خبرگزاری فارس: در حالی که طی بیش از یک سال اخیر از دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، بارها از مواضع نژادی کاخ سفید در داخل و خارج از آمریکا انتقاد شده است، یک یادداشت خواندنی از تحلیلگر ارشد آمریکایی درباره اولویت «سفیربرترپندارها» در نظر رئیسجمهور آمریکا منتشر شده است. «استیو فیلیپس» موسس و بنیانگذار موسسه «دموکراسی در رنگها» و عضو ارشد اندیشکده «مرکزی برای پیشرفت آمریکایی» است. خلاصه یادداشت او در نیویورک تایمز را بخوانید: کاخ سفید قاطعانه در حال کار برای بازگرداندن شرایط آمریکا به دوره برتری سفیدپوستان است و دموکراتها هم از گفتن این حقیقت بسیار میترسند. مسیر تهاجمی اخراج کردن مهاچران رنگین پوست، حذف برنامه داکا که حامی کودکان مهاجر و پیشنهادات صداهای ضد مهاجرت در دولت، همه اینها تاثیر انکارناپذیری روی کاهش تنوع نژادی جمعیت آمریکا است. علی رغم این تلاش فراگیر برای مهندسی نژادی اجتماعی، صداهای معدود و انگشت شماری در حلقههای دموکرات در حال پاسخ دادن به انواع خشونتهای صورت گرفته هستند. «ترامپ میخواهد، بار دیگر آمریکا را سفیدپوست کند اولویتهای جانبدارانه دونالد ترامپ و دولتش از سفیدپوستان به
ویژه در زمنیه مهاجرت، به روشنی قابل رویت است. او از روز اول آغاز کارزار انتخاباتی خود در سال ۲۰۱۵ (تاکنون)، شروع به اهریمن سازی از مکزیکیها، تاکید بر ایجاد دیوار مرزی با مرز مکزیک، تشدید اخراج مهاجران رنگین پوست، حذف داکا، استفاده از الفاظ رکیک علیه کشورهای آفریقایی و هائیتی بوده است و این دولت در زمینه اولویت دادنش به سفیدپوستان تقریبا صریح و روشن عمل کرده است. جای تعجب نباید باشد که سیاستهای مهاجرتی کاخ سفید روی کاهش تعداد ورود رنگین پوستان به کشور اثر داشته است. تحقیق اخیر واشنگتن پست نشان داد که پیشنهادهای دولت برای برچیدن مهاجرت قانونی با محدود کردن پیوستن اعضای خانواده (به دیگر اعضای خانواده شان در که به آمریکا مهاجرت و در آنجا سکونت گزیدهاند)، تنها تاریخی که در آن سفیدپوستان در آمریکا به اقلیت تبدیل میشوند را به اندازه کمی به تاخیر خواهد انداخت. مایکل کلمنس اقتصاددان در این باره گفت که "با کاهش شدید تعداد مهاجران اسپانیاییتبار، لاتینتبار و سیاه پوستی که خواهان ورود به آمریکا هستند، چنین پیشنهادی سبب ترسیم مجدد آینده آمریکا خواهد شد. دهههای آینده، تعداد بسیار کمتری از ماها، غیر سفیدپوست
خواهیم بود یا تعداد کمتری از افراد غیرسفید پوست در خانوادههایمان خواهیم داشت". تمرکز دولت، انتخاب رندمی نیست و اگر هدف، به حداکثر رساندن نفوذ افراد سفیدپوست باشد، موضع دولت غیرمنطقی نیست. از زمان تصویب لایحه مهاجرت و تابعیت ۱۹۵۶، ترکیب رنگی جمعیت کشور، شاهد تغییر اساسی بوده است. قبل از ۱۹۵۶ افراد رنگین پوست حدود ۱۲ درصد جمعیت را تشکیل میدادند، اما این درصد طی چند دهه گذشته سه برابر شده و افراد غیر سفیدپوست حدود ۳۹ درصد ساکنان آمریکا را تشکیل دادند. تیم آقای ترامپ این را میفهمد که نابودی قوانین خاصی که در حال تلاش برای نابودی آنها است، اثری مهم و قابل ملاحظه روی این ترکیب جمعیتی خواهد داشت. با وجود اینکه بسیاری از افراد، حمایت حامیان سیاستهای عمومی طرفدار سفیدپوستان در قوانین آمریکا را ناخوشایند و ناراحت کننده میدانند، حقیقت آن است که قوانین مهاجرت از مدتهای مدید قبل در شمول این قوانین (حامی سفیدپوستان) قرار داشته است. در لایحه ۱۷۹۰ تابعیت که اولین قانون مصوب درباره مهاجرت بوده است، تصریح شده که برای شهروند شدن، فرد باید "یک فرد سفیدپوستِ آزاد" (و نه برده) باشد. این ملاک و معیار تا قبل از تصویب
قانون سال ۱۹۵۲، قانون مصرح کشور برای ۱۶۲ سال بود. مواردی در دادگاه عالی امریکا در قرن بیستم وجود دارد که در آنها تاکید شده به دلیل آنکه مهاجرات آسیایی سفیدپوست نیستند، امکان شهروند شدن آنها وجود ندارد. حتی پس از ۱۹۵۲ هم از طریق مکانیسمهایی که مهاجرت از کشورهای آسیایی را محدود میکرد، اثر عینی و عملی سیاست مهاجرت، ادامه برتری دادن سفیدپوستان بود. بسیاری از افراد شاید دوست داشته باشند که دوره حمایت گسترده افکار عمومی از سیاستهای سفیدبرترپندارها، به سر آمده است، اما شما چنین موضوعی را در ترس، سکوت و تردید کلامی رهبران دموکرات و ترقیخواه نمیبینید. دموکراتها وقتی که فرصتی برای نشان دادن اثرشان در موضوع درخواست دادن رای در حمایت از مشمولان قانون داکا داشتند، تسلیم شدند چرا که نگران عواقب انتخاباتی آن بودند؛ اینکه از آنها تصویری از افرادی ترسیم شود که در حال مبارزه در جهت احقاق حقوق مهاجران هستند. ارزیابی آنها این بود که رای دهندگان سفیدپوست در ایالتهای سرنوشت ساز علیه نامزدهای دموکرات تلافی کرده و چشم انداز بازگرداندن کنگره تحت کنترل دموکراتها به خطر بیافتد. تصویر کلان واقعیت در حال حاضر آن است که
آقای ترامپ خیلی دیر جنبیده است. تلاشهای او برای اینکه امریکا را سفیدترکند، محکوم به شکست است چرا که در حال حاضر انقلاب جمعیتیشناختی، برگشت ناپذیر است. نیروی پیش برنده آمریکا در حال حاضر، دیگر مهاجرت نیست بلکه نرخ زاد و ولد و مرگ و میر است. اکثریت نوزادان متولد شده، رنگین پوست و اکثریت افراد متوفی، سفید پوست هستند. همین حالا هم سفیدپوستان در میان همه کودکان زیر ۵ سال، در اقلیت هستند. در نتیجه اگر همین فردا همه مهاجرتها متوقف شود، کشور همچنان در مسیر یک واقعیت جدیدِ چند نژادی قرار دارد. شاید فهم مسائل ریاضی از این موضوع، به دموکراتها شجاعت و اعتماد لازم را برای مقاومت در برابر سیاستهای عمومی و علنی حمایتی از سفیدپوستان بدهد».
دیدگاه تان را بنویسید