عملکرد صنعت نفت در دوره روحانی

کیهان: هرچند تحریم‌های آمریکا علت اصلی کاهش فروش نفت ایران است، اما عدم تصمیم‌گیری‌های به‌موقع و سیاست‌های اشتباه دولت نیز در آن موثر بوده است. این در حالی است که می‌توانستیم با تکمیل و تقویت زنجیره‌های ارزش افزوده بخش نفت و احداث پتروپالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌های کوچک و بزرگ جدید، میزان تولید خود را در سطحی در حدود سال‌های قبل (۳ میلیون و ۵۰۰ هزار) حفظ کنیم.

زنگنه، وزیر نفت یکی از مخالفان جدی احداث پتروپالایشگاه‌ها در سال‌های اخیر بوده است. میزان صادرات نفت نیز در دو سال اخیر در حدود ۴۸۰ و ۶۲۵ هزار بشکه در روز بوده که یک‌سوم میزان صادرات نفت کشور در دوران تحریمی ابتدای دهه ۹۰ بوده است. دولت روحانی با ایجاد امیدواری‌ها برای آینده برجام به همه روابط و شبکه‌های لازم برای دور زدن تحریم‌ها بی‌توجه بود.

به گزارش روزنامه فرهیختگان، استخراج بی‎رویه نفت که آیندگان نیز در آن سهیم هستند، توصیه نمی‎شود، اما با استخراج نفت و هم‌زمان تقویت زنجیره ارزش‎افزوده داخلی، احداث پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌های کوچک و بزرگ می‎تواند در کنار خلق درآمد‌ها و ارزش‎افزوده‌های غیرنفتی (محصولات صنایع پایین پتروشیمی‎ها) به اهدافی مانند افزایش صادرات غیرنفتی، افزایش ارزآوری و افزایش اشتغال در سال‌های تحریم حمله کند.

آیا با افزایش زنجیره پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها نمی‎توانستیم تولید نفت را لااقل در سطح قبلی حفظ کنیم؟ پاسخ این سوال را البته زنگنه، وزیر نفت بار‌ها و بار‌ها داده است. به‎عنوان مثال بیژن زنگنه هفتم بهمن سال جاری در ششمین کنگره نفت و نیرو اظهار کرد: «عده‌ای در کشور ۴۰ سال تلاش کردند تولید نفت ایران از ۴ میلیون بشکه بیشتر نشود و در این راه به مجلس رفتند و به سایر سازمان‌ها مراجعه کردند و موفق هم بودند.» این سخن از کسی که سال‌ها عالی‎ترین کرسی‌های نفتی کشور را در اختیار داشته، تعجب‎برانگیز است، آن هم از کسی که عمده مخالفت‌ها با احداث پالایشگاه و پتروشیمی‌ها را داشته است.

این گزارش می‌افزاید: در محدوده سال‌های ۹۰ تا ۹۳ نیز ایران با تحریم‌های بسیار پیچیده‌ای مواجه بود، که در وزارت نفت وقت با شبکه‎سازی‌های مالی و حمل‎ونقلی امکان دور زدن تحریم‌ها را فراهم می‎کرد. همین اقدامات منجر شده بود که در سال‌های تحریمی ابتدای دهه ۹۰، صادرات نفت به کمتر از یک میلیون و ۶۰۰ هزار بشکه در روز کاهش پیدا نکند و همچنان مسیر‌های درآمدی برای ایران حفظ شود.

اما بعد از روی کار آمدن دولت حسن روحانی و آغاز مذاکرات با غرب تمامی راه‌ها و شبکه‌های ایجادشده قبلی بسته شد و درواقع دولت نیازی به وجود آن‌ها برای استفاده نفتی نمی‎دید. همین مسئله باعث شد که بعد از خروج آمریکا از برجام دست کشور برای دور زدن تحریم‌ها خالی بماند و امکان آن به‌قدری منتفی باشد که صادرات نفت خام ایران در سال‌های ۹۸ و ۹۹ به کمترین میزان در طول ۴ دهه اخیر برسد.