چالش «نامزد اصلح» این بار دامن پایداری را گرفت!

گروه سیاسی فردا: جبهه پایداری از بدو تأسیس تلاش کرد گفتمان «انتخاب اصلح» را در ادبیات سیاسی کشور جا بیاندازد اما در هر دوره با چالش‌های حادی مواجه شد. در همان ماه های نخست سنتی‌های اصولگرا با یک تاکتیک کلامی پایداری را به گوشه رینگ بردند و میدان بازی را به دوقطبی صالح مقبول و اصلح نامقبول تغییر دادند. اتفاقی که هرچند به مذاق پایداری خوش نیامد اما سال ها مجبور شد برای این دیدگاهش توجیه و توضیح بیاورد، با این وجود وقتی نتوانست صحنه را آن طور که می خواهد عوض کند؛ دست به ابتکار جدیدی زد و آن خلق واژه «اصلح رأی‌آور» بود.

پایداری با همین دست فرمان وارد انتخابات مجلس یازدهم شد؛ هر چه شورای ائتلاف نیروهای انقلاب رایزنی کرد، پایداری امتناع داشت که وارد مکانیزم ائتلاف شود و استدلالش این بود که لیستش همه نامزدهای اصلح هستند و لیست شورای ائتلاف این ویژگی را ندارد. تا آنکه دو روز مانده به انتخابات مجلس وقتی نتیجه نظرسنجی ها را دید در یک عقب نشینی آشکار، ائتلاف با سایر سلایق اصولگرایی را پذیرفت و از اصرار بر ارائه لیست مستقل انصراف داد.

حالا پس از 14 ماه در شرایطی که فضای سیاسی کشور کم کم آماده انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات شوراها می شود، جبهه پایداری دوباره علم «اصلح رأی‌آور» بلند کرده است. صادق محصولی در توئیتی نوشت «جبهه پایداری در انتخابات ریاست جمهوری و شوراها سعی دارد نامزدهای اصلح را به مردم معرفی کند، البته معرفی اصلحی که هیچ رأی اوری نداشته باشد کار لغوی است».

نکته جالب در این دوره آن است که چالش نامزد اصلح این بار از درون مجموعه جبهه پایداری سر برآورده است. با وجودی که آقاتهرانی رئیس شورای مرکزی جبهه پایداری در مجلس برای کاندیداتوری سیدابراهیم رئیسی مشغول لابی گری بود، «محمدناصر سقای بی ریا»، عضو دیگر جبهه پایداری در روزهای پایانی اسفند99 از بررسی انتخاب نامزد اصلح از میان جلیلی و محصولی سخن گفت و سیدامیرحسین قاضی زاده هاشمی نایب رئیس مجلس و عضو رسمی جبهه پایداری نیز در روزهای نخست این هفته اعلام کاندیداتوری کرد و خود را نیز برای پوشیدن ردای نامزد اصلح مناسب دانست.

با این اوصاف گرچه اصولگرایان می‌گویند پایداری‌ها عادت دارند در آستانه هر انتخابات با تمسک به شعار انتخاب «نامزد اصلح» ساز ناکوک خود را بنوازند و بی‌توجه به تصمیمات جریانی مسیر خود را پی بگیرند اما گویا این بار آتش این شعار بیش از آنکه برای اصولگرایان چالش آفرین باشد، دامن خود پایداری ها را گرفته است.