چرا امریکا از دوشیدن عربستان سیر نمی‌شود؟

روزنامه جوان: این روز‌ها دونالد ترامپ در سخنرانی‌ها و توئیت‌های خود مرتب بر این نکته تأکید می‌کند که در تماس با ملک سلمان پادشاه عربستان از وی خواسته است که پول بیشتری در ازای حمایت‌های امریکا از این کشور پرداخت کند. این روز‌ها دونالد ترامپ در سخنرانی‌ها و توئیت‌های خود مرتب بر این نکته تأکید می‌کند که در تماس با ملک سلمان پادشاه عربستان از وی خواسته است که پول بیشتری در ازای حمایت‌های امریکا از این کشور پرداخت کند. البته وی در جریان مبارزات انتخابات ریاست جمهوری خود نیز در اقدامی اهانت آمیز عربستان را به گاو شیرده تشبیه کرده بود که تا زمانی که شیر داشته باشد از شیرش استفاده می‌کنند و بعد از اینکه شیرش تمام شود از گوشتش استفاده خواهند کرد. منظور ترامپ از شیر اشاره به نفت عربستان است و در واقع این تعبیر ساده اساس و ماهیت سیاست امریکا را در قبال عربستان آشکار می‌کند. ترامپ اولین سفر خود را بعد از پیروزی مشکوک در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ به عربستان انجام داد و در اولین سفر خود توانست یک قرارداد نظامی ۱۱۰ میلیارد دلاری و چندین قرارداد دیگر در عرصه‌های مختلف به امضا برساند که از قبل اجرای آن‌ها دست‌کم یک میلیون و ۲۰۰ هزار فرصت شغلی در امریکا ایجاد می‌شود. علاوه بر این امریکا هزینه هر عملیات نظامی را که در خلال نزدیک به دو سال گذشته در منطقه به‌خصوص در سوریه انجام داده است از عربستان دریافت کرده است. حال سوالی که پیش می‌آید این است که چرا عربستان به‌رغم این همه خدماتی که به دولت و شخص ترامپ در این مدت انجام داده است باز نتوانسته است رضایت وی را جلب کند و در نتیجه بار دیگر در معرض شماتت‌های وی قرار گرفته است؟ در پاسخ به چند عامل می‌توان اشاره کرد: نخست اینکه هم اکنون مبارزات انتخاباتی میان‌دوره‌ای کنگره بر امریکا سایه افکنده است و ترامپ از دست انداختن عربستان به عنوان سوژه تبلیغاتی برای تقویت موقعیت متزلزل جمهوریخواهان استفاده می‌کند. دوم اینکه ترامپ به باج‌هایی که تاکنون از عربستان دریافت کرده قانع نیست و از موقعیت متزلزلی که بر جناح کودتاگر به رهبری محمد بن‌سلمان حاکم است می‌خواهد وی را به اعطای امتیازاتی وادار کند که برخلاف انتظار ترامپ از آن سر باز زده است. یکی از این مطالبات عرضه سهام آرامکو در بازار بورس وال استریت امریکاست که ترامپ انتظار داشت از محل درآمد آن هم برای رونق اقتصادی امریکا استفاده شود و هم اینکه هزینه‌های اجرای طرح موسوم به معامله قرن از این محل تأمین شود، اما با مخالفت‌هایی که در درون خاندان سعودی با اجرای این طرح شد، در نهایت عربستان از عرضه آن منصرف شد که این مسئله باعث دلخوری ترامپ و دیگر راستگرایان حاکم بر کاخ سفید و تل‌آویو شده است. سوم اینکه ترامپ انتظار داشت عربستان تولید نفت خود را به قدری افزایش دهد که هم باعث کاهش بهای نفت با نزدیک شدن به انتخابات میان دوره‌ای کنگره شود و هم اینکه زمینه را برای شرط‌بندی ترامپ مبنی بر به صفر رساندن فروش نفت ایران بدون ایجاد شوک در بازار فراهم کند. هرچند عربستان در این زمینه نهایت تلاش خود را به کار گرفت و حتی محمد بن‌سلمان برای متقاعد کردن کویت به استخراج از مناطق مشترک و بی‌طرف به کویت سفر کرد، اما در نهایت همه این تلاش‌ها به شکست انجامید و لذا ترامپ در این خصوص نیز از عربستان دلخور است و در توئیت‌ها و سخنرانی‌های خود به نوعی تلاش می‌کند عصبانیت خود را خالی کند. به نظر می‌رسد اقدامات جدید امریکا در خصوص برچیدن سامانه‌های دفاع هوایی پاتریوت از خلیج فارس و همچنین خارج کردن آخرین ناو نظامی‌اش از خلیج فارس از دیگر عوامل فشار امریکا بوده است که به نوعی از پایان سریع ماه عسل دولت ترامپ و جناح کودتاگر سعودی حکایت دارد.