بزرگترین حراجی فروش اقساطی کراس اوور تیگارد با اقساط 60 ماهه | با 650 میلیون تومان و بدون ضامن خودرو 1میلیارد و 250 میلیونی بخرید + جدول

تیگارد X35 در حقیقت نسل دوم بایک X35 می‌باشد که در بازارهای جهانی با اسامی دیگر نظیر: بیجینگ X3 و بایک X3 نیز شناخته می‌شود. یک کراس‌اوور کامپکت که مثل اکثر رقبای هموطنش از پیشرانه 1.5 لیتری توربو و گیربکس CVT بهره میبرد و نیروی حاصله را فقط به چرخ‌های جلو منتقل می‌نماید. از جمله نقاط قوت این محصول میتوان به طراحی شکیل، برخی آپشن‌های جانبی جذاب نظیر سقف پانوراما و ترمز پارک الکترونیکی، کیفیت قابل قبول ساخت، 5 ستاره ایمنی C-NCAP و قدرت موتور کافی اشاره نمود. البته گیربکس اقتصادی ضریب پیوسته (CVT) مقداری از لذت رانندگی با این محصول را کاسته اما با نگاهی به رقبا متوجه میشویم که اوضاع آنقدرها هم بد نیست چراکه X35 با همین پیشرانه 147 اسب‌بخاری می‌تواند به راحتی از پس رقبایی نظیر جک S3 (با 107 اسب‌بخار قدرت) و یا ام وی ام X22 پرو (با 102 اسب‌بخار قدرت) برآید؛ البته بد نیست اشاره کنیم که خودرویی مثل هایما S5 قوی‌تر از نماینده تیگارد است.

در این بین نباید از حساسیت پیشرانه‌های توربو نسبت به کیفت سوخت داخل و شرایط نگهداری هم غافل شد. در واقع در این رده رقبایی نظیر ام وی ام X33 S حاضر هستند که بدلیل استفاده از ساختار اتمسفریک در موتور، دردسرهای کمتری به مالک تحمیل می‌کنند. تازه مشکلات دیگری هم سر راه X35 وجود دارند. مثلاً اینکه تیگارد یک برند تازه‌وارد است و طبیعتاً برای جا افتادن در بازار به زمان بیشتری نیاز خواهد داشت. در واقع خریداران محصولات این خودروساز ممکن است در بحث خدمات پس از فروش (بخصوص در شهرستان‌ها) و بازار دست دوم با چالش‌های بیشتری نسبت به رقبای شناخته شده‌تر روبرو شوند. با این حال اگر دیارخودرو و طرف چینی (بایک) به تعهدات خود پایبند بمانند و روند تولید ماشین و توسعه برند را با ثبات کافی ادامه دهند می‌شود نسبت به موفقیت تیگارد X35 در آینده امیدوار بود.

در داخل کابین با فضایی نسبتاً اسپرت و جوان‌پسندانه روبرو می‌شویم که در آن از اِلمان‌های فانتزی بسیاری استفاده شده. فرمان D شکل است و نمایشگر عریض مرکزی به سبک خودروهای ژرمن از میانه داشبورد بیرون زده. خطوط کلی طراحی هم با دقت و خلاقیت ترسیم شده‌اند و انحراف کنسول میانی به سمت چپ، جایگاه راننده را به خوبی از سایر سرنشینان جدا ساخته است. پنل‌های سیستم تهویه و مولتی‌مدیا هم شکل و شمایل خاص و متفاوتی دارند و کار کردن با آنها لذت‌بخش است؛ کیفیت متریال مورد استفاده نیز مناسب به نظر می‌رسد و در قیاس با رقبای این بخش از بازار راضی‌کننده می‌باشد؛ هرچند در خصوص دوام این قطعات فعلاً نمی‌توانیم قضاوت دقیقی داشته باشیم. در این بین وجود آپشن‌هایی مثل سقف پانوراما و طرح جالب روکش چرم و پارچه صندلی‌ها مقداری به جذاب اتاق افزوده‌اند. تنها مشکل طراحی معمولی نشانگرهای پشت‌آمپر است که به ماشین‌های یک نسل قبل شباهت دارد و از این رو با سایر ادوات مدرن کابین ناهماهنگ می‌باشد.

در خصوص فضاسازی با توجه به فاصله محوری 2570 میلیمتری (که اندکی از امثال X22 پرو و یا جک S3 بیشتر است) اوضاع مناسب به نظر می‌رسد. البته نباید فراموش کرد که این یک کراس‌اوور کامپکت است و نمی‌توان انتظاری در سطح خودروهای سایزبزرگ از آن داشت، اما به نسبت ابعاد و اندازه‌هایش تقریباً جادار و راحت است. محفظه صندوق عقب X35 فقط مقداری از هاچ‌بک‌ها بزرگ‌تر است ولی در صورت خواباندن صندلی‌های پشتی قابلیت حمل بار ماشین افزایش قابل توجی خواهد یافت.

تیگارد X35 طراحی مناسب و عامه‌پسندی دارد و در اکثر زوایا جذاب به چشم می‌آید. اینکه می‌گوییم عامه‌پسند از این جهت است که در ظاهر این محصول هم از اِلمان‌های مدرن استفاده شده هم سنتی تا همه مشتریان با سلایق متفاوت راضی باشند. مثلاً چراغ‌های جلو به سبک خودروهای امروزی باریک هستند و ترکیب آنها با جلوپنجره بزرگ ماشین، مدگرایی X35 را نشان میدهند؛ ولی اگر دقت کنید متوجه می‌شوید که چراغ‌های اصلی هنوز در جای همیشگی خودشان قرار دارند و برخلاف بسیاری از کراس‌اوورهای امروزی به درون سپر منتقل نشده‌اند. یعنی بایک در اوج مدگرایی، نیم‌نگاهی هم به سنت داشته است. حتی در قسمت عقب بجای استفاده از چراغ‌های پیوسته که ترند روز است، از یک نوار کرومی رنگ استفاده شده تا چهره ماشین از حالت تکراری که برای رقبا بوجود آمده در امان بماند. هرچند شاید در این بخش، BAIC را به کپی‌برداری از پژو متهم سازید.

در سایر قسمت‌ها هم نکاتی نظیر: رینگ‌های خوش‌تراش، گلگیرهای برجسته و طراحی معلق ستون C دست به دست هم داده‌اند تا ظاهر ماشین به هیچ عنوان ساده و کسل‌کننده به چشم نیاید. فقط ای کاش در نیم‌رخ از خطوط جسورانه‌تری استفاده می‌شد تا بتوانیم نمره کامل را به طراحی ماشین اعطا کنیم؛ هرچند همین الان هم در مجموع از شرایط ظاهری تیگارد X35 راضی بودیم.

تیگارد X35 از لحاظ مشخصات فنی یک خودرو متوسط به حساب می‌آید. یعنی نه آنقدر ضعیف است که شما را کلافه کند و نه آنقدر قوی که بتوان به عنوان یک کراس اسپرت از آن یاد کرد. زیر کاپوت این محصول یک پیشرانه 1.5 لیتری با کد A151R2 قرار گرفته که با کمک پرخوران توربو چیزی در حدود 147 اسب‌بخار قدرت و 210 نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. این اعداد برای وزن 1340 کیلوگرمی ماشین کافی به نظر می‌رسند و میتوانیم اطمینان داشته باشیم که (حداقل برای استفاده‌های معمول) با کمبودی مواجه نخواهیم شد. گیربکس هم از نوع CVT است که هرچند لذت رانندگی را کاهش داده اما حداقل در قیاس با جعبه‌دنده‌های ضریب پیوسته قدیمی کارش را با دقت بهتری انجام می‌دهد. در خصوص مصرف سوخت هم کمپانی عدد 7.4 لیتر در هر صد کیلومتر (برای شرایط رانندگی ترکیبی) را عنوان کرده که هرچند رقم بدی نیست اما به نسبت سال تولید و حجم پیشرانه جای افتخار چندانی هم ندارد.

موتور تیگارد X35

سیستم تعلیق نیز در جلو از نوع رایج مک‌فرسون است اما در بخش عقبی از مدل نیمه صلب میله پیچشی استفاده شده که نمی‌شود توقع خیلی زیادی از این سیستم ساده و اقتصادی داشت. راستی فرمان ماشین از نوع برقی است که برای شهرهای پرترافیکی همچون تهران یک نعمت محسوب می‌شود.

تیگارد X35 از آپشن‌های جذابی نظیر: سقف پانورامیک با سانروف برقی، استارتر دکمه‌ای، چراغ‌های روشنایی در روز، ترمز پارک برقی، سامانه کنترل حرکت در سربالایی HAC، سیستم پایش فشار باد تایرها TPMS، فرمان برقی، کروزکنترل، نمایشگر 8 اینچی لمسی مرکزی، کیسه هوا برای راننده و سرنشین کناری، سنسورهای پاک و دوربین دنده عقب، ترمزهای چهار چرخ دیسکی مجهز به سیستم‌های کمکی ABS، EBD، کنترل کشش TCS و پایداری الکترونیکی ESP بهره می‌برد؛ با این حال جای خالی گزینه‌هایی از قبیل: تهویه مطبوع اتوماتیک، اتوهلد و مواردی از این دست همچنان احساس می‌گردد. ضمناً تیگارد X35 موفق شده 5 ستاره ایمنی موسسه C-NCAP چین را بدست آورد که البته با توجه به حذف آپشن‌هایی مثل ایربگ‌های جانبی و پرده‌ای از روی نسخه وطنی، مقداری از اعتبار این ستاره‌ها کاسته شده است.