شبه علم در تحلیل انتخاباتی شهریار زرشناس

فردانیوز نوشت: شهریار زرشناس ذیل تحلیل جامعه شناسی انتخابات یازدهم اسفند ماه با این ادبیات که سه نفر اول انتخابات، انقلابی های رادیکال و آرمان گرا هستند به سایر جریان های سیاسی از جمله اصول گرایان حمله کرد و گفت این جریان سیاسی در مجلس قوانین ضد سرمایه داری تصویب نکرده است. تحلیل آقای زرشناس دارای چند ایراد اساسی است که ماهیت علمی و دانشگاهی بودن تحلیل را زیر سوال می برد و آن را تبدیل به یک شبه علم برای حمایت از یک طیف سیاسی می کند که به آنها اشاره می کنیم.

۱/ در تحلیل زرشناس عنصر رای به افراد مشترک لیست ها نادیده گرفته شده و به عبارتی یک اقدام سیاسی و اتکا به ریاضیات تبدیل به تحلیل جامعه شناسی شده است. نتایج انتخابات دوازدهم اسفند به شدت متاثر از تعدد لیست ها بود؛ به نحوی که افراد مشترک درون لیست ها دارای شانس بیشتری برای رای آوری شدند که انتخاب سه نفر اول فهرست تهران تا حدود زیادی از این الگو پیروی می کند. 

۲/ سوال این است که چرا آقای زرشناس با وجود تعداد آرای نزدیک ده نفر اول تنها درباره سه نفر جمع بندی و تحلیل ارائه کرده است. پاسخ مشخص است ؛ چون در میان آنها افرادی بوده که متعلق به فهرست شانا بوده اند و نام بردن از آنها موجب نقض غرض تحلیل سیاسی ایشان می شد. بنابراین تنها به سه نفر اشاره می کنند در حالی که نفر اول تهران عضو فهرست شانا هم بوده است و این هم خود تناقض در سخن زرشناس است. ضمن آنکه دیگر افراد برگزیده یا کسانی که به دور دوم رفتند شعارهای غیر انقلابی داده بودند؟

۳/ اشتباه دیگر زرشناس به نشناختن مصوبات مجلس یازدهم برمی گردد تا جایی که موجب می شود بدون توجه به آنها از تصویب نشدن قوانین ضد سرمایه داری انتقاد می کند. این در حالی است که مجلس یازدهم با قوانینی چون تسهیل مجوزهای کسب و کار، جهش مسکن، مالیات بر عایدی سرمایه، مالیات بر خانه های خالی و فهرستی از اقدامات مختلف در جهت مقابله با نابرابری و تثبیت عدالت ساختاری حرکت کرده که به همین دلایل با لقب مجلس انقلابی مورد تمجید رهبر انقلاب قرار گرفته است. اما آقای زرشناس مانند هم فکرانش ترجیح می دهند گوش شان را به این تمجیدها بگیرند و مثل آنها مجلس انقلابی را تخریب کنند.

۴/ سوال دیگر این است که در تحلیل زرشناس که ادعای تحلیل جامعه شناختی دارد جای کسانی که رای ندادند، کجاست؟ تحلیلی که نتواند درباره دلایل مشارکت پایین تر از ۵۰ درصد در سطح کشور و پایین تر از ۴۰ درصد در تهران توضیح دهد تحلیل ناقصی است و نمی تواند ادعاهای بزرگ کند.

در جمع بندی باید گفت که به تازگی برنامه جریان با دعوت های مشابه از افرادی مثل زرشناس و جمشیدی که تحلیل های مشابهی دارند و معروف به سخنان شاذ هستند مانند برنامه ثریا و جهان آرا به پاتوق این گونه افراد تبدیل شده که در راستای برخی نگاه های سیاسی و جناحی و یک جانبه نگر در صدا و سیما قابل تحلیل است.