نیویورک‌تایمز: سیاست ترامپ برای منزوی کردن ایران کارساز نبود

خبرگزاری فارس: روزنامه «نیویورک‌تایمز» در یادداشتی به قلم «دیوید سنگر» تحلیلگر برجسته این روزنامه نوشت که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا در ابتدای ریاست‌جمهوری خود متعهد شده بود قادر به منزوی کردن ایران و مسحور کردن کره شمالی است، اما حالا مشخص شده که این امر به این سادگی‌ها هم نیست.

این گزارش در بخش مقدماتی خود به اعتراضات مردم عراق در مقابل سفارت آمریکا در بغداد در واکنش به حمله یکشنبه شب جنگنده‌های آمریکایی به مقر «الحشد الشعبی» عراق اشاره کرد و با نسبت دادن آن به ایران نوشت، در حالیکه حمله تحت حمایت ایران به سفارت آمریکا در بغداد ظاهراً تحت کنترل درآمده است، اما در واقع نگرانی‌های طولانی‌ مدت و قدیمی ترامپ را تأیید می‌کند که می‌گفت دیپلمات‌ها و ارتش آمریکا در غرب آسیا به سادگی مورد هدف قرار می‌گیرند و همچنین تأییدی بر اظهارات او بود که خواستار خروج آمریکا از منطقه بود.

این گزارش همچنین به اظهارات روز چهارشنبه «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی اشاره کرد مبنی بر اینکه جهان «شاهد یک سلاح راهبردی جدید» خواهد بود.

طبق این گزارش، این اظهارات کیم، ظاهراً پایان تجربه ۱۸ ماهه‌ای است که طبق آن ترامپ معتقد بود که قدرت شخصیت وی و وعده پوچ تحولات اقتصادی کره شمالی، مشکلی را که ۱۲ رئیس‌جمهور پیشین آمریکا با کره شمالی داشتند، از بین می‌برد.

این گزارش سپس با اشاره به ناکارآمدی رویکرد ترامپ در قبال ایران و کره شمالی نوشت،تهران و پیونگ‌یانگ هر دو ظاهراً آسیب‌پذیری رئیس‌جمهوری را حس کرده‌اند که در آستانه استیضاح است و با چالش انتخاب مجدد به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا روبرو است.

نیویورک‌تایمز سپس ادامه داد، تحولات اخیر در عراق و اظهارات اخیر رهبر کره شمالی نشان می‌دهد که ترامپ تا چه اندازه در یکسال پیش جنجال بیهوده‌ای به راه انداخته بود که می‌گفت ایران «یک کشور بسیار متفاوت است» زیرا اعتقاد داشت که با از بین بردن درآمدهای نفتی این کشور، به اقتصاد این کشور ضربه زده است.

وی همچنین یکسال پیش در یک پیام توییتری درباره کره شمالی گفت: «دیگر هیچ تهدید هسته‌ای از سوی کره شمالی وجود نخواهد داشت».

نویسنده این گزارش سپس به وعده‌های بیهوده ترامپ در قبال ایران و کره شمالی اشاره کرد و نوشت، اظهارات یکسال گذشته ترامپ درباره ایران و کره شمالی نابهنگام بود و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان سیاست خارجی، ترامپ اساساً قضاوت اشتباهی درباره واکنش‌های دو رقیب اصلی آمریکا داشته است.

بنا به گفته نویسنده این گزارش، هیچ یک از کشورهای ایران و کره شمالی ظاهرا از ترامپ هراسی ندارند و این در حالی است که ترامپ در آغاز ریاست‌جمهوری خود وعده داده بود که تحت ریاست‌جمهوری وی، شدیدترین چالش‌های امنیت ملی آمریکا رفع خواهد شد.

این گزارش ادامه داد که احتمالاً مشکل اصلی سیاست ترامپ در قبال ایران و کره شمالی این بوده است که فکر می‌کرده است که تنها انگیزه اقتصادی یا همان سودهای حاصل از فروش نفت در تهران و چشم‌انداز سرمایه‌گذاری و هتل‌های مجلل مقابل ساحل در کره شمالی، بر تمامی منافع ملی دیگر سلطه دارد.

با اینحال، آنطور که نیویورک‌تایمز ادامه داده است، ترامپ عمق عزم ایران برای ظهور مجدد به عنوان قدرتمندترین نیرو در منطقه را نادیده گرفته است.

«ریچارد هاس» رئیس شورای روابط خارجی آمریکا روز سه‌شنبه درباره شکست سیاست ترامپ در قبال ایران و کره شمالی گفت: «ترامپ از یک طرف با مسئله رد دیپلماسی با ایران و از طرف دیگر با مسئله تمنای بیش از اندازه دیپلماسی از کره شمالی روبرو است و در هیچ کدام از موارد (ایران و کره شمالی) دیپلماسی سنتی را مورد استقبال قرار نداده است که در آن یک بسته موقت یا نسبی با درجه‌ای از خویشتنداری با درجه‌ای از کاهش تحریم‌ها وجود دارد.».

این گزارش ادامه داد که ترامپ از چنین استدلالی حمایت نمی‌کند و به طور مداوم این شعار را تکرار می‌کند که ایران و کره شمالی اجازه دستیابی به تسلیحات هسته‌ای را نخواهند داشت.

این گزارش نوشت که ترامپ طرح جامعی در قبال ایران ندارد و در سال ۲۰۱۵، زمانیکه به طور یکجانبه از برجام خارج شد، مشاورانش اطمینان داشتند که اروپا و چین و روسیه نیز همین مسیر را در پیش می‌گیرند، اما چنین نشد و اروپا تلاش کرد تا با تحریم‌های آمریکا علیه ایران مقابله کند و بر حفظ برجام تأکید داشت.

دیوید سنگر سپس به حمایت روسیه و چین از ایران اشاره کرد و نوشت روسیه و چین نیز گام بعدی را برداشتند، هفته گذشته، یک رزمایش دریایی مشترک را با ایران در خلیج عمان آغاز کردند و این رزمایش گرچه از نظر نظامی اهمیتی نداشت اما از نظر ایران، این رزمایش های نظامی نماد داشتن دو ابرقدرت هسته‌ای در کنار این کشور محسوب می‌شد.

طبق این گزارش، «مایک پامپئو» وزیر خارجه آمریکا در هفته‌های اخیر تلاش کرد تا حمایت خود را از معترضان به افزایش قیمت بنزین در ایران، ابراز کند، اما تاریخ اعتراضات گذشته به ویژه اعتراضات 88 در ایران نشان می‌دهد که امید چندانی وجود ندارد که آمریکا بتواند با این حمایت‌ها، دولت ایران را تهدید کند.

این گزارش ادامه داد، علیرغم آنکه ایران در مقابل فشارهای حداکثری و قطع جریان نفت آسیب‌پذیر است اما از طرف دیگر، آمریکا نیز در مقابل حملات کاملاً آشکار به نظامیان و نفتکش‌ها آسیب پذیر است.

طبق تحلیل نیویورک‌تایمز، ایران به وضوح برای ترامپ شفاف‌ کرده است که برای مذاکره مجدد با این کشور باید لزوماً به توافقی بازگردد که ایران با «باراک اوباما» رئیس‌جمهور پیشین داشت و همچنین باید تا حد زیادی تحریم‌هایی را که در آغاز می ۲۰۱۸ (اردیبهشت ۹۷) علیه این کشور تحمیل کرده را لغو کند.

نویسنده نیویورک‌تایمز سپس نوشت، نشانه‌هایی از اشتیاق ترامپ برای ازسرگیری مذاکرات با ایران وجود دارد که شامل تلاش وی برای اغوای «حسن روحانی» رئیس‌جمهور ایران در نشست سپتامبر سازمان ملل در نیویورک برای برقراری تماس تلفنی با وی می‌شود.

این گزارش سپس به کره شمالی اشاره کرد و نوشت، در خصوص کره شمالی اوضاع پیچیده‌تر است، زیرا ترامپ یک فرایند دیپلماتیک خیالی و برجسته را با کیم آغاز کرده است، اما عدم عمل به وعده کاهش تحریم‌ها تا زمانیکه زرادخانه‌ کره شمالی منحل شود، موجب عدم پیشرفت روابط میان دو کشور شد و علیرغم آنکه ترامپ رزمایش‌های مشترک نظامی با کره جنوبی را لغو کرد اما این برای کیم کافی نبود.

نیویورک‌تایمز سپس نوشت که هم‌اکنون ترامپ در شرایطی قرار گرفته که منتظر یک آزمایش هسته‌ای جدید کره شمالی است و آنطور که برخی کارشناسان می‌گویند، ممکن است این آزمایش، یک موشک بین‌قاره‌ای با سوخت جامد باشد تا نشان دهد که کره شمالی در نهایت، سلاحی را با مهارت به دست آورده که قادر است باهشدار بسیار اندک پرتاب شود و همچنین چگونگی ساخت یک کلاهک هسته‌ای را نیز می‌داند.

این گزارش ادامه داد که در پیام سال نو کیم یک پیشنهاد بود و آن مذاکره با آمریکا درباره «مقیاس و عمق» نیروی اتمی کره شمالی است که این واقعاً در خلع سلاح اتمی مورداستقبال نیست.

طبق این گزارش، کره شمالی به دنبال مذاکره‌ در خصوص کنترل تسلیحات به شیوه‌ای است که چندین دهه آمریکا با کرملین داسته است.

نیویورک تایمز در پایان نوشت و قطعاً کنترل تسلیحات چیزی است که کیم پدرش و پدربزرگش به دنبال آن بودند و آن بیمه‌نامه خانواده کیم به حساب می آید.