بلاکچین و آینده

 فناوری بلاک‌چین، این روزها به یکی از پربحث ترین و متداول‌ترین بحث‌های حوزه تکنولوژی تبدیل شده است. آن‌گونه که از ابعاد و قابلیت‌های این فناوری بر می‌آید، توانمندی زیادی در ورود به ابعاد مختلف زندگی انسان و نقش‌آفرینی در کنش‌های مختلف او دارد. 

در سال 2019، William Magnuson، کتابی با عنوان Blockchain Democracy نوشت که نشان از اهمیت فناوری بلاکچین، زمینه‌ها و و قدرت آن برای ایفای نقش در زندگی دارد. در این نوشته، اشاره مختصری به این کتاب می‌کنم.

به صورت خلاصه،‌ بلاک‌چین متشکل از بلوک‌هایی است که در خود واحد‌های اطلاعاتی را با حجمی مشخص، رمزنگاری و ذخیره می‌کند. با هرگونه تراکنش و فعالیت جدید، بلوکی بر بلوک قبل اضافه می‌شود و این موضوع خود به وجود آورنده زنجیره‌ای از بلوک‌هاست که بر روی بلوک قبلی قرار می‌گیرد. به این خاطر به این تکنولویی بلاک‌چین یا زنجیره بلوکی می‌گویند. 

در حقیقت بلاک‌چین بستری برای انتقال محتوا، اطلاعات، تراکنش و پیام‌های مختلفی است که توسط عامل انسانی و گیرنده‌های مشخص دریافت نمی‌شود، بلکه این محتواها به شکلی رمزگذاری شده در ماینرها استخراج می‌شود، مورد انتقال قرار می‌گیرد و به مقصد می‌رسد. مهم‌ترین شاخصه بلاک‌چین، امنیتی است که توسط Hash ایجاد می‌شود. 

، یک رشته کد ۶۴ رقمی است که شامل اعداد و حروف است و با صفر شروع می‌‌شود، این امر سبب Hash

 می‌شود تا رمزنگاری این بلوک‌ها توسط هکرها و ایجاد تغییرات در آن‌ها، با دشواری زیادی مواجه شود و عملا به سمتی حرکت کند که رمزگشایی آن کاری به‌صرفه برای هکرها نباشد.

گسترش و ورود بلاکچین به عرصه عمومی به سال 2008 بر می‌گردد. زمانی که بیت کوین،‌به عنوان یک ارز دیجیتال توسط شخصی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد و در همان سال، سایت Thebitcoin.org  به طور ناشناس ریجستر شد.

بحران اقتصادی سال 2008 و کاهش اعتماد مردم به حذف اقتدار اقتصادی دولت و تمرکززدایی از پول به وسیله بلاک‌چین،‌ نوید یک توسعه جهانی را در عرصه تجارت و سرمایه‌گذاری به وسیله تکنولوژی بلاک‌چین و ارز دیجیتال بیت کوین که بر بستر بلاک‌چین ساخته شده شده بود می‌داد.

به همین ترتیب، تاریخچه بلاک چین فقط به نحوه انتشار خود کد در سراسر جهان مربوط نمی شود. همچنین در مورد افراد، شرکت ها و جوامعی است که در اطراف آن پدید آمده اند. بلاک چین، در قلب خود، ابزاری است که به ما امکان می‌دهد چیزهایی را که همیشه فکر می‌کردیم نیاز به تمرکز دارند، غیرمتمرکز کنیم.

 اما صرفاً اختراع یک ابزار برای اطمینان از استفاده از آن یا استفاده از آن به روشی که در نظر گرفته شده است کافی نیست.

بنابراین، تاریخچه بلاک چین به معنایی بسیار ملموس، سابقه تلاش سرمایه گذاران، برنامه نویسان، تجار و دیگران برای متقاعد کردن جهان گسترده تر از ارزش آن است.

یک برنامه نویس نرم افزاری از جکسون ویل، فلوریدا، که یکی از اولین استخراج کنندگان بیت بود، در 18 مه 2010، با یک پیشنهاد به انجمن بیت کوین نوشت: «من برای چند پیتزا 10000 بیت کوین میپردازم.»

اما هیچ کس تا آنجا پیش نرفت که واقعاً پیتزا بخرد.

سه روز بعد دوباره نوشت. «پس هیچ کس نمی خواهد برای من پیتزا بخرد؟ آیا مقدار بیت کوینی که ارائه می‌دهم خیلی کم است؟»

سوال در مورد ارزش بیت کوین، سوالی پیچیده بود. هیچ کس تا به حال از بیت کوین برای خرید چیزهای واقعی استفاده نکرده بود، بنابراین تعیین ارزش آن به صورت انتزاعی دشوار بود.

با وجود این، یک معامله گر مشتاق پا پیش گذاشت. جرمی استوردیوانت، دانش‌آموز نوزده ساله‌ای از انگلستان که به نام «جرکو» (jercos) شناخته می‌شد، پیشنهاد خرید دو پیتزا از هانیچ را از Papa John's داد و سفارش را آنلاین و با کارت اعتباری خود پرداخت کرد و به انجمن اعلام کرد: "فقط می خواهم گزارش دهم که با موفقیت 10000 بیت کوین را با پیتزا مبادله کردم." او حتی عکسی از پیتزاها را ارسال کرد تا همه ببینند.

این اولین تراکنش در دنیای واقعی بیت کوین بود و به عنوان گران ترین پیتزای تاریخ در تاریخ ثبت شد. 

خرید و فروش این پیتزا، توجه مردم را به خود جلب کرد، اما دو اتفاق دیگر در تثبیت جایگاه بیت کوین در توجه عموم اهمیت بیشتری داشتند. اولین مورد ایجاد صرافی های بیت کوین بود که در آن مردم می توانستند با استفاده از کارت های اعتباری و حساب های بانکی خود بیت کوین بخرند و دومین پیشرفت بزرگی که به رشد بیت کوین کمک کرد، افتتاح فروشگاه های آنلاین بیت کوین بود. همانطور که سهولت در دستیابی کاربران به بیت کوین مهم بود، آسان کردن هزینه بیت کوین برای کاربران در امورات تجاری نیز مهم بود.

اما بیت‌کوین آسیب‌ها و مشکلاتی را نیز به همراه داشته است:

به عنوان مثال، یکی از اولین و مهمترین سایت‌هایی که بر مبنای مبادلات تجاری بر بستر بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال فعالیت‌های خارج از عرف و چارچوب قانونی انجام می‌داد، وب سایتی به نام جاده ابریشم بود.

راه ابریشم که در فوریه 2011 راه اندازی شد، خود را به عنوان بازاری ناشناس معرفی کرد که در دارک وب فعالیت می کرد و فقط از طریق یک مرورگر رمزگذاری شده به نام Tor قابل دسترسی بود.

جاده ابریشم به دلیل کالاهای منحصر به‌ فردش در داخل و خارج از دنیای بیت‌کوین به سرعت مورد توجه قرار گرفت:

برخلاف آمازون، که استفاده از آن بسیار ساده‌تر بود و انتخاب بسیار گسترده‌تری از کالاها داشت، دارای کالاهای غیرقانونی و عمدتاً مواد مخدر، تخصص داشت. در حالی که این سایت عمدتاً به مواد مخدر اختصاص داشت، فهرست‌های دیگر شامل اسکناس‌های تقلبی، اسلحه‌های گرم، مهمات و قاتل بود. این سایت از شبکه ناشناس Tor  استفاده می‌کرد که تمام ترافیک ورودی و خروجی سایت را ناشناس می‌کرد، بنابراین هیچ کس نمی‌توانست بفهمد که شما کی هستید یا چه کسی راه ابریشم را اداره می‌کند.

بالاخره جاده ابریشم و این پول‌شویی آنلاین، مورد توجه رسانه های جریان اصلی قرار گرفت.

وب سایت Gawker در ژوئن 2011 مقاله ای با عنوان وب سایت زیرزمینی که در آن می توانید هر دارویی را که قابل تصور است بخرید منتشر کرد. این داستان در فضای مجازی منتشر شد و به سرعت روزنامه های دیگر در مورد دارک وب، غرب وحشی و همچنین ارز مجازی بیت کوین که همه چیز را ممکن کرد، گزارش دادند. 

آن‌چه که مسلم است، فناوری بلاک‌چین از پتانسیل بالایی برای تغییر ملاحظات ارتباطی، معاملات تجاری و حتی خدمات مختلف رفاهی برخوردار است. این فناوری می‌تواند در زمینه‌های مختلف به کار گرفته شود و حتی ارکانی همچون: دموکراسی، حقوق بشر و...که تقریبا تمام دنیا بر آن تفوق دارند را با تغییرات و ابعاد جدیدی مواجه کند. بهترین راه ممکن در گرو پرداختن، کاوش، پژوهش و توسعه چنین فناوری‌هایی در داخل کشور است که ابتدا ما را نسبت به سایر کشورهای پیشرفته به پسرفت وا ندارد و همچنین در صورت گسترش این فناوری در ابعاد گوناگون زندگی عمومی، ما را دچار مشکل نکند.
سید علیرضا میرمحمدی