طرح صلح عربی ترامپ یا طرح «ناامیدی قرن»
روزنامه «الایام» چاپ رام‌الله در شماره امروز (چهارشنبه) خود، تحلیلی به قلم «مهند عبد الحمید»، کارشناس مسائل فلسطین منتشر کرد که در آن به ارزیابی دیدگاه‌های «دونالد ترامپ»، رئیس جمهوری آمریکا در قبال فلسطین و ابتکار وی در اعزام هیأتی به نمایندگی از خود به منطقه جهت پیشبرد روند سازش پرداخت.
خبرگزاری فارس: رئیس جمهوری آمریکا در حالی درصدد پیاده‌سازی طرح صلح عربی خویش در منطقه و در خصوص قضیه فلسطینی است که ناظران آن را طرح «ناامیدی قرن» نامگذاری کرده‌اند. روزنامه «الایام» چاپ رام‌الله در شماره امروز (چهارشنبه) خود، تحلیلی به قلم «مهند عبد الحمید»، کارشناس مسائل فلسطین منتشر کرد که در آن به ارزیابی دیدگاه‌های «دونالد ترامپ»، رئیس جمهوری آمریکا در قبال فلسطین و ابتکار وی در اعزام هیأتی به نمایندگی از خود به منطقه جهت پیشبرد روند سازش پرداخت. این کارشناس مسائل فلسطین می‌نویسد: در انتظار رسیدن هیأت آمریکایی به رام الله، نگاه‌ها به دنبال اطلاع از توافقی است که «دونالد ترامپ»، رئیس جمهوری آمریکا وعده داد و از آن به عنوان «قرارداد قرن» یاد کرده و در محافل تصمیم‌گیر صحبت‌های بسیاری درباره آن صورت گرفته بود. اما ابهاماتی که روی کار تیم ناظران سایه افکند، موجب شد تا کوچکترین اطلاعاتی از این قرارداد به دست نیایید و در آستانه سفر هیأت آمریکایی به رام الله، مسئولان ارشد تشکیلات خودگردان فلسطینی همچنان از بندهای این قرارداد اظهار بی‌اطلاعی کنند. «نبیل ابو ردینه»، سخنگوی ریاست کمیته مرکزی جنبش «فتح» در این
خصوص صراحتا اظهار داشت که «تاکنون اطلاعی از دیدگاه دولت ترامپ نداریم و همچنان منتظر ارائه توضیح از کاخ سفید در این‌باره و شفاف‌سازی درباره راه‌حل دو دولت هستیم». این ابهامات درحالی مطرح می‌شود که ترامپ در تصریحاتش هیچ‌گاه اشاره‌ای به راه حل دولت نکرده و فشاری علیه تل‌آویو جهت جلوگیری از ادامه طرح‌های شهرک‌سازی این رژیم به عمل نیاورده است. طی انتفاضه الاقصی کاخ سفید نگران موافقت ضمنی تل‌آویو با تغییر اصول و قواعد بازی در بیت المقدس و برنامه‌های یهودی‌سازی آن بود. در این بین نمایندگان ترامپ درحالی وارد تل‌آویو شدند که صرفا مامور رساندن نامه‌ها و ابلاغ خواسته‌های واشنگتن بودند، بدون آنکه رئیس جمهوری آمریکا کمترین توجهی به راه حل دو دولت، مورد توجه دولت‌های پیشین آمریکا داشته باشد. دولت ترامپ با نادیده گرفتن این راه‌حل، در قضیه فلسطینی گام بزرگی به عقب برداشت و به رسمیت شناختن دولت فلسطینی و حق ملت فلسطین در تعیین سرنوشت خویش توسط بسیاری از کشورهای جهان را نادیده گرفت. به این ترتیب، دولت ترامپ تلاش دارد، موفقیت‌های سیاسی دولت‌های حامی ملت فلسطین و قضیه فلسطینی و حقوق مشروع آنها و مخالف حل و ادغام قضیه
فلسطینی در جهان عرب به نام «راه‌حل منطقه‌ای» را نادیده بگیرد و دلیل این مدعا برنامه سفر دوره‌ای نمایندگان ترامپ به منطقه است که قرار است، برای بررسی قضیه فلسطینی و دستیابی به توافق نهایی درباره راه‌حل وعده داده شده از سوی ترامپ صرفا به مصر، اردن، عربستان و قطر اکتفا کنند. تشکیلات خودگردان تنها به شرط کاهش سقف انتظاراتش تا پایین‌ترین سطح ممکن می‌تواند، میزبان نمایندگان ترامپ در رام الله باشد، به همین دلیل حتی خوش‌بین‌ترین افراد در رام الله نیز امیدی به این سفر و ارائه راه‌حلی که کف مطالبات فلسطینیان را برآورده باشد، ندارند. پس از 25 سال جانبداری علنی آمریکایی‌ها از رژیم صهیونیستی و به بن بست کشاندن تمام مذاکرات که رهاورد آن رشد چند برابر شهرک‌سازی و تعمیق اشغالگری و تضعیف بیش از پیش پایه‌های دولت فلسطینی بود، هم اکنون سخن گفتن از وساطت و میانجی‌گری واشنگتن بین فلسطینی‌ها و اسرائیل نه تنها مورد پذیرش نیست، بلکه مضحک است. موضوعی که عجیب به نظر می‌رسد، شرط بستن مجدد برخی جریان‌ها بر نقش آمریکا در حل قضیه فلسطینی است، پس از به قدرت رسیدن راستگرایان تندرو در این کشور است که بیش از هرجریان دیگری حامی رژیم
صهیونیستی هستند. چگونه می‌توان به ایفای نقش این جریان که حامی گروه‌های تندرو نژاد پرست در آمریکا هستند و از جمله اشاعه دهندگان مقوله اسلام هراسی در این کشور می‌باشند، امید داشت. نکته قابل تامل در این مقوله حمایت صریح ترامپ از این گروه‌های تندرو و توصیف اعضای نژادپرست و وحشی آنها به «افرادی بسیار دوست‌داشتنی» بود. توصیفی که برای هیچ کس در آمریکا ذره‌ای شک و شبهه درباره گرایش‌های نژاد پرستانه ترامپ باقی نگذاشت و او را در معرض انتقادهای شدید و گسترده از سوی جمهوریخواهان قرار داد. آنچه در اینجا می‌خواهم به آن اشاره کنم، وضعیت دولت ترامپ است که هر روز بحرانی‌تر می‌شود و به دلیل مواضع افراطی‌اش در تمام حوزه‌ها و قضایا به ویژه قضیه فلسطینی در انزوای داخلی و خارجی فرو می‌رود. صرف نظر از تمام مشکلاتی که دولت ترامپ در سیاست داخلی و خارجی درگیر آن است، نگاهی به اعضای گروهی که به نمایندگی از سوی رئیس جمهوری آمریکا قرار است، در مذاکرات سازش شرکت کنند، نشان می‌دهد که تفاوتی میان مواضع افراطی آنها با جریان راست تندرو آمریکا نمی‌توان یافت. از «جرد کوشنر»، مشاور ارشد ترامپ، صرف نظر از اینکه سراسر وجودش را حمایت از
اسرائیل فراگرفته، فایل صوتی به دست آمده که در یکی از کمیته‌های سنای آمریکا تصریح می‌کند که چیزی به نام شریک فلسطینی وجود ندارد و علنا حمایت خود از مواضع اسرائیل در حوزه شهرک‌سازی را اعلام و خواستار قطع حقوق اسرا و ایجاد موانعی در مسیرهای ورودی به مسجد الاقصی می‌شود. اما «جیسون گرینبلات»، به عنوان نماینده آمریکا در روند سازش، یهودی افراطی و تندرویی است که پیشتر در شهرک‌های صهیونیست‌نشین «کفار عتصیون» در نزدیکی الخلیل سکونت داشت. «دیوید فریدمن»، سفیر آمریکا در تل‌آویو از حمله حامیان دو آتشه شهرک‌سازی و عضو جمعیت دوستی شهرک «بیت ایل» و از مخالفان سرسخت راه‌حل دو دولت و منکر وجود ملت فلسطین است که خواستار الحاق کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی است. «نیکی هیلی»، نماینده آمریکا در سازمان ملل دیگر عضو این گروه است و همه از مواضع وی که مخالف دستیابی به راه‌حل برای قضیه فلسطینی است، آگاه و مطلع هستند. با وجود چنین اعضایی چگونه می‌توان به وساطت و حضور این گروه در مذاکرات سازش جهت دستیابی به نتیجه‌ای منطقی امیدوار بود. وجه مشترک بین تمام این افراد تاکید آنها بر تقویت پایه‌های عادی‌سازی روابط اعراب با اسرائیل جهت
گرفتن امتیازات هرچه بیشتر در مذاکرات و مشروعیت بخشیدن به مواضع جانبدارانه آمریکا از رژیم صهیونیستی و نابودی ارکان و پایه‌های دولت فلسطینی و به رسمیت شناختن یهودیت اسرائیل و بازنگری در هماهنگی‌های امنیتی با تل‌آویو است. با توجه به آنچه گفته شد، اگر تعامل با پیش‌شرط‌های فرستادگان ترامپ و طرح‌های آنها مساوی با خودکشی سیاسی باشد، پس ادامه این روند چیزی جز وقت تلف کردن و تشدید بحران‌های داخلی فلسطینی نمی‌تواند باشد.
دیدگاه تان را بنویسید