شرط جدید واگذاری استقلال و پرسپولیس
عضو فراکسیون ورزش مجلس با بیان اینکه نحوه مدیریت و برنامهریزی در حوزه ورزش کشور مطلوب نیست تاکیدکرد: تداوم باشگاهداری توسط دولت با مشکلات اقتصادی موجود و سوءمدیریت در این حوزه به صلاح نیست.
خبرگزاری تسنیم: مجتبی یوسفی در واکنش به درخواست معاون وزیر ورزش و جوانان از نمایندگان مجلس برای پیگیری لایحه نظام جامع باشگاهداری گفت: نحوه مدیریت و برنامهریزی در حوزه ورزش کشور مطلوب نیست، کما اینکه وزارت ورزش و جوانان نه در حوزه جوانان و نه در حوزه ورزش برنامه درخوری ندارد.
چشمانداز مشخصی برای ارتقاء ورزش حرفهای کشور وجود ندارد نماینده مردم اهواز، باوی، حمیدیه و کارون در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: اگر عملکرد وزارت ورزش و جوانان را از دو بُعد ورزش ملی و حرفهای و ورزش همگانی مورد ارزیابی قرار دهیم، میتوان گفت در حوزه باشگاهداری و ورزش حرفهای برنامهریزی برای اداره باشگاهها به گونهای نبوده است که رنکینگهای بینالمللی یا برگزاری مسابقات در سطح باشگاههای آسیایی از خروجی مطلوبی برخوردار باشیم که در پی آن بتوان بازیکنهایی را تربیت کرد که هم در سطح آسیا و هم جام جهانی اثرگذار باشند. وی تصریح کرد: متاسفانه در شرایط کنونی یک چشمانداز مشخص در حوزه ورزش حرفهای برای کشور وجود ندارد و تنها منابع گستردهای در این بخش هزینه شده، اما خروجی قابل قبولی نداشته است.
وجود دوگانگی در مدیریت باشگاههای ورزشی کشور یوسفی افزود: اغلب باشگاهها در کشور به صورت خصولتی اداره میشوند به این صورت که در عمل از منابع عمومی ارتزاق میکنند، اما از قوانین دولتی تبعیت نمیکنند، از سوی دیگر در حوزه پرداخت حقوق و دستمزد، تامین تجهیزات و زیرساختها و ساخت ورزشگاهها توسط وزارت ورزش و جوانان در استانها توفیقی وجود نداشته است، چه برسد به وضعیت شهرهای کوچک که حتی فاقد زمین استاندارد ورزشی نیز هستند، در چنین شرایطی بستن قراردادهای میلیاردی بدون خروجی مثبت یا حتی گاه قراردادهایی با مربیان یا بازیکنهای دسته چندم بدون تخصص، تبحر و تکنیک خاص که پای دلالانی برای تحقق آنها در میان بوده است، نشان میدهد در این حوزه شفافیت وجود ندارد و منابع به درستی هزینه نمیشوند. وی اظهار کرد: راه برونرفت از این مشکلات در حوزه باشگاهداری این است که اداره ورزش را به متخصصان این حوزه بسپاریم، کما اینکه موفقیت ایران در رشته ورزشی همچون کُشتی و والیبال که مرهون استفاده از ظرفیت نیروهای متخصص داخلی است. یوسفی عنوان کرد: وقتی در برههای از زمان رشتههای موفق ورزشی همچون کُشتی نیز دچار افول میشوند به این دلیل است که مدیران غیرحرفهای و سیاسی برای اداره آنها منصوب شدهاند، بنابراین راهحل مشکلات باشگاهداری این است که دولت تصدیگری خود را با یک برنامه جامع نه مثل خصوصیسازیهایی که تاکنون انجام داده که همگی با حواشی همراه شده است، در یک فرآیند شفاف همچون بورس عرضه کند.
لایحه نظام جامع باشگاهداری باید از سوی دولت به مجلس فرستاده شود وی خاطرنشان کرد: اداره باشگاههای موفق دنیا بهویژه در حوزه فوتبال به این گونه است که نه تنها دولتها برای آنها هزینه نمیکنند، بلکه از آنها مالیات هم اخذ میکنند، به این دلیل که هواداران آنها در یک سسیستم شفاف در انتخاب مربی، بازیکنها و سایر موضوعات مرتبط سرمایهگذاری صحیحی برای حمایت از تیم مورد علاقه خود انجام دادهاند؛ بنابراین از این روش میتوان برای اداره دو تیم پرسپولیس و استقلال که برای هوادارانشان ارزش غیرقابل وصفی دارند تاجاییکه برخی چند نسل با آنها حرکت کردهاند یا سایر باشگاههای معتبر کشور همچون صنعت نفت و تراکتورسازی نیز استفاده کرد.
واگذاری استقلال و پرسپولیس منوط به ارائه لایحه نظام باشگاه داری به مجلس این نماینده مردم در مجلس یازدهم یادآور شد: لایحه نظام جامع باشگاهداری نیز باید از سوی دولت به مجلس فرستاده شود، ضمن اینکه در ادوار گذشته مجلس مصوبهای ایجاد شده که نشان میدهد تداوم باشگاهداری توسط دولت با مشکلات اقتصادی موجود و سوءمدیریت در این حوزه به صلاح نیست؛ بنابراین دولت باید آییننامههایی را برای اجرای مصوبه مجلس تدوین کند و ورزش را به ورزشکاران با انگیزه و صاحب نام واگذار کند و اگر در این زمینه از آمادگی لازم برخوردار نیست، طبق معمول مجلس یازدهم از این آمادگی برخوردار است که همچون موضوعات مرتبط با اخذ مالیات از خانههای خالی و طرحهای دوفوریتی مسکن یا خرید محصولات کشاورزی در جهت حمایت از منافع مردم در مقابل سودجویی برخی بایستد. به گزارش خانه ملت، عضو فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: هماکنون بسیاری از ورزشکاران ایران در دنیا شناخته شده هستند، اما به دلیل نگاه دولت به خارج و عدم اعتماد به ظرفیتهای داخلی از ظرفیت آنها برای ارتقا حوزه ورزش استفاده نمیشود، کما اینکه برای انعقاد قرارداد با مربیانی همچون کی روش و ویلموتس میلیاردها تومان هزینه شد و این در حالی است که اگر همین مبالغ را در جهت تقویت متخصصان داخلی هزینه میکردیم خروجی بهتری داشت، چرا که همین مربیانی که این مبالغ هنگفت را دریافت کردند بعد از ۱۲ سال بدون اینکه ورزشکار یا مربی درخوری در حوزه فوتبال تربیت کرده باشند یا رنکینگ کشور تغییر کرده باشد، ایران را ترک کردند.
دیدگاه تان را بنویسید