی نبوده است که نشان دهنده تاثیر ایجاد ۱ میلیون و ۶۰۰ هزار فرصت جدید شغلی سال ۸۹ و یا ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار فرصت سال ۹۰ باشد. به نظرمی رسد در این خصوص باید نهاد واحدی در دولت ارائه آمار بر عهده بگیرد تا سردگمی های موجود پایان پذیرد.
دیدگاه تان را بنویسید