بازی باراک اوباما با نام اسرائیل!

خبرگزاری قدس: یک: شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه ای شهرک سازی ها در مناطق اشغالی فلسطین را محکوم کرد و از رژیم اشغالگر قدس خواست تا از فعالیت ساخت و ساز در مناطق کرانه باختری و قدس شریف دست بردارد. این توافق با رای ممتنع آمریکا تصویب شد و برای اولین بار طرحی در شورای امنیت حقوق بشر در دوران اوباما به تصویب رسید که دولت وی آن را وتو نکرد. در واقع اوباما با این کار خصومت شخصی خود را با نتانیاهو نشان داد و با نام اسرائیل بازی کرد. دو: بلافاصله پس از این قطعنامه، ترامپ رئیس جمهور منتخب آمریکا به حمایت از اسرائیل توئیت کرد و از اوباما خواست تا این قطعنامه را وتو کند. بسیاری معتقد هستند این رای ممتنع آمریکا در واقع پاس کاری اوباما به ترامپ برای جلب حمایت اسرائیلی ها هست. همگان می دانند اوباما تنها رئیس جمهوری آمریکاست که همه قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل علیه رژیم صهیونیستی را وتو کرده و این یک چرخش غیر منتظره است. رسانه های اسرائیلی به شدت علیه اوباما نوشتند و امروز سعی کردند او را ناکارآمد در سیاست خارجی منطقه غرب آسیا معرفی کند. هاارتص در این زمینه نوشت:« اوباما و جان کری در پشت این اقدام شرم آور در سازمان ملل هستند. اوباما می توانست در هرزمانی اعلام کند که قصد استفاده از حق وتو را در این قطعنامه دارد، ولی برعکس به تصویب آن کمک کرد. او اسرائیل را رها کرده است و سیاست دهها ساله آمریکا در زمینه دفاع از اسرائیل در صحنه سازمان ملل را شکسته است.» از سوی دیگر فشار ها مجبور کرد تا کاخ سفید نسبت به این رای ممتنع موضع گیری کند. کاخ سفید در پاسخ به سوالی در این زمینه گفت:« این اقدام هم راستا با مخالفت بلند مدت هر دوحزب آمریکا با ساخت و سازهای اسرائیل به عنوان مانعی برای صلح با فلسطین بوده است.» هرچند کاخ سفید تاکید دارد این تصمیم، نگاه اجماعی تمام احزاب سیاسی در قدرت آمریکاست اما موضع ترامپ نشان می دهد، جریان آتی حاکم بر آمریکا چنین تصوری ندارد و حمایت از اسرائیل را مهمترین راهبرد منطقه ای خود معرفی می‎کند. سه: شاید گروهی تصور کنند این رفتار دولت آمریکا گامی جدید برای ایجاد فضای گفتگوی به ظاهر صلح برای آینده فلسطین است. دولت اوباما تلاش بسیاری کرد تا این گفتگوها از سر گرفته شود و پس از شکست دور آخر مذاکرات با تغییر مذاکره کنندگان مسیر پیش رو بهبود یابد. اوباما انتظار داشت آخرین وعده خود در مورد مذاکرات به اصطلاح صلح فلسطین در دوره او به سرانجامی برسد اما هر آنچه کاشت با رفتار انتقادی نتانیاهو بی پاسخ ماند. از طرفی در گروه های فلسطینی به ویژه گروه های مستقر در مناطق غزه و کرانه باختری «فلسطین از بحر تا نحر» است و مذاکره با اشغالگران معنایی ندارد . بر همین اساس هر نوع توافقی نمی تواند اجماع همه فلسطین را به دنبال داشته باشد. به نظر نمی رسد اجماع در مناطق اشغالی برای مذاکرات صلح وجود داشته باشد . در کنار این موضوع چگونگی چرخش اوباما نسبت به موضوع اسرائیل است. بالاتر اشاره شد کاخ سفید این رای ممتنع نه حتی موافق را برای بهبود فرایند صلح فلسطین اعلام کرد اما به واقع محبوبیت بخشی به ترامپ برای موضوعات سیاسی در حوزه فلسطین و سرزمین های اشغالی است. از آنجا که ترامپ به صورت مشخص وعده هایی چون انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس شریف، تقویت فرایند صلح با فلسطین بر اساس شرایط اشغالگران و تقویت امنیت اشغالگران داده بود این پاس اوباما می تواند به کمک ترامپ برای چانه زنی های سیاسی در لابی آیپک و سایر نهادهای لابی گر صهیونیستی بیاید.