واکنش زندانی سابق گوانتانامو به تصمیم ترامپ

خبرگزاری تسنیم: در حالی که رئیس جمهور آمریکا پیشنهاد داده است تا زندانیان جدید از جنگ عراق و سوریه به گوانتانامو فرستاده شوند، "معظم بگ" زندانی گوانتانامو با ارائه یادداشتی نسبت به این تصمیم واکنش نشان داده است.

معظم بگ در یادداشتی که در ایندیپندنت منتشر شده است، می‌نویسد: من یک بازداشتی گوانتانامو بودم و این چیزی است که من درباره طرح ترامپ برای باز نگهداشتن این زندان، فکر می‌کنم. وی در ادامه افزود: اگر پیشنهاد ترامپ برای بازنگه داشتن زندان گوانتانامو و فرستادن زندانیان جنگ عراق و سوریه به این زندان، عملی شود، زمان ۱۶ سال به عقب باز خواهد گشت و می‌توانیم انتظار داشته باشیم که شهروندان غربی بیشتری با لباس‌های نارنجی در گوانتانامو به سر برند. وی در این یادداشت نوشت: ۱۶ سال قبل در چنین روزی، نیمه شب، ماموران آژانس اطلاعاتی پاکستان و سیا من را در مقابل دیدگان خانواده ام ربودند. آن‌ها من را در زندان‌های مخفی و تحت شکنجه حفظ کردند و در نهایت به زندان نظامی گوانتاناموی آمریکا منتقل کردند. اوایل ماه جاری دولت آمریکا اعلام کرده است که همه کمک‌های مالی امنیتی به پاکستان را قطع خواهد کرد، زیرا اسلام آباد اقدامات کافی را برای مقابله با تروریسم انجام نداده است. در واقع، پاکستان دهه هاست که میزبان پایگاه‌های نظامی آمریکا و ماموران سیا بوده و سیاست‌های آمریکا در منطقه را اجرا کرده است. من بر خلاف قوانین استرداد در پاکستان، به یک زندان نظامی آمریکایی تحویل داده شدم و این اقدام بر اساس هیچ سند و مدرکی انجام نشده است، دقیقا مانند صد‌ها نفر دیگری که در نهایت در گوانتانامو گرفتار شدند. فراتر از اقداماتی که پاکستان برای مقابله با تروریسم انجام داده، هزاران پاکستانی نیز کشته شده اند و مناطق وسیعی از کشور نیز به خاطر تبعیت و دنباله روی از سیاست آمریکا در زمینه مقابله با تروریسم، بی ثبات شده است. در واقع پاکستان روح خود را به آمریکا فروخته است. درد و رنج سخت من تنها پس از سه سال پایان یافت بدون محاکمه یا طرح اتهام و این مطالب به خوبی مستند و ثبت شده است. ولی این مساله در خصوص چند صد زندانی مسلمان از بیش از ۴۰ کشور صادق نبوده است. با گذشت ۱۶ سال هنوز ۴۱ زندانی از ۷۷۹ زندانی اولیه، در گوانتانامو هستند. اخبار منتشر شده درباره امضای دستور اجرایی از سوی دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا برای بازنگه داشتن گوانتانامو موجب تعجب و شگفتی من نشده است. این اقدام مطابق با رفتار‌ها و سیاست‌های دولت آمریکا است. ولی این رویکرد افکار عمومی است که سئوالات و ابهاماتی را به وجود می‌آورد. مانند بسیاری از دیدگاه‌ها درباره گوانتانامو، به نظر می‌رسد آمریکا با یک دو گانگی روبرو است، آن هم به واسطه دیدگاه‌های کاملا متفاوت دو رئیس جمهور. برخی از مردم تصور می‌کردند که با به قدرت رسیدن باراک اوباما در سال ۲۰۰۹ و امضای دستور اجرایی، زندان گوانتانامو تا یک سال بعد تعطیل شود. حقیقت تلخ این است که بسیاری از آمریکایی‌ها توجه چندانی به تاثیرات منفی که گوانتانامو بر وجهه و اعتبار ایالات متحده دارد، نداشته اند. ترامپ در دوره رقابت‌های انتخاباتی گفته بود که قصد دارد زندانیان بیشتری را به گوانتانامو بفرستد و روش‌های شکنجه مثل غرق مصنوعی را بار دیگر تعریف و عملی کند. ترامپ گفته است که یکی از پیامد‌های آزادکردن زندانیان از گوانتانامو، تشکیل و ظهور مجرمان خطرناکی مثل ابوبکر البغدادی سرکرده داعش بوده است. البته سرکرده داعش در گوانتانامو زندانی نبوده است. او نتیجه گوانتانامویی کردن زندان‌های عراق تحت اشغال آمریکا بوده است. آمریکا بر اساس شهادت دروغین ابن الشیخ اللیبی، عراق را اشغال کرد. اللیبی از افراد مظنون به عضویت در القاعده اعتراف کرده بود که آن‌ها با صدام برای دستیابی به سلاح‌های شیمیایی همکاری کرده اند. این اطلاعات در نشست شورای امنیت سازمان ملل در سال ۲۰۰۳ میلادی از سوی آمریکا ارائه شد و به عنوان اطلاعاتی معتبر یک توجیه کلیدی برای اشغال عراق به شمار رفت. ولی اکنون این واقعیت پذیرفته شده است که القاعده تنها به این دلیل به عراق آمد که آمریکا خاک این کشور را اشغال کرده بود و هیچ سلاح شیمیایی در عراق وجود نداشت. از زندان‌های آمریکا در "کمپ بوچا" بود که بسیاری از رهبران داعش در نهایت ظهور کردند. در سال ۲۰۱۵ میلادی اوباما نهایتا اعتراف کرد که داعش نتیجه ناخواسته اشغال عراق بوده است.