بازار خوراکی های عجیب و غریب چینی ها در ایران/برنج چینی گرانتر از برنج ایرانی!
بازار مواد غذایی چینیها در خیابان کریمخان یکی از مراکز خرید خاص پایتخت است. این بازار مملو از خوراکیهای عجیب و غریب با بستهبندیهای خیرهکننده است که شاید تاکنون نامشان به گوشتان نخورده باشد. از مواد غذایی چینیها و ژاپنیها، کرهای گرفته تا میوههای چهار فصل و ادویههای آسیایی برای طبخ غذاهای مخصوص و لذیذ.
تمام کالاها و اجناس عرضه شده در بازار چینیها، از چین و سایر کشورهای آسیایی مانند مالزی، تایلند و کره است. همچنین این بازار مواد غذایی مورد نیاز رستورانهای فرانسوی ایتالیایی و ملل مختلف را تأمین میکند و رستورانهای بسیاری بهصورت تلفنی یا اینترنتی به آنها سفارش میدهند. به همین خاطر این بازار حسابی سابقه دارد و برای علاقهمندان به غذاهای ملل بهویژه غذاهای آسیایی مکانی آشناست.
خارجیها ؛ مشتریان پروپاقرص بازار چینی در تهران
فروشندگان با دیدن مشتری قدم به قدم با او همراه میشوند تا کالای مورد نیازش را پیدا کند. به همین خاطر وقتی مشتری در حال دیدن قفسههای رنگارنگ این مغازههاست، در زمینه قیمت یا کیفیت محصول او را راهنمایی میکنند. برخلاف دیگر بازارها از شلوغی و ازدحام خبری نیست. چون اغلب خریداران مشتریهای ثابت هستند و بهصورت تلفنی سفارش میدهند. اغلب مغازههای این بازار خاصترین و متنوعترین مواد غذایی را از سرتاسر جهان جمعآوری و به مخاطبشان عرضه میکند.
میتوان اینگونه استنباط کرد که این بازار، سوپرمارکتی بزرگ با تنوع زیاد در ارائه مواد غذایی بینالمللی است. همچنین در بازار بهجتآباد میوههایی که در جای دیگر کمیاب یا نایاب است، عرضه میشود. در واقع این بازار بهترین مکان برای گیاهخوران است و خوراکیهای گیاهی مثل سوسیس گیاهی هم در اینجا پیدا میشود. اغلب مشتریان بازارچه بهجتآباد خارجیهای مقیم مرکز هستند. حتی جلبک برای تهیه سوشی که یک غذای معروف ژاپنی است را در بهجتآباد میتوانید بیابید. به گفته فروشندگان بیشتر افرادی که به بازارچه میآیند افراد خارجی هستند و قیمت برایشان اولویت دوم است.
بفرمایید غذای چینی
همه فروشندگان این بازار ایرانی هستند، اما در کمال تعجب با تسلط فوقالعادهای به زبان چینی صحبت میکنند. میتوانید در بازار چینیها بهترین و خاصترین محصولات را در قیمتهای محتلف خریداری کنید. مواد اولیه غذا در هر کجا از جهان که باشیم، مهمترین رکن پخت یک غذا به شمار میرود و این موضوع از حساسیت ویژهای در میان مسلمانان برخوردار است.
در کشورهای جنوب شرق آسیا، غذاهایی طبخ میشود که با ذائقه ایرانیان تفاوت بسیاری دارد و خیلی از ایرانیها حاضر نیستند حتی امتحانی مزهاش را بچشند. این فروشندگان به خوبی میدانند که مشتریهای ایرانی باتوجه به ذائقهشان به دنبال چه نوع مواد میگردند و چینیها چه میخواهند.
به همین خاطر در گنجینههای مخفی آنها محصولاتی یافت میشود که به راحتی در هربازاری وجود ندارد و حتی برخی از آبزیان که فروشش در ایران غیرقانونی است، اما چون اغلب مخاطبان این بازار چینی تبارها هستند و به مصرف اینگونه مواد مانند هشت پا پاک شده یا صدفهای مخصوص عادت دارند، به همین خاطر آنها را عرضه میکنند. قیمت این محصول برای ۱۵۰ گرم حدود ۳۰۰ هزار تومان است یا یککیلو فیله خرچنگ یک میلیون و دویست هزار تومان به فروش میرسد.
برنج چینی گرانتر از برنج ایرانی
ماده اصلی سوشی، برنج به همراه گوشت نوعی ماهی یا میگو است. بعضی از سوشیها بهصورت رول و پیچیده است و در بعضی هم مقداری گوشت ماهی پخته و طعمدار روی برنج پخته ریخته میشود. باتوجه به قیمت محصولات در این بازار، دوستداران «سوشی» برای تهیه مواد اولیه مبلغی حدود ۵۰۰ هزار تومان هزینه میکنند. برای مثال برنج مخصوص سوشی با مزههای گوناگون مانند برنج کرهای، ساده و... در این بازار فراوان و قیمت آن هم بسته به مقدار و نوعش متفاوت است.
نیم کیلو برنج کرهای در این بازار به قیمت ۱۵۰ هزار تومان و یک بسته میگو خشک هم ۲۵۰ هزارتومان عرضه میشود. همچنین قارچهای مخصوص چین با عنوان «انوکی رشته ای» ۴ برابر قارچهای ایرانی قیمت دارد. از همه اینها گذشته، سبزیجات خاصی نیز در بازارچه بهجتآباد به چشم میخورد که مختص غذاهای خارجی است و مشتریان چینی و کرهای خاص خودش را دارد. این مشتریان حاضرند برای تهیه مواد غذایی مثل سوشی تا چند برابر هزینه کنند.
منبع: همشهری آنلاین
دیدگاه تان را بنویسید