مصالح ساختمانی به موادی گفته میشود که از آنها در تولید و احداث سازه های گوناگون استفاده می شود. در احداث نمودن یک سازه، مصالح گوناگونی به کار می رود که به صورت طبیعی یا حتی مصنوعی و خام و یا ترکیبی هستند که هر کدام دارای ویژگی های منحصر به فرد خود میباشند.

از جمله مصالحی که از گذشته تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته و جایگاه ویژه ای در صنعت معماری داشته می توان به چوب، سیمان، فلز و  آجر اشاره کرد. این مواد به علت مقاومت بسیار بالا و همچنین هزینه های مقرون به صرفه در پروژه های گوناگون به کار می روند.

مزیت عرشه فولادی

در دنیای مدرن امروزی مصالح ساختمان جدیدتری به وسیله صنعتگران تولید و به بازار ارائه شده که در مقایسه با مصالح قدیمی مزایا و قابلیت های بیشماری دارند اما گران بودن برخی از این مصالح باعث شده تا افراد برای کار ساخت و ساز  کمتر از آنها استفاده کنند. پیشنهاد ما به شما این است که از سقف عرشه فولادی برای کاهش هزینه ها استفاده کنید. عرشه های فولادی به دلیل داشتن مزیت های بیشمار امروزه مورد توجه بسیاری از افراد قرار گرفته اند.

عرشه فولادی سازه ای است که از ورق های فولادی موج دار تشکیل شده که در ساخت سقف و کف ساختمان به کار می رود. سقف عرشه فولادی نوعی از سقف های کامپوزیت بوده که به کمک ورق های فولادی موجدار گالوانیزه و همچنین بتن مسلح ساخته می شود.

از جمله مزیت های این سقف اجرای ساده، هزینه های نسبتا پایین، سرعت اجرای بالا و ایمنی مناسب می باشد که باعث شده این سقف کاربرد گسترده ای در ساخت و ساز داشته باشد. از دیگر مزیت های عرشه ی فولادی می توان به حمل و نقل آسان، عدم نیاز به شمع بندی، اجرای همزمان چند سقف، حذف قالب بندی، کاهش نیروی کار، کاهش بار مرده، ایمنی بالا، کاهش ضخامت سقف، مصرف بتن کمتر، نسبت مقاومت به وزن پایین، یکپارچگی و زیبایی، نصب راحت تاسیسات، تنوع کاربری، اجرا در انواع شرایط آب و هوایی، عایق صدا و حرارت، کاهش وزن سازه و همچنین طول عمر بالا اشاره کرد.

تاریخچه سقف عرشه فولادی

درباره تاریخچه سقف های عرشه فولادی باید گفت که برای اولین بار عرشه های فولادی به عنوان نگهدارنده سقف های بتنی در سال ۱۹۲۰ به کار رفتند .  در سال ۱۹۲۶ بود که Loucks & Giller  موفق به ثبت سیستم عرشه فولادی به عنوان یک اختراع شدند .  این سیستم در توسعه اولیه خود مقاومت سازه را به صورت کامل فراهم نموده و بتن برای ایجاد سطحی به جهت راه رفتن و مقاومت در برابر آتش به آن افزوده شد .

عرشه های فولادی برای سازندگان بسیار جذاب بود . چرا که کاربرد آن به عنوان قالب دائمی و سطح سازی وجود داشت و همچنین آنها به عنوان یک جایگزین مناسب برای تقویت دال بتنی به کار می‌رفتند .  در سال ۱۹۸۳ بود که مهندسان از سیستم سقف سلولی غیر مرکب که به وسیله شرکت  H .H.Robertson به تولید رسیده بود و دارای شکل کامل و زبانه ای عرشد فولادی بود، استفاده کرده و این سقف در ساختمانهای صنعتی به کار می رفت.

در سال ۱۹۵۰ بود که اولین دال های مرکب که شامل بتن تقویت شده بودند با عرشه های فولادی پدیدار شدند . محصول اولیه که با عنوان cofar شناخته شد،‌سطح مقطع ذوزنقه ای شکل داشت که سیم های سرد کشیده به شکل متقاطع در سرتاسر ارشه جوش کشته بود که به وسیله شرکت محصولات فولادی Granco به تولید رسید .

گاز نیز به عنوان یک دانه بتنی تقویت شده سنتی بررسی شد و نشان داد که دارای مقاومت خوبی میان مقاومت تجربی و مقاومت پیش بینی شده می باشد. در سال ۱۹۶۱ بود که یک شرکت داخلی عرشه فولادی ذوزنقه را با ایجاد فرورفتگی در زمان نبرد برای انتقال افقی برش بین فولاد و بتن به تولید رساند .

این عرشه با نام HiBond مشهور بود که پیشرو عرشه فولادی مرکب جدید شد که دارای برجستگی بود. از برجستگی به جهت بالا بردن پیوستگی میان عرشه و بتن استفاده می کردند .  تعدادی از تولید کنندگان در اواسط دهه ۶۰ عرشه های فولادی مرکب را به تولید رساندند که ظرفیت حمل بار آنها با استفاده از آزمایش های اختصاصی تایید می شد. هر تولیدکننده با به کارگیری اصول طراحی و مهندسی صدا محصول خود را با تحقیقات گسترش داد به صورتی که سازمان تایید کد ساختمان سیستم عرشه فولادی خاص را به تصویب رساند .  در اغلب موارد، مقامات سازمان تایید کد ساختمان با توجه به شرایط خاص سازه اطلاعات آزمایش اضافی را از سازندگان میخواستند .

این امر ناشی از ماهیت مستقل محصول رقابتی بود که ایجاد شرایط را پرهزینه تر می کرد و این مسئله باعث تاثیر منفی بر سازه تقویت شده با عرشه فولادی می شد . موسسه آهن و فولاد آمریکا با توجه به نیاز به یک طراحی استاندارد توانست در سال ۱۹۶۷ یک پروژه تحقیقاتی را با هدایت پروفسور Carl Ekberg به جهت توسعه یک معیار پایه برای استفاده از دال های عرشه فولادی مرکب شروع نمود. این طرح های تحقیقاتی باعث ایجاد انجمن مهندسین عمران آمریکا شد .آیین نامه هایی در سال ۱۹۹۱ به صورت مجدد به وجود آمد و آیین‌نامه‌های قبلی را اصلاح کرد هردو آیین‌نامه ۱۹۸۴ و ۱۹۹۱ از نظر قوانین ساختمان به عنوان استاندارد طراحی دال عرشه فولادی مورد قبول قرار گرفت.

وجود یک قانون شناخته شده در استاندارد طراحی این سیستم به وسیله مقامات ساختمان آن را آسان تر نموده و باعث رشد بازار سقف عرشه فولادی شد .

ورود سقف عرشه فولادی به ایران

در سال‌های نخست که تکنولوژی سقف عرشه ی فولادی از آمریکا به تازگی به ایران وارد شده بود نه تنها امکانات و تجهیزات کافی برای انجام آن وجود نداشت؛ بلکه هیچ استانداردی از آن به مراکز ذیصلاح برای انجام این کار وجود نداشت و همچنین تولید و اجرا صرفاً بر مبنای همان آیین نامه و دستورالعمل های اروپایی و آمریکایی انجام می شد و امکان تولید گل میخ نیز در کشور وجود نداشت.

به همین جهت گلمیخ ها به صورت وارداتی به کار می رفتند که البته هزینه اجرای آنها چندین برابر سقف های متداول آن زمان بود.  با گذشت زمان و جا افتادن این صنعت،‌شرکت‌های داخلی توانستند تجهیزات مورد نیاز را وارد کرده و همچنین از جانب مراکز ذیصلاح دستورالعمل های استاندارد و معقول را در اختیار عموم قرار دهند. در حال حاضر سقف عرشه فولادی به یکی از پرکاربردترین سقف ها در  صنعت ساختمان سازی مبدل شده است.

نحوه اجرای سقف عرشه فولادی در ایران

شرکت عرش پایه برنا با هدف ارائه خدمات در زمینه های گوناگون صنعت ساختمان بیش از ۱۰ سال سابقه داشته و توانسته به نیاز هایی که در این زمینه وجود دارد پاسخ دهد. ما در شرکت عرش پایه برنا با اتکا به چهار اصل اساسی یعنی توکل به پروردگار یکتا، تخصص، تلاش و تجربه با خواست خدای متعال به یکی از بزرگترین مجموعه های ارائه دهنده خدمات تخصصی در صنعت ساختمان سازی مبدل گشته ایم.

مشاورین ما در شرکت عرش پایه برنا با بررسی ساختمان شما، ویژگی ها و امکانات آن ، به شما مشاوره تخصصی می دهند و در انتخاب بهترین سقف برای سازه شما کمک می کنند.