بالاتر از قانون‌ها به چه کسی رای می‌دهند؟

سرویس بین‌الملل فردا: جودیت باتلر در مطلبی علیه ترامپ که در روزنامه شرق منتشر شده است، نوشت: «من مطمئن نیستم که ما در میانه عصر پساواقعیت هستیم. بیانیه‌های ترامپ کاملا خودسرانه نیست، اما او تمایل به تغییر موقعیت دارد و محدوده‌اش به‌وسیله میزانِ برانگیختگی و اثرگذاری خودش تعیین می‌شود. او در دنیای شواهد و اسناد زندگی نمی‌کند و اهمیتی ندارد که خودش را انکار کند یا خیر؛ در هر صورت او نتایجی که قدرت و محبوبیت او را کم نشان می‌دهند، رد می‌کند. هم خودشیفتگی بی‌شرمانه و هم رد‌کردن شواهد و منطق از سوی او، باعث می‌شود بیشتر محبوب شود. او بالاتر از قانون زندگی می‌کند؛ همان‌جایی که بیشتر حامیان او نیز می‌خواهند در آنجا زندگی کنند. سخن‌گفتنِ واقعی با قدرت، اساسا یک عمل فردی نیست. پیش از اینکه ما بپرسیم معنی سخن‌گفتن واقعی با قدرت چیست، باید بپرسیم چه کسی می‌تواند با قدرت سخن بگوید؟ گاهی ساختارشکنی در میان آنهایی رخ می‌دهد که انتظار می‌رود در گفتمان عمومی بی‌صدا باقی بمانند. هرچند تظاهرات و اجتماعات اغلب برای ایجاد تغییرات رادیکال کافی نیست، ولی قطعا فهم ما درباره اینکه مردم چه کسانی هستند را تغییر می‌دهد. بدون آزادی اجتماعات دموکراتیک وجود ندارد و در اجتماعات بدون آزادی حرکت و تجمع وجود ندارند. وقتی افراد بی‌شناسنامه جمع می‌شوند، یا افراد اخراج‌شده تجمع می‌کنند، یا کسانی که از بی‌کاری یا کاهش مزایای بازنشستگی رنج می‌برند، مدعی تصویر یا گفتمانی می‌شوند، به ما این حس را می‌دهند که مردم باید چه کسانی باشند. تا زمانی که «امنیت» به توجیهی برای ممنوع‌کردن و پراکنده‌کردن تظاهرات تبدیل شود، اجتماعات و اعتصاب‌ها به از بین بردن حقوق دموکراتیک و خود دموکراسی خدمت می‌کنند. فقط یک بسیج گسترده -می‌توانیم بگوییم یک نوع شجاعت فراملیتی- می‌تواند در شکست‌دادن ناسیونالیسمِ جنون‌آمیز و جرم‌های گوناگونی که دموکراسی را تهدید می‌کنند، موفق باشد.»